Her şeyin bittiğini gördüm.
Herkesin gittiğini.
Ellerimin arasından kum taneleri gibi aktığını hissettim hayatımın.
Az buçuk soludum elime geçen her maddeyi. En çokta seni çektim içime.
Ah o kokun.
Ve sen.
Hangi kelimeye veya cümleye sığar o canıma can katan gülüşün?
Bilmiyorum.
Elimde bir duble rakı, diğer elimde gözlerine adanmış bir şiirle hiç dayanmadım kapına özür dilerim.
Sana kafiyeler yetmezdi ki sevgilim. Sözcüklerle bitmezdi sevgim. Yüreğim az gelirdi.Ben az gelirdim.Veya yapamadım bilmiyorum.
Her zaman kabul etmişimdir.Seni benden alan hataları.
Dön de diyemiyorum bak? Desem ne fayda sevgilim.
Gökyüzünde asılı kalan hangi soruya yanıt bulabiliyoruz ?!
Pişmanım sevgilim.
Sunamadığım sevgim için.
Anlatamadığım bir ben için.
Bir kerede olsa seni kahkahalara boğmadığım, kulağına usulca seni seviyorum diye fısıldamadığım için.
Affedilmek için yüzüm yok.
İçinler çoğaldıkça içen, içtikçe kendinden geçen bir adamdan başka biri yok başucunda.
Nerdesin? Gelsene yamacıma.Uyu dizlerimde. Ağlama ama bu sefer benim için. Burdayım her gün, yanında. Yanıbaşında. Geceleride burdayım aslında, belki farketmiyorsundur.
Kıvrılıp uyuyorum mezarının köşesinde, hissetmesende yanında.
Yalnızım düşüncesine kapılmanı istemiyorum.
Her zaman, her dakika isteklerin için hep burdayım.
Sabahları görmek istemesem de. Gecelere açıyorum kendimi. Sensiz olan sabahlara gözlerimi aralamak çok zormuş.
Uyanmalısın ki kokumuzun birbirine bulandığı gün ışıklarına açalım gözlerimizi.
Sensiz olmasın hiçbir şey. Senin adının,senin sesinin geçtiği konular olsun hayatımın noktasında.
Gözlerim hep gözlerine rastlasın. Ellerim sadece senin ellerinde can bulsun istiyorum.
Ben seni yanıma istiyorum. Zor şeyler istiyorum biliyorum..
Ama,beni bırakmasan olmaz mı?
Ellerimi bırakmasan olmaz mı?
