Yalnızlık Ve Hayat Mucadelesi

Annem Annem

Sabah erkenden kalkıp yüzümü yıkadıktan sonra üstümü değiştirdim ve kuran tekrarı mi yaptım.Annem sesimi duymuş olmalı ki

  "Mehmet nereye" dedi.korktum.

  "Arkadaşımın yanına gidiyorum anne" dedim.

Kahvaltımı yapıp evden çıktım.
Hızlıca bisikletime atladım ve yola koyuldum nereye gittiğimi merak edenlere? Adaşımin yanına gidiyorum. Adaşım dediğimde hani dün ki çocuk Mehmet. Nasıl diye sormaya gidecem dün ki olayın şokunu atlattı mi diye soracam yani hatta vardım sayılır.
Mehmet dışarıda oyun oynuyordu. Beni görünce koşa koşa boynuma sarıldı. Şaşırdım ne yapacağımı bilemedim ve bende sımsıkı sarıldım. Duygulandım gözümden bi kaç damla yaş geldi. Mehmet bana baktı ve.

  "Abi neden ağlıyorsun"

  "Yok Mehmet kötü bir şey yok"deyip gecistirdim. Birden bi ses geldi.

  "Kimsin lan sen"
İçeriden bir anda adam firladi ve boynumu sımsıkı tuttu. Neye uğradığımı şaşırdım. Mehmet direk savunmaya geçti.

  "Baba birak Mehmet abi beni kurtardı bırak lütfen"

dedikten sonra adam şaşırmış olmalı ki beni birden boğazımı bırakınca yere sırt üstü düştüm.
Canım çok yanmıştı ve sonrasını hatırlamıyorum. Bayilmisim kendime geldiğimde bi yatakta yatıyordum ve başımda Mehmet vardı. Uyuya kalmisti kıyamadım. Yataktan direk kalkıp Mehmeti güzelce yatağına yatırıp üstünü örttüm. Saatime baktığımda 15.06 ydi ve hemen bisikletime atlayıp evin yolunu tuttum. Eve geldiğimde annem şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Ah annemin o halini görseniz gülmekten öldürdünüz. Ben şaşırdım neden bakıyor diye. Üstüm kirlenmiş hemen üstümü değiştirdikten sonra öğle namazını kıldım sonra hemen annem yanıma geldi.

  "O üstün basın neydi öyle"

  "Bisikletten düştüm anne önemli bir şey yok" diye geçiştirmeye çalıştım ama annem ısrarcıydı.

  "Biriyle kavgamı ettin yoksa yine. Bak ben anayım saklama oğlum benden bişey ne oldu söyle lütfen"

Ah şu anaları bilirsiniz çocuklarına gözü gibi bakarlar. Benim annemde öyle bir kadındı hatta daha iyi biri diye bilirim. Sırlarımı çoğunlukla onunla paylaşır onunla muhabbet ederdim. Başladım anlatmaya.

  "Anne yolda giderken bir ses geldi." Kaçıyor yakalayın"diye ve bende arkama dönüp baktığımda 9 veya 10 yaşlarında erkek çocuğu elinde iki ekmekle kaçıyordu ne yapam ne edem derken arkama dönüp kolundan yakaladım çocuğu yalvarmaya başladı.
Annem;
  "Ne yaptın oğlum sen adamlara teslim etmedin demi. O çocuğu dayak manyağı ederlerdi"

  "Yok anacım bi dur hele bitsin bi"

Adamlar hemen yanıma geldi çocuğu elimden alıp yere savurdu ekmekler bir yana çocuk bir yana savruldu. Yerimde dondum kaldım. Kendime geldiğimde çocuğu arkama alıp korumaya başladım. Adamlarla didisip tartıştıktan sonra cebimde yol param vardı.Cocukla ekmekleri adam verip çocuğu bakkala götürdüm iki ekmek aldım ve elinden tutup ev dedikleri harabe bir yere getirdim. İçim kan ağladı anne. O çocuk sabahtan beri açmış yandım bittim kul oldum anne. Biz 5-6 saat aç kalsak hemen döner tost yeriz ama o çocuk iki tane ekmek yedi hemde yanında hiç bişey olmadan sadece ekmek yedi. Ben ne yapayım  anne. Ben ne edeyim. Ben nasil erkek olacaktimda o manzaraya dayanacaktim anne.  O manzarayı nasıl  unutayım anne.
Sabahta kalkıp o çocuğun yanına gitmiştim babası beni zarar verecek sandı galiba boynumdan tutup havaya kaldırdı ve o çocuk beni korudu. Adamda şaşırıp beni birden bırakınca toprağa düştüm. Bunu  unutamadım annem benim unutamadım. O çocuğun halini o olanları unutamadım. Anneme baktığımda ağlıyordu ben zaten ağlıyordum. Annem bişey diyememisti kendine gelmeye çalışıyordu.
Ben dayanamayıp annemin boynuna sarıldım.

Odama geçip direk köşeme geçtim. Kendime  geldiğimde Yusuf'u,Ali'yi ve Melih'i aradım.

Arkadaşlar yorumlarınızı ve fikirleriniz benim için çok önemli atarsanız memnun olurum .Allah'a emanet olun.