Belki de..

...

   Ertesi sabah Yekta uyandığı gibi telefonuna baktı, ne aramalara ne de mesajlara cevap vardı. "Ya Allahıım.." dedi Yekta telefonu yatağa attı. Tamam Renk ona kızgındı tamam, ama bu kadar habersiz bırakmazdı onu. Ne kadar kızgın olursa olsun bir şey yazardı. Kısa da olsa bir cevap verirdi. "İyiyim.", "Bir sorun yok.", veya "👍🏻" gibi. Tekrardan mı eve gitse diye düşündü. Renk'in annesini de işkillendirirdi bu sefer ama. Keşke kadına telefonunu verseydi diye düşündü, Renk eve gelince haber versin diye. "Off.." dedi yüzünü sıvazlayıp saçına götürürken. Sonra aklına Yaren geldi. "Tabii yaa" dedi ve Yaren'i aradı. Açmadı Yaren. "Sınanıyorum yemin ederim sınanıyorum ya"dedi bir yandan da Yaren'e mesaj yazıyordu. Annesi seslendi o sırada Yekta'ya "Yektaa oğluum kahvaltı hazıır kalk hadii."diye. Mesaja odaklandığı için cevap vermedi. "Yektaa " diye seslendi yine annesi. "Geliyorum tamam siz başlayın."dedi Yekta en sonunda.
    Kahvaltı yaparken -yapamıyorken daha doğrusu- bir yandan da en son çare olarak Gölge'yle irtibata geçmeyi düşünüyordu. 'İyi de Gölge nerden bilebilir ki, hayır ne kadar yakın yani ona. Hele ki benden daha yakın olamaz herhalde.'diye düşünüyordu. Ama nedense Gölge'yle ilgili içinde şüpheler vardı içinde. Dayanamadı. "Size afiyet olsun ben doydum."diyerek kalktı sofradan. "Oğlum bir şey yemedin kii"dedi annesi. Yekta hiçbir şey demeden çıktı odasına. Annesi gittikten sonra "Bu çocuğun bir derdi var ama ne. Anlat desem de anlatmaz ki.." dedi. Kızına baktı yanyan. Yelda "Nee?" dedi kızı. "Ben hiçbir şey bilmiyorum."dedi. "Arada bir ağabeyinle konuş, bir sıkıntısı var mı yok mu öğren."dedi annesi. "Öğrenip gelip sana söyleyeyim sonra değil mi?"dedi Yelda. Annesi ters ters baktı Yelda'ya. O sırada Yekta merdivenlerden iniyordu. "Nereye Yekta?" dedi annesi. Yekta cevap vermeden çıktı evden.
    Yoldayken Yaren'i aradı tekrardan. Bu sefer açtı telefonu ve "Pardon Yekta arayacaktım araya bir şeyler girdi araya-" "Renk nerde?" diye sözünü kesti Yekta Yaren'in. "Nasıl yani?" dedi Yaren. "Basbaya Renk nerde?"dedi Yaren. "Evindedir... yani.. evinde olması gerekiyor.." dedi duraksayarak. "Herhalde?"dedi Yekta. "Dün hangi kız arkadaşındaydı, bugün nerde?" dedi. "Dün.. dün bir çocukla buluştu. Gölge diye bir çocukla."dedi Yaren. Yekta olduğu yerde dondu kaldı. "Dün Gölge'yle mi buluştu?"dedi sinirlenmişti. "Annesine kız arkadaşında kalacağını söyledi ve..pardon arkadaşı demiş.." dedi durdu. "Sen miydin o mesajı atan?"diye sordu. "Evet. Ufak bir yalan söylemek zorunda kaldık."dedi Yaren. "Kaldık derken? Renk bir çocuk için yalan söylemez hiç."dedi Yekta. "Yaren, sen bizim şu kafeye bir gelsene, oraya gidiyorum şimdi ben. Şu buluşma meselesini bir anlat bana bakayım."dedi.
    Buluştular ve Yaren anlattı her şeyi. Gölge'yle ufak bir plan yapmışlar. Yaren'in dediğine göre Gölge çok istiyormuş Renk'i tanımayı. Çok ısrar etmiş. Yaren de dayanamamış dışarı çağırmış Renk'i. Yekta sinirli sinirli "Yaren, dünden beri Renk'e ulaşamıyorum. Mesajlarıma ve aramalarıma çıkmıyor. Kafayı yiyeceğim. Böyle şeyler yapmazdı Renk, illaki cevap verirdi ya illaki."dedi. Sonra durdu, Yaren endişeli bir şekilde dinliyordu onu. "Neden öyle bakıyorsun?" diye sordu korka korka Yaren'e. "Ben de ulaşamıyorum. Eve gitmiştir diye düşündüm ben hep. Hiç bu şekilde düşünmedim."dedi. Yekta sinirli sinirli bakıyordu Yaren'e. "Çok güzel, çok güzel" dedi Yekta. "Gölge'yi ara o zaman. Renk'in nerde olduğunu ondan başka kimse bilemez şu anda."dedi. Yaren hemen telefona sarıldı ve Gölge'yi aradı. "Gölge merhaba. Renk'in nerde olduğunu biliyor musun?" dedi. Durdu sonra. "Tamam ordayım zaten, bekliyorum."dedi ve kapattı. "Buraya geliyormuş yoldaymış." dedi Yaren. Ee anlamında ellerini açtı Yekta "Renk?" dedi. "Gelince anlatacak sanırım." dedi Yaren. 5-10 dk sonra kapıdan içeri girdi Gölge. Yekta hemen kalktı ve Gölge yanlarına gelir gelmez "Renk nerde?"dedi sinirle. Gölge gülümsedi. "Kim derdi senin bana Renk'i soracağını değil mi?" dedi pişmiş pişmiş gülerek. Yekta dişlerinin arasından "Renk nerde?!"dedi. Yaren de soran gözlerle bakıyordu. "Gölge nerde Renk? Lütfen söyler misin?"dedi Yaren. Yandan yandan Yaren'e baktı ve "Sabah uyandığımda yatakta bulamadım, bende bilmiyorum nerede?" dedi. Yaren'in gözleri fal taşı gibi açıldı. Yekta "Sen ne dedin?" dedi kısık sesle. "Ama şunu söylemem gerek.." dedi ve enfes anlamında el hareketi yaptı Gölge "Süper bir şey."dedi. Yekta öfkeden deliye dönmüştü, Gölge'nin yakasına yapıştı. "Sana ona dokunmamanı söylemiştim! Seni gebertirim demiştim!" dedi ve bir yumruk savurdu suratına. Yaren ve kafedekiler ayırmaya çalıştılar onları. "Bence benimle zaman kaybetme, git sevdiğin kızı kurtar."dedi Gölge sakin sakin. Bir yandan da sırıtıyordu yine. Yekta soran gözlerle baktı ona. "Güne bekaretini kaybederek başlamak onu şok etmiştir bence."dedi Gölge. Yekta'nın elleri gevşedi. "Bir miktar ilaçlı içecek yardımcım oldu da." dedi. Maalesef Gölge Renk'e...