En büyük hayali mavi bir gökyüzüne bakmak olan birini tanıdınız mı hiç?
Yalnızca mavi için tüm benliğini bırakıp, günlerce onu arayan birini?
Peki neden kıymetli mavi bu kadar?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Maviyi bulmak için anlamını bilmek gerek diye düşündüm. Mavi olan her şeye soracaktım mavinin anlamını. Denize sordum öncelikle, ''Mavi dalgalarımdır en kötü anımda kıyıya vurduğum.'' dedi. İçinde binlerce yaşam bulunduran deniz bile kıyıya vuruyordu hislerini. Benim gibiydi deniz; Koskoca bir dünyada yalnızca bir başına. Söz verdim denize bu cümlesinden sonra. Her fırsatta yanına gidip denizi dinleyecektim. Benim maviye duyduğum kadar ihtiyacı vardı bana.
Sonra gökyüzüne seslendim. ''Nedir dedim mavi senin için?'' Gürledi gökyüzü hislerini açığa vurarak. ''Dokunacak kadar yakın olduğum,ama asla dokunamayacağım denizdir mavi benim için.'' dedi asık bir suratla. Bulutlarla gizledi kasvetini. Ama gözyaşlarına hakim olamadı yine.
Bedenim gökyüzünün gözyaşlarıyla temizlenirken kendime sordum maviyi. Neydi mavi benim için? Deniz gibi hislerimin tonuydu mavi benimde. Gökyüzü gibi imkansızlıklarımdı. Kasvet bedenimi kapladı yine. Azrailden gelmesini dilemiştim artık. Gelip renksiz hayatıma bir son vermeliydi.
''Hayır!'' dedi rüzgar yine fısıldar şekilde. ''Mavin o senin.'' dedi onu göstererek. Kafamı kaldırıp onu gördüm. Gözlerinden gökyüzü süzüyordu tam sol yanıma. Bulmuş muydum mavi mi acaba? Nehirden doğan his çiçeğini uzattım ona. ''Tekrar boyar mısın gökyüzümü maviye?'' dedim tatlı bir tonda.
