Sana Güvenmeli Miyim?

Sen??

Yeni bölüm gecikmiş olabilir bu yüzden özür diliyorumm.iyileştim ve yazmaya karar verdim.inşallah guzel olur.bide yorum ve vote lütfen yaa. iyi kötü farketmez yorum yapın ki ben de sizin yorumlarınızdan nasıl gittiğimi anlayayım. medyada buse var :)

   Evin sahibi çok tonton bir amca.Bize bu evi kiralayacağından eminim.Buse'ye başımla evi işaret ettim ve içeriye doğru yürümeye başladık.Sesler geliyor.Bize evi kiralayacak tonton amca bi kızla ne?o nasıl bir kız lan öylee?eteğine laf yok zaten,kumaş 'parçasını' sarmış gelmiş resmen.yüzü desen boya küpünde duş almış.Görünüşe bakılırsa bu yelloz güzelim evi bizden önce alacak.Bende denizsem bu evi kaptırmam dedim ve konuşmaya bodoslama daldım.

    -''Bu evi mi almayı düşünüyorsun?''

    -''Eevet bi sorunmu var?''

Buse lafa girer ve:

   -''evet kardeş,sorun var bu evi bi'' der ve ben ağızını sıkıca tutarak konuşmasını engellerim.kulagına yavasca fısıldarım''ne yapıyorsun sen yaa.böyle yaparak evi kurtaramayız.evi kötüleyelim ki bu yapamayacagını anlayıp gitsin.'' anlamış gibi yaparak gözünü kırptı ve kıza döndük.

       -'evet kardeş sorun var.bu ev ısınmıyor.hayatta ısıtamazsın ve ev rutubet yapıyor.evet duvarlar damla damla ağlıyor heryer kokuyor.sen alma burayı.biz de konuştuk bu sorunları öğrendik almamaya karar verdik.sen bilirsin ama bence alma yani yaşayamazsın,büyük sorunlarla karşılaşırsın üzülürsün.'' dedim ve pis pis sırıtarak ne yapacagını bekledim.

         -''amcacım kusura bakma ben evi almıyorum.hadi selametle'' dedi ve gitti.buseyle kısa bi sevinç şov yaptıktan sonra amcayla konuşup evi aldık.Aldık derken kiraladık.biz öğrencilerde para ne arasın..

        Evin içi öğrenci için eşyalı zaten.eşyalarda gayet modern.yoruldum ve gördüğüm mor L koltuğa attım bedenimi.Buse içerden iki kupayla geri geldi.ayy yerim ben bu kızı.nescafelerimizi içtik.

          -''buse evde yiyecek bir şey yok.Alışveriş yapmamız lazım.Markete gidelim'' dedim ve buse de onayladı.cüzdanları alıp evi kilitleyip 'bilmediğimiz bu yerde' yürümeye başladık.yoldan geçen gence marketi sorduk ve o da iki sokak aşağıda dedi.ilerlemeye devam ederken buse konuşmaya başladı 

     -''paramız şimdilik yeter.birdahaki aya kadar ailelerimizden para da isteyemeyiz.bi işte çalışmamız lazım deniz.''

         -''bi kafede garsonluk yapar paramızı alırız.çok harcama da yapmayız .yetiştiririz ya.evin kirası bizimkilerde zaten biz sadece boğazımızı idare edeceğiz.''tamam anlamında kafasını sallar ve marketin önüne geldik.içeri girdik ve sebze meyve reyonuna doğru ilerledik.bişeyler aldıktan sonra öğrencinin kurtarıcısı makarnanın her çeşidinden aldık.hazır çorbalardan da aldık ve kasaya doğru gittik.aldıklarımızı kasadan geçirip poşetlere doldurduk.poşetleri kardeş payı yapıp yarı yarıya paylaştık.buse:''denizcim ben bi telefon görüşmesi yapıcam sen ilerle istersen'' dedi ve ben de olur anlamında başımı sallayıp ilerlemeye başladım.

         ilerlerken ara sokaktan bi kedi sesi duydum ve oraya doğru gitmeye başladım.sokağa adımımı atar atmaz 4-5 tane tinerci etrafımı sardı.poşetler elimden düşerken oradan uzaklaşmaya çalıştım ama olmadı.büyük bi cüsseye çarptım ve oldugum yerde kalakaldım.benimle oynuyorlar.bedenime elleyip birbirlerine atıyorlar.filmlerdeki gibi sokakta kurtarıcım olduğunu hissettiğim biraz tanıdık olan bir ses yankılandı.

      ''bırakın lan kızı ibneler.'' yüzüne bakmamla tanımam zor olmadı.ağzımdan ''sen?'' kelimesi çıktı.bana çarpık bi gülümseme attı ve adamların arasından çıkardı.ben kenara tekmeleyerek atılmış poşetleri aldım ve sokağın başında belki ölür diye beklemeye başladım.bi karartı bana doğru geliyordu.yüzüne vuran güneşle dağınık siyah saçlarını parmakları arasından geçirdi ve bana ''iyi misin?'' dedi.büyülenmiş bir ifadeye ''evet'' diye mırıldandım.Arkamdan cırlayan buseye döndüm''denizz!! ne oldu sana??'' gülümsedim ve adını rüzgar olarak hatırladığım kişiye döndüm''çok teşekkür ederim'' rüzgar:''hiç önemli değil.aslında önemli orda dayak da yiyebilirdim.bu yüzden benimle bi kahve içeceksin.bunu hakediyorum değil mi?'' dedi ve ben olur diyemeden buse atladı.''evet çok iyi olur bana da olanları anlatırsınız öldüm meraktan.ama önce şu poşetleri eve bırakalım.kollarım koptu resmen''kahkaha atarak eve doğru yürüdük.Aklıma takılan şey ''bu çocuk o adamların hepsini nasıl yere yığdı?''