A Y K I R I

3🌼

Hepinize merhaba gençler! 3. Bölümü paylaşmış bulunmaktayım fikirlerinizi yorum kısmına yazmayı unutmayın. (Düşünceleriniz benim için gerçekten önemli:)) 

Hayatını sessiz bir şekilde sürdürüp, girdiği sınavlarda istediği notu alan tek derdi istediği üniversiteyi kazanmak olan bir kızdım . Ee tabi bunlar Defne hayatıma girmeden önce olanlardı.

Şimdi ise şaşkın bi şekilde önümde ki sessiz ve karanlık sokağa bakıyordum. Otobüsde ki yolculuğumuz boyunca bantları çıkarmayıp sadece bi kere mola vermiş ve onda da tuvalete girene kadar gözlerimizi açmamışlardı.

Yaklaşık 3 dakika önce otobüsün durmasıyla gözlerimizi otobüsten indirmişlerdi bizi. Şimdi ise herkesin eline  bir çanta veriyor ve nereye gitmeleri gerektiğini söylüyorlardı.

"Nasıl yani bize kalacağımız bir yer vermiyecek misiniz?"

"Biz sizin bakıcılarınız değiliz kendi başınızın çaresine bakacaksınız. Size verdiğimiz çantalarda gerek olan herşey var saatlerinizi sakın ama sakın çıkarmayın yoksa cezalandırılırsınız ve inanın bunu istemezsiniz."

İlerideki tartışmayı dinlerken elime verilen çantayla önüme baktığımda adam hemen koluma siyah dijital bir saat takıp gitti. Defneye baktığımda

"Allah kahretsin şimdi napıcaz kalacak bir yer bulmamız lazım" diyip bir küfür mırıldandığında

"Sana ben demiştim demekten yoruldum"  dedim ve homurdandım.

"Haklısın İzel seni peşimden sürüklememem gerekiyordu. Özür dilerim"

"Saçmalama, sadece bundan sonra benim dediklerimi biraz dikkate al ."

Herkes dağılmaya başladığın da çantanın içinden bulduğum fenerle birlikte Defneyi de alıp ilerlemeye başladım.

Kocaman bir caddeydi ve  bu karanlıkta bile fark ediliyordu . Baya bir yürüdükten sonra sokaklardan birine girdiğimiz de bazılarımız kalacak yer bulmuşlardı bile. Onların yanından geçtiğimizde ileride kapısı açık olan bir yer gördüm ve hızla oraya ilerlemeye başladım.

Karşımdan gelenler de oraya ilerlediğinde  hızlanıp hemen içeri girdim ve Defne de arkamdan geldiğinde hemen kapıyı kapattım.

Dışarıdan sesler geldiğinde biraz endişelensem de  kulak asmayıp içeriyi incelemeye başladım; 2 tane karşılıklı yatak, tahtadan bir dolap vardı ilk oda da  diğer odaysa küçük bir mutfak vardı.Salon görevi yapan ve  diğer odalara kıyasla daha büyük olan  odada ise 2 tane koltuk ve bir televizyon vardı.

Defne eşyaları yerleştirmeye başladığında kapının yanında gördüğüm düğmeye bastım ve ışık yandığında  gülümsedim. Defne  

"Şükür ki Işık var" dediğinde .

"Burayı bulmamız bile mucize Defne çoğu kişi sokakta kaldı. Hem ne sanıyordun eskisi gibi bir evimiz olmicak burada alışsan iyi olur. "

Mutfağa girip dolabı açtığımda sadece su ve mum vardı, yolda hiçbirşey yemedigimiz için acıkmıştım.

İçimden kısa zaman da market gibi bir yer bulmam gerektiğini düşünürken zil çaldığında kaşlarımı çatıp içeriye ilerledim. Verdikleri saate baktığımda 7'yi gösteriyordu ,kış ayında olduğumuz için hava erken kararıyordu zaten .

Defneye baktığımda kapının önüne geçmiş bana bakıyordu.

"Sence açmalı mıyız "

"Dur ben açarım "