İnci

Zaman 1 (21.03.2016)

Odada oturmuş bu kışın ne kadar sert geçeceğini düşünüyordum. Bütün yaz o kadar sıcak geçmişti ki aslında pek de fena değildi bu soğuk. Ben kış insanıyım , yazın yapışık yapışıklığını sevmiyorum. Üzerimdeki battaniyenin sıcaklığı tüm vücudumu sarmıştı , annemin aldığı kaz tüyü panduflarda ayaklarımı cidden sıcak tutuyordu. Ne derdi annem " ayaklarını sıcak tut yoksa çocuğun olmaz " Bunu düşünürken kendimi sesli gülmekten alamadım.
Benim sesime irkilen İhsan kafasını bana çevirdi.

- Ne oldu ? Komik birşeyse anlat bende güleyim.
- Öğretmen kimliğini geride bırak canım sınıfta değiliz. Ayrıca hepiniz cidden bu espiriyi yapmak zorunda mısınız ?

İhsan gözlerini devirdi ve önündeki sınav kağıtlarını okumaya devam etti.

Aslında İhsanla üniversitede tanışmıştık. O öğretmenlik ben ise güzel sanatlar okuyordum. Fakülteletimizi sadece arka bahçedeki kitap tutan heykel ayırıyordu. O zamanlar tüm esprilerine gülebileceğim kadar çok sevmiştim onu. Yanında çok rahat hissediyordum kendimi ve özel. Bu yüzden onunla evlenmek istedim belki de çünkü o potansiyel bir ev erkeği, mükemmel bir babaydı benim gözümde. Şimdi ise o televizyon karşısında göbeğini kaşıyan , ben ise projeler dışında evde oturup yemek yapan birine dönüşmüştüm. Her ne kadar istediğim hayat bu olmasa da daha kötüsü olmasından iyiydi.

- İhsan yeni projem için ilginç atıklar , çöpler topluyorum. Bu bir anlamda bir geri dönüşüm projesi. Tüketim toplumunun davranışsal özelliklerine dikkat çekmek için bunlardan bir heykel yapacağım dedim battaniyenin püsküllerini çekiştirirken.

- İyiymiş bende bi bakarım sağa sola. Okuldan ne bulabilirim senin için .

- Teşekkür ederim. Artık uyuyacağım dedim ve yatak odasına doğru ayaklarımı sürüdüm.

Ertesi gün uyandığımda İhsan çoktan işe gitmişti. Kendime bir dilim reçelli ekmek ve kahve alıp projem için dergileri karıştırmaya başladım. Tüketim toplumunun özellikleri, alışkanlıkları, prototipleri , basmakalıplıklarını inceliyordum. Hepsi takma kirpikli , bol makyajlı kadınlar ve bol solaryumlu metroseksüel erkekler. Şu kapitalizmin insanları soktuğu kalıplar yokmu cidden çıldırıyorum düşündükçe. Kadın dediğin şöyle olmalı erkek dediğin böyle. Hepiniz elinde malum marka telefonlarla dolaşan , dirseğinize astığınız çantanızın olduğu elinizde malum kahve bardakları taşıyan fabrikasyon tiplersiniz işte diye geçirdim içimden.

Saat 12 olmuştu , vaktin nasıl geçtiğini anlayamamıştım . İhsanın bugün dersi öğlene kadardı, birazdan gelir . O sırada telefonumun mesaj sesi çaldı. Aşağı doğru kaydırdım ve o an donup kaldım. Mesaj Buraktandı. Efsane aşkım , İhsandan önceki sevgilim. Okumaya cesaret edemedim hem dönmüşmüy dü Amerikadan ? Ellerim titreyerek açtım mesajı , " Hey döndüm ben mutlaka görüşelim. Eski dostlar gibisi yok ;) "

Bu neydi şimdi bide sonuna göz kırpan emoji eklemiş. Hiç mi değişmez bir insan ? Hala deli dolu bir çocuk biz burda kök salarken yıllar onun neşesinden hiçbirşey alamamış.

Cevap vermek istemedim en azından bisüre. Cevap verseydim kendimi İhsana ihanet etmiş gibi hissedecektim. Yada cevap vermelimiydim sonuçta pekala arkadaş olarak da görüşebilirdik. Böylece düşüncelere dalmışken bir sesle sıçradım ve elimdeki kahve fincanını düşürüp kırdım. İhsan gözlerini üzerime dikmiş bana sesleniyordu. Adımı birkaç kere söylemiş ama ben öyle bir dalmıştım ki ne kapının açıldığını ne de onun içeri girdiğini fark etmemiştim bile.

- Ödümü koparttın canım dedim. Hoşgeldin nasıl geçti dersin ?

-Herzamanki gibi dedi ilgini çekecek birşey yok. Sana birkaç şey buldum diyip elindeki karton kutuyu uzattı.

-Ah projem. Teşekkür ederim .

Mutfaktan odaya doğru giderken kutuyu karıştırmaya başladım.

Kırmızı rujlu malum marka kahve kutusu . ( Güzel işime yarar bu )

Yarısı yırtılmış 2 çikolata kabı

Bir tutam gazete kağıdı ( Hala kağıt şeklinde gazete okuyan varmıydı bu enteresan ve nostaljik bir parça olacaktı projem için )

Bir küre ( bomboş bir küre ne için kullanılıyor olabilir ki kesinlikle işe yaramaz )

-Beğendin mi diye seslendi yatak odasından İhsan. Senin için çöp karıştırdım bu yaştan sonra dedi kıkırdayarak.

- Çok beğendim hayatım hepsi mükemmel olacak.

Küreyi elime alıp yatak odasına geçtim ve diğerlerini projemde kullanılmak üzere salonda bıraktım.

- Baksana Ihsan bu ne dedim. Öyle ya bu tüketim toplumuna akıl sır ermezdi. Belki de ünlü bir markanın ünlü bir zamazingosuydu.

- Bilmiyorum. İlginç geldi sadece bende getirdim. Yaratıcı olan sensin ben ezberciyim unuttun mu dedi .

Yastıkla hafifçe kafasına vurdum, bu öğrenciler seni yoğurup yoğurup bana yolluyor dedim gülerek. Beni kolumdan tuttu ve yatağa doğru itti , dudağıma bir öpücük kondurup belki de stres atmalıyız dediğinde çoktan ona sarılmıştım bile.