Roommates with the Badboy

#7

De volgende ochtend

~Sofie~

Ik word wakker door de zonnestralen. Welke dag is het? Ik kijk op mijn wekker. ⚡️dag. Donderdag dus. Ik haat donderdag.
En maandag.
En dinsdag.
En woensdag.
Alleen houd ik van weekend. En vrijdag. Das logisch toch? Ik sta op en zie Jacob nog slapen. Eigenlijk is hij nog geeneens zo een "badboy"

Nu nog niet Sofie.

Tijd om in mijn agenda te kijken. Ik doe mijn agenda open en zie:
eerste 2 uur uitval. 
Fijn! Lekker even naar Liv en Caitlin.
Ik loop naar de kast en pak een leuke outfit.

Omslag is outfit Sofie.

Ik stijl mijn haar en doe wat naturel make-up op. Ik ren naar de keuken. En natuurlijk, ik pak Nutella.
I❤️Nutella!!
En ik pak een broodje. Mijn broodje krijgt HET Chocoladebeleg erop en ik eet het broodje snel op.

Dan komt Jacob in zijn voetbalbroekje en wit shirt binnenwandelen. Hij komt tegenover me zitten en staart naar me. Ik haat het als mensen me aanstaren. Ik ben daar gewoon te mooi voor. Ha! Beetje arrogantie kan wel toch?

Ik grinnik

En dan vraagt de poepdoos tegenover me; 'wat is er zo grappig, Sofie?' 'Er is niks, Jacob.' zeg ik.

Ik loop snel naar de gang. Weg van die rare jongen. Toch? Ik voel zijn ogen in mijn rug prikken. Dan staat Jacob opeens naast me. 'Maar mag ik weten wanneer je een keer met mij wat wilt gaan doen?' Ha! Wat een grappige jongen. Ik ga echt niet met HEM op date. Die vuile klootzak. 'Eehm één ding, ik ga niet met jou uit!' 'Hoezo niet? Iedereen wilt met mij op date!' 'Je ego groeit zo erg. En omdat jij een gore klootzak bent die elk meisje maar gebruikt, neem ik aan?' Ik loop verder maar dan word ik keihard tegen de muur aangedrukt. Ik val daarna op de grond door een pijnlijke steek in mijn zij. 'Wat doe je!' Schreeuw ik. Ik kreun het uit van de pijn. 'Ik zou me beter niet afwijzen,' Zegt Jacob. Hij tilt me op en duwt me tegen de muur. Hij pakt me bij me keel maar knijpt er gelukkig niet in.

'Meisjes als jij vallen als een blok voor me, Sofie. Dat zou ik ook maar doen.'
'Wat heeft dat met mij te maken, Jacob?'
Dan krijg ik mijn verstand weer en trap hem in zijn buik. Hij valt kreunend op de grond. Ik glimlach naar hem. 'Jongens als jou krijgen me niet klein, Jacob.' En ik loop naar mijn tas, pak snel me spullen en verlaat de kamer dan. Glimlachend nog wel.

~Jacob~

'Meisjes als jou vallen als een blok voor me Sofie. Dat zou ik ook maar doen.' Ik moet haar krijgen. Nog nooit heeft een meisje mij afgewezen! Oké misschien was ik wat gemeen maar ja. Zo ben ik nou eenmaal. Iedereen luistert hier naar MIJ. Maar er is één dame die MIJN regels overtreed. En die prachtige dame staat recht voor me. Wat gebeurt er met me? Ik heb nog nooit een meisje leuk gevonden. Tot nu toe dan... nee ik vind haar niet leuk. Denk ik.

'Wat heeft dat met mij te maken, Jacob?' Zegt Sofie.

Dan voel ik opeens een trap in mijn buik. Ik val op de grond en kreun het uit. ZIT ZIJ OP KARATE OFZO!  Dan glimlacht ze naar me. Oogverblindend. JACOB STOP! 'Jongens als jou krijgen me niet klein, Jacob.' Ze pakt haar tas. Doet er wat spullen in en loopt weg. Ik krijg haar nog wel. Ik sta op en loop naar de keuken. Doe wat water in een beker en drink het op. Ik zet de beker hard op het keukeneiland en ik besluit dan om maar te gaan douchen. Ik voel vast niks voor Sofie.

~Sofie~

'Hahaha dus jij hebt hem in zijn buik geschopt!' Lacht Caitlin. 'Ja Haha, het was zo grappig. Eerst pakte hij mij en ik toen hem.'
Liv is ondertussen wankelend van het lachen naar de wc gegaan. 'MEIDEN!' Roept Liv. Caitlin en ik schrikken op lopen naar de plek waar het geschreeuw vandaan kwam. 'Caitlin?' 'Ja?' 'Waarom pak je een schaar vanuit de keuken?' Vraag ik. 'Je weet nooit wat er kan gebeuren!' Zegt ze snel en ze loopt naar de plek waar het geschreeuw vandaan kwam. De gang.... we doen de deur in een rúk open en we zien.