*IAN'S POV*
*9:30 AM*
Kakagising ko lang. Bakit hindi pa ako ginigising ni Aling Helen? -______- Grabe!
Linggo na ngayon. Nga pala, may gala pa kami ulit ni Pauline.
"GUTOM NA'KO. PAKAININ MO'KO!!" -tyan ko. :3 Hahaha. Sumabat na naman.
"Oo na. Bababa na'ko. Makakakain ka na." -ako
Habang pababa na ako, laking gulat ko. :o Teka, totoo ba ito?
-
-
-
"PAULINE! ANONG GINAGAWA MO RITO?" sinabi ko ito habang bumababa.
"Bakit masama ba? Tara kain na tayo este kain kana."
"Bakit nga? Hahaha. Ikaw nagluto nito?"
"Di ah. Tumulong lang. Di ako marunong magluto. Hahaha"
Siya naglagay ng kakainin ko. May bacon, itlog, ham, juice, at iba pa.
"Alam ba ng kuya at mama mo nandito ka?" tanong ko sa kanya habang kumakain.
"Ah, oo. Tutal malapit lang naman eh. Text ko na lang daw sila kapag uuwi na ako."
Bale ganto yung ayos sa lamesa. (igets nyo yaaan)
bakante bakante bakante
ako bakante
siya bakante bakante
Kahit hindi ako nakatingin sa kanya, alam kong sakin sya nakatingin. (igets nyo yannn)
Tumingin ako sa kanya ng isang beses. Umiwas siya. NAKAKATUWA NAMAN. HULIII! :D
"Tara, kain ka na rin." sabi ko sa kanya habang nakangiti.
"TALAGA? :D" kumuha siya ng pinggan, tinidor at kutsara at baso sa kusina.
Nakatingin ako sa kanya habang kumakain. Tumigil ang oras. Ewan ko kung bakit pero..
DUG..
DUG..
DUG..
DUG..
"Ang sarap naman nito. HAHAHA." -pauline
Nakita ko si Aling Helen sa bintana, nakatingin sa aming dalawa.
"*thumbs up*" -aling helen.
Aling Helen talaga. :) tsk.
-------------
*PAULINE'S POV*
"Ma, nandito po ako sa amusement park. Dito pala kami gagala. Uuwi ako ng 4:00-5:00 siguro ma." sabi ko kay mama sa text.
"Ingat ka Pauline. Maraming tao ngayon dyan kasi linggo." sabi ni mama.
"Opo ma. Mag-iingat po ako."
BINABASA MO ANG
FOREVER IS A LIE (ON GOING SERIES)
Fiksi Remaja“Forever tayong dalawa, swe3tie!” after 2 months nag break. “Forever kitang mamahalin, bHebHe kHowhH!” after 1 week nangaliwa. “Forever akong nasa tabi mo, mahhlabs!” after 3 days namatay. Naranasan niyo na bang magmahal? Ang sarap di po ba? "iKhAow...
