KAVGACI AŞIKLAR

Bölüm 1

"Anneeee giyeceklerimi ütüledinmi 15 dakika kaldı okula gideceğim hadi!"
Evet ailecek işimizi son dakikaya bırakmadan rahat edemiyoruz.
"Of be kızım ne bağırıyosun sabah sabah al ütüledim" dedi annem

Okul önlüklerini oldum olası sevmiyorum. Zaten okulu sevmiyorum. Aslında okulla alakalı hiçbir şeyi sevmiyorum. Eteğim dizimin 5 cm yukarısında kırmızılı grili saçma sapan bir etek ve klasik beyaz gömlek . Saçımı salık bıraktım ve hafif makyajdan sonra Hazırımm.

" Gelmeyi düşünüyor musun? ilk günden geç kalacağız daha Hande 'yi bekleyeceğiz hadi ya of" diye kükredi adeta Yasemin.
"Tamam be geldim" Hemen Hande'ye mesaj attım çıksın diye oda bir alt katımızda oturuyor.
"Anneee biz çıkıyoruz." Çantamı hazırlamaya çalışıyorum o sıra Yasemin anneme haber verirken tabi ben yine son dakikaya bıraktığım için herşeyi heh bitti.
"Tamam kızım hadi Defne ya amma uyuşuksun"
" Ne kızıyon ya ayakkabılarımı giydim işte." Derken annem lafımı böldü ve
"Şakın ilk günden kavga çıkarma Defne bugün yorgunum okula gelemem senin için."
"Aşk olsun anne ya " dedim ve kapıyı suratımıza direk kapattı.
Ne kadar da kibar bir kadın . Handeyide aldıktan sonra okula doğru yürüyoruz 10 dakikalık bir yol sadece yakın yani.

" Ben tuvalete gidiyorum Defne Yasemin'de zaten gitti sınıfına doğru sende 10/B sınıfını bul işte 2. Katta sınıf" oha Yasemin ne ara gitti lan hiç fark etmedim handeye gözümü devirdikten sonra okulun girişine doğru öylece yürüyorum mal mal . Taki birisine çarpıyorum.
"Yuh kolumu kırdın ya önüne baksana kızım" dedi kim olduğunu bilmediğim gerizekalı mal . Kolunu alıp yukarıya aşağıya sallarken o sıra bana bakıyor ve " Aa bakayım kırılmamış gayet sağlıklı" hafif sırıtınca çocuk bana ateş püskürten bakışlar atıyordu. Allah'ım ne kadar da mutlu bir gün güne iyi başladık.

Neyse şu 10/B sınıfını da bulayım artık yoruldum ya merdiven çıkarken heh şurda Allah kahretsin hoca girmiş hemen mi ya hemen mi başladın derse .
Neyse artık ben direk kapıyı açıyorum kapıya vurmadan buda benim serseri serbest stilim.
Kapıyı çalmadan açınca ve direk Hande'nin yanına oturunca hoca beni izliyordu ve tanışma faslı niyeyse benden başladı.
"Evet kızım sen tanıt kendini diyerek beni gösterdi.
"Adım Defne Demir." Ne kadar da açıklayıcıyım ama değilmiii
" sadece bu kadar mı " dedi kendini beğenmiş hoca.
" Gerek var mı hocam uzatmaya tanıttım işte kendimi " Allah'ım bir gün saygıdan öleceğim. Ve hoca tabiki sadece gözünü devirdi. Sıra öyle devam ediyordu. Bende öyle bakıyordum etrafa . Ve kapı açıldı . Ahaa çarpıştığım çocuk. Bu mal bizim sınıftamı ya bana baktı ve önüme oturdu. Yine şansıma tükürdüğüm dakikalardan bir tanesi.
Hoca yeni gelenleri tanımaya çalışırken çarptığım çocuğa "Kaan bana tahta kalemi verir misin?" Demekki bu malın adı Kaanmış yine çok zekiyim biliyorum. Verdi kalemi ve hoca tahtaya adını yazdı mala bak ya sanki söyleyemiyor ismini illa yazacaksın adını.Tabi ben bu cümlemi içimden söyleseydim her şey daha güzel olacaktı. Kaan arkasına dönüp bana baktı hafif sırıtır gibi oldu ama gözünü devirdi pislik.
****
"Hande bu Kaan denen çocuk ne manağ." Hande okul çıkışı bize gelmişti ve ben Kaan'ı sormakla meşgulüm. "Kızım çok yakışıklı değil mi ya ama çok sert ya kibar değil bir kaç yakın arkadaşı var diğerleri ile kavgalı yani anlayacağın senin erkek halin ."
"Çok hoştur ama banena."
Handenin telefonu çalıyordu
Hande bir dakikalık konuşmasından sonra
"Defne ben gidiyorum misafir gelmiş beni çağırıyor yarın okulda görüşürüz."
"Tamam tatlım yarın görüşürüz bir zahmet kendin kendini geçir yorgunum alt kattasın zaten"
"Ne kadar da kibarsın" diye bağırıyordu koridordan geçerken.
Hande giderken bende yatakta müzik dinliyordum ve uyuya kaldım.

Heeey. Siz. Evet evet siz.
İlk defa kitap yazıyorum o yüzden please ona göre değerlendiriniz.
Yoksa bu ponçik kalbim parçapinçik olacak.