Destiel Headcanons

#8 Wyznanie.

Castiel: Dean... Musimy porozmawiać.

*Patrzy poważnym wzrokiem na chłopaka*

Dean: Okej... Więc mów. O co chodzi?

Castiel: Bo ja... Lubię cię.

*Opuszcza wzrok na dół*

Dean: To... Chyba dobrze... W końcu jesteśmy przyjaciółmi.

Castiel: *Zerka na Deana, po czym podchodzi bliżej i szepcze*

Bardziej, niż przyjaciela...

Dean: *Zestresowany, patrzy na bruneta. Mimo wszystko, jednak nie odsuwa się od niego.*

N-najlepszego przyjaciela?...

Castiel: *Przybliża się jeszcze bardziej, tak że ich twarze dzielą centymetry.*

Jeszcze bardziej.

*Nie daje Deanowi szansy, nic powiedzieć. Zamyka ich usta w delikatnym, przepełnionym miłością pocałunku*

Dean: *Zaskoczony, stoi drętwo, nie reagując. Po chwili jednak, odwzajemnia pocałunek ze zdwojoną siłą. Szepcze aniołowi do ucha*

Też Cię kocham, Cas.

*Ponownie zatraca się w pełnych wargach niebieskookiego*