Teenagers Nga Naman

Chapter 13 - continuation

CHAPTER 13

JACOB'S POV

Thursday na. sumali ako sa Photojournalism, and yeah nakita ko narin si Keilla. nagusap na kami. way back chapter 9. hinahanap ko phone ko sa Cafeteria. di ko naman mahanap, may nakakuha na ata ee. puro nalang kamalasan. except shempre yung photojournalism bukas na palusot ko sa Science project. edi yun, papunta na sana ako sa mall, pero naisipan ko na umuwi sa bahay. pag kauwi ko, may gimik daw si ate. paalis sya. and he need my car, 

me: Ate, bakit naman yung akin pa? meron ka namang sayo ah.

ate: palit muna tayo

me: bakit nga?!

ate: gusto ko baby bro ee

me; ate naman kase, pupunta akong mall. andami daming sasakyan dyan ee. 

ate: eh trip ko yung sayo ee. dali na :) gamitin mo nalang yung akin. wag mo gamitin yung bago mo ah. sabi ni dad. 

me: bakit nanaman? eh akin nman yan ate

ate: ewan ko, sabi ni dad ee.

me: nakakainis naman

ate: wag ka na magreklamo. sige, bye na. kiss muna kay ate

me: ate!

ate: edi wag! sige bye!!!!

pumunta ako sa loob ng bahay, nagpalit ako ng clothes then pumunta sa car ni ate. pagpasok ko, f*ck! wala naman yung susi. edi pumasok ulit ako sa bahay then tumawag kay ate gamit yung telephone. 

me: ate *tugs tugs tugs* (ambilis nya naman)

ate: oy bakit?

me: wala yung susi ng car mo!

ate: ay sorry, nasa purse ko

me; ate, anong gagamitin ko???

ate: sorry baby bro

me: ate naman! may pupuntahan ako sa mall

ate: uyy, girlfriend mo ba?

me: oo! ay hindi. basta

ate: osige, wag ka nalang maingay kay dad. gamitin mo yung isa mong car. pero pag nahuli ka. sasabihin ko na natext ko na sayo na ganun, diba nawawala phone mo? edi sasabihin ko na di ko naman alam na nawawala. okay ba?

me: dyan ka talaga magaling ate eh. hahaha

ate: hahha. osige na, bye!

edi pumunta na ko sa car ko. pagpasok ko, anak ng! wala din yung susi. kinuha ni dad to panigurado. ang utak naman ni dad. yung tipong nakakainis na. yung duplicate naman nasa locker ko pa. pumasok ulit ako sa bahay upang tawagan si ate (upang talaga? ahha) pero nagring yung phone bago ko pa hawakan. 

"Hello?"

me: sino to?

"Jake ikaw ba yan? Bro si Jace, pinsan mo"

me: oy Bro, kelan ka pa dumating sa Pinas?

Jace: nung isang araw pa. abot pa ba ko sa enrollment sa Grove?

me: onaman.

Jace: aga nyo ata ngayon?

me: onga eh. may inaayos kasi yung school. may program bukas. pero bukas pa admin. 

Jace: ah. sige. bukas na ko magiinquire

me: bro, andyan sasakyan mo

Jace: nasa shop. pinacustomize ko. bakit bro?

me: kinuha kasi ni dad susi ng sasakyan ko. ginamit naman ni ate yung isa. nasa locker duplicate ko eh

Jace: edi gamitin mi sasakyan ng ate mo

me: yun sana plano bro kaso dala nya yung susi

Jace: malas naman ng pinsan ko! haha. gusto mo ako nalang kumuha?

me: sana bro eh. pero pede mo ba ko daanan dito sa bahay?

Jace: Bro, big bike gagamitin ko. ampanget naman kung angkas kita, 

me: haha. osige bro.

binigay ko combinationg ng locker ko and then hinang nya na yung phone. Jace talaga. si Jace Aerons nga pala. pinsan ko from States. obvious ba sa name nya? haha. yung mom ko and dad nya magkapatid. dito sya nagstay sa Pinas hanggang gade 8. tapos lumipat sya sa States para maghigh school. pero umuwi din sya dito. palibhasa yung bakasyon nila pasukan namin. Juniors kami sa Grove International School. yung building namin malayo sa ibang year levels kaya medyo ako yung sikat. ahahaha. pero promise, pag pumasok tong si Jace, may kaagaw na ko sa trono. haha. walang pakelamanan.