[2 yıl sonra]
V içeceğini yudumlarken simsiyah bir takım elbisenin içerisindeydi. 1 yılı aşkın bir zamandır yaptığı çizimler ve çektiği fotoğraflar ile ünlenmiş biriydi. Çizimleri şimdiden üç yüz bin dolar üzeri bir rakama satılmıştı.
Şimdi ise yaşadığı o ufak apartmanda geçmişini unutmuş bir şekilde ünlü bir moda dergisi için çalışıyordu.
Bar tezgahına doğru yürüdü ve yaşlı olan barmenden bir tane daha içki istedi. Barmen V'nin ünlü birisi olduğunu fark etmemiş bir şekilde kafasını sallayarak anladığını belirtti.
V şimdi onun takma adıydı, kendisini yabancılara tanıtırken kullandığı ad olmuştu artık.
Menejerine -Park Jimin adındaki ufak çocuğa- partinin ev sahipliğini yapan kişi ile konuşmasını emretti. İçeceğini aldı ve karşıdaki küçük kadifemsi kanepeye oturdu.
Bir şekilde Jimin geri dönmedi. Bunun yerine karşısında oturmuş biri ile konuşuyordu. Jimin'in konuştuğu kişinin kumrala çalan sarı saçları olduğunu görebiliyordu sadece.
Oraya doğru yürüdü ve Jimin'in beceriksizliği hakkında belli belirsiz bir kızgınlık hissetti. Jimin onu fark etmedi ve karşısındakı kişi ile konuşmaya devam etti.
Ciddi bir ses tonu ile şu soruyu yöneltti ; ''Park Jimin sizden partinin ev sahipliğini yapan kişi ile görüşmenizi rica etmiştim değil mi?''
O soğuk bakan gözler yıllar içinde daha da belirgin bir hâl almış, acı onu şimdi olduğu kişi hâline getirmişti.
Ne? Ah, siktir. Üzgünüm Bay Kim unutmuşum. Eski bir arkadaşım ile konuşuyordum da. Adı Jungkook. Jungkook, bu patronum Kim Taehyung ama muhtemelen sen onu takma adı olan V ile tanıyorsundur.
Taehyung donuyormuş gibi hissetti.
Gerçek miydi?
Jungkook yavaşça arkasını döndü. Taehyung ise o değişmeyen kahverengi göz bebeklerine baktı, kaybettiğini düşündüğü o gözlere baktı.
Jungkook şok geçiriyordu. V çok fazla değişmişti. Şimdi kısa sarı saçlara sahipti fakat sesi, yüzü, her şeyi aynıydı.
''Senin öldüğünü düşünmüştüm.''
''Seni kaybettiğimi düşünmüştüm.''
Bir müddet daha birbirlerinin gözlerinin içine bakmaya devam ettiler. Daha sonra ise birbirlerine sarıldılar. Yaşlar aşağıya doğru süzüldü ve takım elbiselerini lekeledi.
Ve bu dakikalarda ikisinin de dünyası aydınlanmıştı, sonunda ikiside dünyadaki bu renkleri yeniden görebilmişlerdi.
Son.
••••••
Bu sefer kesin olarak sona gelmiş bulunuyoruz...
Yazar Jungkook'un kaybolduğu yerden almış alternatif sonu zaten yine ki hepiniz anlamışsınızdır.
Sonra, yine eğer bir durum olursa veya işte yardım edebileceğim bir şey ise bana yazmaktan çekinmeyin''
-Konuşmayı çok sevdiği için kendine kurban arıyor...-
Sevgi ile kalın ♥♥♥
