Zaman 1 ( 22.05.2016 )

24 1 0
                                    

Klozetin üzerine oturmuş elimdeki gebelik testini bir sağa bir sola çeviriyordum. Bir çizgi belirgin ikinci çizgi silik. Yani hamilemiydim ben şimdi. Gözlerimi kapadım kendi kendime tekrarladım , hamilemiyim ben şimdi. Yerdeki fayansları saymaya başladım. Bir iki üç , hamileyim , dört beş altı hamileyim , yedi sekiz dokuz hamileyim. Sanki tekrarladıkça bu fikre alışacaktım , o yüzden sıkılana kadar saydım , yüz yüzbir yüziki .....

Dışardan İhsan bana sesleniyordu

-Hayatım çıkmayı düşünüyor musun ?

Düşünmüyorum İhsan düşünmüyorum . Ömrüm boyunca burada kalacağım .

- Çıkıyorum birazdan diye seslendim derin bir nefes alıp.

Kapıyı açtığımda İhsan hemen elimi tuttu.
- İyi misin ? Neyin var betin benzin atmış ?

-İyiyim birşeyim yok üşüttüm sanırım diye geçiştirdim onu.

Biran önce dışarı çıkıp hava almak ve tek başıma kalıp düşünmek istiyordum. Ben biraz dışarı çıkacağım diyip kendimi apartmandan dışarı attım. Evden yeterince uzak ilk bulduğum banka oturup durmadan saatlerce ağladım. Orada ne kadar durduğumu bilmiyorum yada karşıdan nasıl gözüktüğümü. Kafamı kaldırdığımda bir simitçi gördüm sokakta , adamın çakır gözleri öyle tanıdık geldi ki. Daha önce biyerlerde karşılaşmış olmalıyım mutlaka , belki de hep buradaydı ve ben ilk defa dikkat ediyorum dedim kendi kendime.

Telefonu elime alıp Azrayı aradım. Azra herzaman doğru olanı bilirdi , bu konuda da bana destek olacağından emindim. Üçüncü çalıştan sonra telefonu kısık bir ses tonuyla açtı.

-Azra, müsaitmisin ?
- Canım bir toplantının ortasındayım , seni sonra arayacağım.

Tamam diyip telefonu kapattım. Annem ve babam da onu çok severdi tüm çocukluğum onunla birlikte geçmişti. Kıvırcık siyah saçları ve zeytin gibi gözleri ile hayran olunacak bir kızdı. Hiç evlenmemiş kendini tümü ile kariyerine adamıştı.

Kafamdaki sorular ve karmaşık duygular ile banktan kalkıp yürümeye başladım. Annem ve babamı çok özlemiştim, keşke
hala hayatta olsalardı. On dakika sonra evdeydim.Kapıyı açıp gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı içeri girdim. İhsan kapının sesini duymuş olacak koşarak geldi yanıma.

- Neredeydin ? Seni çok merak ettim , telefonlarıma neden cevap vermedin dedi sarılarak.

Çantamdan sessizce gebelik testini çıkardım ve ona uzattım. Sonuçta bunu bilmeye hakkı vardı.

İnci Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin