People Are Poison

Κεφάλαιο 10

Κλείνω την μουσική από το κινητό μου και το βάζω μέσα στην τσάντα μου. Περνάω γρήγορα μέσα στην αυλή του σχολείου και όλα τα βλέμματα πέφτουν πάνω μου.

Σήμερα το πρωί ο Άγγελος έφυγε πιο νωρίς από εμένα. Δεν με ξύπνησε καν με αποτέλεσμα να αργήσω λίγο. Ήθελε να μάθει. Εγώ όμως δεν είμαι έτοιμη για αυτό.

Ψίθυροι ακούγονται από εκεί που περνάω και αυτό με νευριάζει ακόμα περισσότερο. Όμως δεν κάνω και δεν θα κάνω κάτι προς το παρόν. Όχι ακόμα.

Περνάω μπροστά από μια παρέα παιδιών και μόλις με βλέπουν αρχίζουν να γελάνε. Ένα αγόρι το οποίο δεν έχει τύχει να ξανά δω, σηκώνεται και με πλησιάζει. Κάνω δυο βήματα πίσω και εκείνος κάνει κύκλους γύρω μου. Ξαφνικά χωρίς να το περιμένω με σπρώχνει κάτω και όλοι αρχίζουν να γελάνε.

Τα δάκρυα μου είναι έτοιμα να ξεφύγουν από τα μάτια μου αλλά σκέφτομαι ότι δεν πρέπει για άλλη μια φορά να τους δώσω την ευκαιρία για να με μειώσουν. Λες και δεν το κάνουν ήδη.

Σηκώνομαι γρήγορα πάνω και μαζεύω την τσάντα μου καθώς οι υπόλοιποι συνεχίζουν να γελάνε και να με κοροϊδεύουν. Δεν ακούω τι λένε. Είναι λες και τα αυτιά μου έχουν κλείσει για να μην μπορώ να αντιδράσω. Το αγόρι που με έσπρωξε πριν, έρχεται πάλι κοντά μου και εγώ τον αποφεύγω, εκείνος αρχιζει να γελαει πάλι και ξανά πηγαίνει στην παρέα του οι οποίοι τον υποδέχονται σαν νικητή.

Θεωρούν κάποιον νικητή ή άξιο επειδή ασχολείται με τους άλλους και τους υποβαθμίζει για να μην φαίνεται η μαύρη πλευρά του εαυτού του. Τους έχω σιχαθεί όλους. Το ίδιο γίνεται συνέχεια. Δεν έχει να κάνει με την ηλικία του άλλου, μόνο με την ψυχή του. Νομίζουν πως είναι κάποιοι και θεωρούν τους εαυτούς τους καλύτερους από τους άλλους γιατί οι άλλοι απλά δεν θέλουν να αντιδράσουν. Δεν είναι ότι δεν μπορούν, απλά έχουν επιλέξει να μην κάνουν κάτι για αυτό. Έχουν επιλέξει να μένουν ήσυχοι. Όμως για ποσό ακόμα; Για ποσό ακόμα θα τους ανέχονται; Για ποσό;

Πηγαίνω στο παγκάκι μου και εκεί βλέπω τον Άγγελο να κάθεται. Παραξενεύομαι λίγο με την παρουσία του αλλά αποφασίζω να μην του μιλήσω. Δεν έχω την δύναμη. Νιώθω το βλέμμα του πάνω μου αλλά δεν αντιδράω. Βγάζω το κινητό μου και την στιγμή που είμαι έτοιμη να βάλω τα ακουστικά μου, μου το αρπάζει.

«Δεν θα μου μιλάς τώρα δηλαδή;» τον ακούω να λέει αλλά δεν του απαντάω. Προσπαθώ να πάρω το κινητό μου από τα χέρια του αλλά δεν μου το δίνει. Νευριάζω τόσο πολύ με αυτή την συμπεριφορά του που τα παρατάω. Σηκώνομαι πάνω για να φύγω αλλά με πιάνει από το χέρι και με βάζει να καθίσω πάλι, κοντά του.