Tesadüf Aşk 2

8.Bölüm

  "Sanırım burası boşmuş oturabilir miyim?"dedi çirkef çirkef sırıtarak.Kolum cimcikledim fakat rüya değildi.Düpedüz orjinal boyutuyla Gökhan tam da karşımdaydı.Bana yaptıklarından sonra utanmadan okuluma kadar gelmişti.

"Ne işin var senin burada?"dedim.Dişlerini göstererekten iğrenç bir şekilde

"Sen varsın.Bu yeterince bir neden değil mi?"dedi.

HAYALLER:

  Elimdeki kitabı kafasına geçirdim ve çarpmanın etkisiyle yere düştü.Ayağımla yüzüne tekme attım.Burnundan fazla bir şekilde kan gelmeye başladı.

HAYATLAR:

"Oturmama izin verecek misin?"

***

  Okuldan eve doğru yürürken kolumu tutan yöne doğru çevirdim kafamı.Kolumu tutan Gökhan'dı ve bu cürreti kendinde nasıl bulduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu.Ağzına kulağıma yaklaştırdı ve ufak bir fısıltıyla

"Çok yakında kavuşacağız"dedi.Öfkemi kontrol edemeyerek yüzümü ona çevirerek karnına tekme attım.Vurmamın  şiddetiyle asfalta yapıştı.Üstüne çıktım ve yüzüne yumruk atacakken biran duraksadım.Bir süre şizofrence kahkaha attıktan sonra

"Hala çok güçlüsün.Eskiden bu güçünü beni kıskandığın içinde yapardın."dedi.

"Evet artık kim bana kör büyüsü yaptıysa o zamanlar senin ne kadar adi bir pis sapık olduğunu görmemişim"dedim ve havadaki yumruğumu sert bir darbeyle son yüzünde son buldurdum.Bu sefer hayal değildi.Gökhan'ı dövme hayalim gerçek olmuştu.

***

Sevinç Özgün

   Taburcu olmuştum ve çıkmak için doktoru bekliyordum.Kapıdan içeri Gökçe ve yanında tanımadığım bir çocuk girdi.Gökçe güler bir yüzle içeri girdi ve yanıma geldi.

"Sevinç yaptığın iyilik için teşekkür ederim.Sanırım seni dinlemeliydim.Özür dilerim"dedi Gökçe.Ufak bir tebessüm belirttim.

 ***

Hazal Güney

   Gökhan elini burnuna değdirdi.Eline baktığında kan  görünce gözleri bir öfkeyle açıldı ve üzerime doğru hızla yürümeye başladı.Adım adım geri gidiyordum ancak Gökhan o kadar süratliydiki bana yaklaşması fazla zor olmadı.Aramızda bir adım kala bana sertçe bir tokat attı ve tokatın şiddetiyle asfalta sert bir şekilde iniş yaptım.Ağzıma gelen ılık bir tatla bir yerlerimin kanadığını anladım.Ama bakmayacaktım.Hızlı bir  şekilde ayağa kalktım ve yanına doğru koştum.Durdum ve ağzıma kulağına doğru götürüp 

"İşte sen bu kadar zavallısın anladın mı beni?Aynı zamanda sapık ve gerizekalısında.Ama ümit etme kurtulacağım senden"dedim ve koşarak yanından uzaklaştım.

1 SAAT SONRA...

"Lütfen bana yardım edin Memur Bey.Her gün beni böyle dövüyor birde kimseye söylemem için beni tehdit ediyor.Bunca olanlara rağmen ben bu çocukla aynı okulda okuyorum,hatta aynı sınıfta,hepsini geçtim aynı sırada oturuyorum ben onunla."dedim polise verdiğim ifadede.

"Peki kızım bu çocuk sana bunları yapacak kadar ne yaşadı seninle"dedi karşımdaki yaşlı ve hafif kilolu olan polis amca.Sormadığım yerden çıkmıştı.Bir şeyler bulmalıydım...

"Ya şey biz eskiden sevgiliydik.Ama yanlış anlamayın.Tabiki psikopat biriyle sevgili olmadım.O zamanlar bir sıkıntımız yoktu hoş bir insandı ve çok iyi anlaşıyorduk.Sonra ortalıkta hiçbir şey yokken onu başka bir kızla bastım hemde yatakta."diye kaçırıverdim ağzımdan her şeyi.

"Onun siciline senin adına uzaklaştırma kararı yazacağım sana 100 metreden fazla yaklaşırsa hapis cezası yer.Bir metre aşsa bile.Buda onun okuldan da atılması demek kızım.Yarından itibaren bu dosyayı başlatacağım şimdi polis abilerin seni eve bırakacaklar."dedi.Kurtulmuştum o manyaktan artık.İçimde bir rahatlama oluştu.

***

  Polisler etrafı kolaçan edip temiz olduğunu öğrendikten sonra arabalarına binip gittiler.Zili çaldım ve annemin kapıyı açmasını bekledim.Omzuma değen el ile yerimden irkildim ve arkama döndüm.Bu Gökhan'dı.İyide polisleri nasıl atlatmıştı?

"Venden kurtulabileceğinimi sandın?"dedi.Çok korkuyordum.Sandığım kadar ucuz lokma değildi ve bu beni ürkütüyordu.

"Ben şimdi gidiyorum.Ama şunu unutma.Hiçkimse beni senden ayıramaz."dedi ve elindeki bezi burnuma tuttu.Ne olduğunu anlamıştım ama artık çok geçti.Kollarından ne kadar kurtulmaya çalışsamda Gökhan çok güçlüydü ve ondan kurtulamıyordum.Saniyeler geçtikçe heryer bir deprem oluyormuş gibi sarsılıyor ve bulanıklaşıyordu...