BECCA/RED POV
Pagkagising ko ayaw ko buksan ang bintana , nahihiya ako . shit . alam kong wala akong talent sa pagsayaw pero wala din naman ako balak pakita sa kanya yun , kaasar siya.
Pagbaba ko wala si dad , si mom o tita lang andito .
"oh andito na pala ang prinsesa .(sakrastiko sa sabi)"-mom/tita
"goodmorning mo- , i mean tita ."-me
"(umirap) yeah right . so alam mo na pala na ANAK KA SA LABAS ."-mom/tita
Diniin talaga niya ang salitang anak sa labas .
"opo ."-me
Ayaw kong patulan si tita . dahil kahit ganun siya sakin alam ko pa rin gumalang .
"so hindi ko na kailangan magbait baitan sa katulad mo . alam mo ba kung hindi naman pumasok sa eksena yang nanay mo kami talaga ng daddy mo sa una palang , kaso malandi ang nanay mo ."-mom/tita
"hindi malandi ang mommy ko , bawiin niyo yan . si mom talaga ang mahal ni daddy . bawiin niyo yung sinabi niyo tita ."-me
"abat sumasagot kana . hindi ko babawiin . malandi talalga ang nanay mo."-mom/tita
"hindi!!!"-me
Pak (sinampal ako ni mom)
"bastos kang bata ka ."-mom/tita
"hindi po ako bastos , nagsasabi lang ako nang totoo , at alam ko ang lahat dahil sinabi ni dad sa akin ang story nila , kaya wala akong nakikitang paglalandi sa ginawa ni mom , mahal lang talaga nila ang isat isa ."-me
"wala akong pakielam sayo at sa nanay mo , ang mahalaga nasa akin na ang daddy mo . buti namatay yang nanay mo."-mom/tita
Pak(simpal ko si mom/tita) napahawak siya sa pisngi niya .
"wala kang karapatan sabihin yan."-me
Nakatayo na kaming dalawa at masama ang tingin sa isat isa , biglang dumating si dad at lumapit agad si mom .
"anong nangyayari dito?"-dad
"yang anak mo sinampal ako. "-mom/tita
"totoo ba yun rebecca?"-dad
Alam kong galit na si dad dahil binuo niya ang firstname ko.
"opo , pero siya ang nauna dad ."-me
"pero wala ka pa din karapatan sampalin ako . bastos ."-mom/tita
"mag uusap tayo maya rebecca demonise. "-dad
Tumalikod na sila pero bago sila makalayo nagsalita ako
"papayag akong saktan mo ako nang paulit ulit , pero wag na wag mong babastusin at tatawaging malandi ang nanay ko . deserve mo yan , at wala kang karapatang sabihin na dapat lang namatay ang nanay ko dahil kung hindi siya namatay baka nanglilimos ka pa din ng pagtingin kay dad at inggit ka sa masaya sana naming pamilya . sorry dad. "-me
Tumakbo ako palabas sa bahay hanggang nakalayo ako at tumigil ako nang pagod na ako , napunta ako sa isang park , pero luma na at wala nang pumupunta dahil hindi kalakihan , saka may bago na kasing park dito .
"aaahhhhhhhh bwisit! wala kang karapatan ."-me
Nakaluhod ako sa may damo at madahon na lapag sa park , nilabas ko ang kanina ko pa pinipigilang luha.
"i hate you , damn you . wala kang karapatan .(umiiyak)"-me
"red?"-kief
Humarap ako sa kanya na puno ng luha ang mata ko . lumapit siya sakin at pinunasan ang luha ko .
"hindi ko nagawa nung una to , pero ngayon di ko hahayaan na lumuha ka ng walang ibang magpapahid at walang dadamay sayo ."-kief
Bigla niya akong kinabig at yinakap, naiyak lalo ako at yinakap din siya pabalik . ilang minuto kaming ganun , hanggang kusa akong bumitaw .
"salamat kief ."-me
Ngumiti lang siya .
"pweding samahan mo muna ako ? ayaw ko pa kasing umuwi sa bahay ."-me
"sige ."-kief
"bakit ganun siya kief , wala naman kaming ginawang masama ng tunay kong mommy sa kanya pero kung pagsabihan niya kami ng ganun parang ang laki laki ng kasalanan namin ni mommy sa kanya ."-me
"di ko alam kung ano ang dapat sabihin sayo dahil di ko alam kung ano ang itsorya niya pero hanggat may pagkakataon iwasan mo muna ang mom mo para di kayo magkainitan ."-kief
"yun na lang talaga ang magagawa ko ."-me
"red , tandaan mo magkapitbahay lang tayo , pagkailangan mo nang makasama magkatapat lang bahay natin ."-kief
"salamat kief. "-me
Ngumiti lang kami sa isat isa at nagpalipas ng oras hanggang sa may tumunog .
"hehehe"-me
"di ka pa kumakain ng umagahan?"-kief
"hindi pa , kakain na sana ako kaso ayun nga nangyari yung nangyari ."-me
"okay tara sa bahay ."-kief
"what? ayaw ko nga kakahiya ."-me
Hinawakan niya ang kamay ko patayo at hinila ako para maglakad , di na ako nakatanggi dahil wala akong masabi dahil sa gulat.pagdating namin sa bahay nila nakita ko agad mom niya at may kasamang lalaki nagkukulitan sila at nagtatawanan .
"mom , may food pa ba?"-kief
Natigil ang dalawa at nakatangang napatingin sa amin at bumaba sa kamay naming magkasumpong .
"tinanan mo na anak?"-dad ni kief
"dapat sa condo mo dinala anak , kapitbahay lang kaya natin yan .-mom ni kief
"hindi po mom, dad ."-kief
"ahh siya ba yung sinasabi mo sweetheart?"-dad ni kief
"ou hon , bagay sila diba . ganda at gwapo magiging apo natin .hihihi"-mom ni kief
Namula ako sa sinabi ni tita .
"mom ! kain muna po kami ni red ."-kief
"okay anak."-dad ni kief
Pagdating sa mesa agad na nagpasensya si kief about daw sa mom at dad niya .
"wala yun , ang saya nga nila tignan eh ."-me
"kain na tayo."-kief
"sige , salamat uli kief"-me
"you always welcome red ."-kief
Napangiti ako dahil sa sinabi niya . ang saya ko dahil okay na uli kami , may kaibigan na ako na agad kong malalapitan .
Hindi ko akalain na ang taong tulad mo ang magiging karamay ko sa panahong ganto, ang kauna unahan taong nakakitang umiyak ako at nakaalam ng kalungkutan ko .
Tinitigan ko siya at tumingin siya , ngumiti ako at sinuklian naman niya yun.
----->
kaibigan mong totoo andyan kahit anong mangyari sayo .
BINABASA MO ANG
DAHIL SAYO
RomancePROLOGUE Si Rebecca Demonise Palarma ay isang babaeng masayahin , makulit , isip bata pero sa likod ng kanyang masayahing imahe ay nagtatago ang malungkot na pagkatao na kahit sino ay hindi alam ngunit ang akalang walang kahit sinong makakaalam sa k...
