Marichat- sen benimdin...

*Çocuk*

Chat ve Marinette her zamanki koltuklarında oturmuş film izleyip mısır yiyorlardı. Birden Chat Marinette'nin üstüne saldırdı:

-Bugün yapalım mı ne dersşn? Hı? Hı?, Marinette Chat'i üzerinden atıp:

-I-ıı olmaz..

-Neden?

-B..ben.. Korkuyorum... Chat bi anda:

-PUHAHAHAHAHA! Bu muydu? Korkma hiç bişi olmayacak.., dedi ve onun üstüne saldırıp soydu, kendi de soyundu vee, onu sıkıca s*kmeye başladı dermişimmm tabii ki buraları anlatmayacağım, TÖVBE deyip sansürlüyorum ve geçiyorum..

-----------------------------------------------------------9 ay sonra--------------------------------------------------------

Marinette:

-Beni 9 ay önce fena benzetmiştin...

-Evet..

-Ah.. Ah!!!

-N-noldu?!

-Ahhh!! Karnım!! Tekmeliyor!!

Chat Marinette'i alıp arabaya bindirdi ve hastanaye yetiştirdi. Hemen bakıma aldılar fakat çocuk çıkmıyordu!! Doktor:

-Ikın Marinette!! 

-IHAHHHĞHHHH!! ıkınıyordu elinden geldiğince ama yine de vajinal bölge bir türlü açılmıyordu. Chat ne kadar destek verse de, herşey boşunaydı. Doktor:

-Sezeryana alın! Çabuk!!, chat onların peşinden gitti ama doktor onu itti:

-Siz girmeyin beyefendi lütfen.

Chat bekledi... bekledi, bekledi... Tamı tamına yarım saat bekledi ama, bebek çıkmıyordu, sezeryanda bile çıkmıyordu, ya bebek ya da anne ölecekti.. Doktor:

-Marinette hanımefendi, bize yardımcı olmalısınız, ıkın-...

Ve o anda bütün tekmelemeler kesildi... Marinette'nin bebeği düşmüştü...

-Hanımefendi, üzgünüm ama... Bir daha çocuğunuz olamayacak...

Kanter ve ter içinde kalan Marinette ağladı... Hastanede günlerce ağladı... Chat'in koynunda ağladı... Chat gerçeği öğrendiğinde yıkılmıştı... 

...Taburcu günü doktor bir ümit verdi:

-Yetimhaneden bir çocuk sizi istiyor hanımefendi..., Koridorun sonunda duran çocuğu gösterdi elleriyle. Kız başını kaldırdı... İki yana örgülü kahverengi saçları, yemyeşil gözleri, minicik boyu ve kilosuyla, adeta bir melekti, o kadar çok tatlı ve şirindi ki, bütün gözler üzerindeydi ve "Ne tattlı" diyordu bu gözler. Ama en önemlisi kızın gözleri "anne.." diyor gibiydi... Sandalyedeki Marinette gözleri dolu ona baktı, kız da baktı.. Chat kıza baktı, kız ona bakıp "Baba..." dedi. Marinette'ye döndü ve "ANNE!!" deyip ona koşup sarıldı... Marinette ve kız gözyaşlarını tutamadı, zaten gözleri yaşlıydı.. Chat'in de gözleri yaşlıydı ve o da ağlayıp sarıldı ailesine... O an, bütün doktorlar, hemşireler, hastalar ağladı, Bütün hastane ve hatta bütün dünya ağladı... Ama artık onlarından da bir çocuğu vardı ve onlar da mutlu olacaktı 

 -------------------------------------------son--------------------------------------------