●4. Bölüm●

215 13 5
                                    

Kerem hemen bir telefon numarası çevirdi adresi verdikten sonra konuşmaya başladı

''Beni dinleyeceksin demi Simge''

Ne diyeceğimi bilmiyordum aslında kötü olan tek şey benim salak gibi korkup suya düşmemdi ama ben o suların nasıl o şekli aldığını hala anlamadım.

''Sular nasıl o şekli aldı?''

Keremin yüz ifadesini seçemiyordum korku,endişe,mutluluk sanki dünyada bulunan bütün duygular Keremin yüzünde toplanmışlardı

''Aslın da çok basit sadece birkaç tane fıskiye gerekti. ''

Hayır hayır bunlar sadece birkaç fıskiye olamazdı ama şuanda buna inanmam gerekiyordu.

''Tamam öyle olsun ''

Keremin vücudu aniden rahatladı ve bu benim şüphelerimi dahada güçlendiriyordu. Bu şey herneyse bunu bulacaktım. Nihayet taksi gelmişti. Taksiye bindik ve ben evimin adresini söyledim  evime gidince birde şimdi hesap verme faslı başlıyordu off off bir gün içerisinde baya fazla şey yaşadım.Yaklaşık 15dk sonra evimin önündeydim taksi durdu aşağıya indim arkamdan Kerem ücreti ödeyip o da taksiden indi ve yanıma gelip

''Sanırım ilk buluşmamızı mahvettim ama bunu en yakın zamanda düzelticem merak etme olur mu?''

''Birincisi Kerem bu bir buluşma deyildi ikincisi bulusmamız derken ?üçüncüsü  ben sadece yürüyüş filan yaparız sanmıştım''

Bunları söyledikten sonra Keremin o yüz ifadesi sanki başından aşağıya kaynar su dökülmüş gibi oldu ve kelimeler ağzından zorlukla çıkıyordu ve sadece bunu söyleyebilmişti

'HAKLISIN''

Dedi ve yürümeye başladı sokağın o loş ısığının altinda kayboluşunu izledim ve kayboldu. Tabi ki haklıyım şu yaşadıklarıma bak bir günde birini sevdiğini nasıl anlayabilir bir insan gerçi bende birşeyler hissettiğimi zannediyorum ama böyle şeyler yapmıyorum ilk günden.Zile bastım ve kapının açılmasını bekledim  kapı açıldı annem konuşmaya başladı

''Nerelerdesin kızım sen yaa hem servisede binmemişsin noluyor yahu daha ilk günden başladık ''

''Anne bir durda içeriye giriyim ha ne dersin''

''Gir bakalım küçük hanım gir''

Annemin daha fazla konuşmasını hiç çekemeyecektim evet haklıydı ama şimdi hiç halim yok .Hızlı adımlarla odama doğru çıktım ve kendimi rahat yatağıma bırkakıp düşünmeye başladım bugünün ne kadar güzel geçtiğini ve benim bu güzel günü nasıl berbat ettiğimi belkide sadece birkaç fıskiye den olmuştu gerçekten ama içimden bir ses buna inanmamam gerektiğini söylüyordu neyapacağımı bilemeden kulaklıklarımı alıp Hızla yatağıma geri döndüm tahmin edeceğiniz gibi Keremi düşünüyordum ve aklıma dans ettiğimiz o an geldi ve arkadaki suların aldığı o şekil dikkatli düşününce de yaptığım şeyin tuhaf olduğunu anlamam o kadar da zor olmamıştı çocuğun gerçekten de bir suçu yoktu ve onu aramam gerektiğini anladım ve telefonumdan onun numarasını aradım ama yoktu beni akşam yemeğine çıkarmıstı ama onun numarası bile daha yoktu bende. Ama belki bizim kızlarda vardır diye düşündüm ve Sinemi aradım çünkü Sinem ve Kerem aynı servisteydiler kesin almıştır diyerek Sinem yi ardım

''Alo sude nasılsın ''

''İyidir Simgede ne oldu hangi dağda kurt öldü bakalım ''

''Şey Sinem senden birşey istiycem''

''Çıkar bakalım ağzındaki şu baklayı''

''Şey sendeKeremin numarası varmı ?''

''Şimdi anlaşıldı küçük hanımın derdi evet var bekle veriyorum''

''Yaşşa be seviyom kız seni ''
''053. ... ...  bu numara tatlım ha bu arada neden istedin numarayı ?''

''Hıiiiç öylesine''

''İyi tamam öyleyse bay bay''

''Bayyyy''

Evvet tamamdır bu iş şimdi sıra Keremi aramakta.

OkulAşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin