Deryanın Sözleri Ve şiirleri

8. bölüm

16 temuz 2017

ŞEHİR
Gece dökülmüş avuçlarımdan şarkılar devriliyor üstüme gözümdeki kıvılcım sessizliğe kesmiş bir ağız gibi tutuşuyor ve sen şimdi kim bilir hangi yitik şehirlerdesin

Dün eski bir balıkçı meyhanesinde rastladım gözlerine şımarık bir yosmanın
Şarap kokan nefesine sordum seni sonra çıkıp gittim o masada unutup gölgemi
Karman tazeoglu

Ellerine hüzün bulaşsın bu gece kanlı bir mektup bırakırım belki de sana buğulu camlara yazdığın adım destan gibi durur ay ışığında

Gecikmiş bir iç burkulmasıyla yaralı bir kuşun son çırpımışlarımı çizdim yüreğine ve birazdan bir ciğara daha yakacağım
Şehr - i istanbul ' un dar sokaklarında rüzgar dağıtacak saçımı geceye şiir karışacak
EyValah

Ve sen
Yorgun bir plaktan dökülen
Son nağmeleri duyacaksın
bir yerlerde sesiz bir çığlık kopacak bir dal kırılıp uçuruma düşecek o gece yosunlu bir taşa yazacağım adını körpe bir iz kalsın senden
Yoksa bu şehir yıkılır
karaman tazeoğlu

Yuregimde bir sızıvar sanki yılarca dinmiyecek gibi
San ki anlatılamıyoru bazen huzursuz oluyorum bu hayata nakadar daha acı çekrçek bu beden
Derya daglayan