Odd World (A Kpop Fanfiction Story)

Chapter 10

Malalim na paghinga... Yan ang naririnig ko ngayon.. Mabigat ang pakiramdam ko sa kamay ko at may mainit na kung ano sa palm ko.

Gusto ko nang imulat ang mga mata ko ngunit di ko magawa tila pagod ako. 😂 Ako'y nagiging makata na sa pagbigkas ng ating sariling wika--ang wikang pilipino, na naghuhudyat na ako'y mabuti na at wala nang ibang nararamdam----

"Yoongi Hyung? Why did you sleep there? " si Taehyung yown? 😂 okay na talaga ako, seryoso na to. Pero pagod padin akong imulat ang aking mga mata. "I'm fine here. Is there anything you need Taehyung? " Si Yoongi ba talaga tong taong natulog sa may braso ko? 😱 bakit ang swerte ko? Inggit kayo? Ge MAINGGIT kayoooooooo!!! 😇

"I brought food. " naramdaman ko nalang ang pagtayo ng taong nagngangalang YOONGI. Ngayon na ang chance kong magmulat ng mata. Slowly but surely to. It's still blurry pero naaaninag ko na ang dalawang taong kumakain sa mesa dito sa obviously HOSPITAL. Ang tanong, ba't ako andito? Ansarap naman nang pagkain nila. 😆😹🍱🍲🍛

*Gruuuu~~*

Napahinto ako pati nadin si Yoongi at Taehyung then napatingin sa gawi ko. Ngumiti nalang ako sa kanila. "You're awakee!? " sigaw ni Taehyung, ay nako. "Na ah.. I'm still sleeping. " in a sarcastic way. Tapos tumawa kaming dalawa. "You hungry? " tanong ni Yoongi na nagpasimangot sa akin.

"Obviously. " then I pouted. 😒😗 Abuh! Tumawa pa ang mga **** gutom ako oh.. Tawa tawa to babangasan ko na to! Magbiro ka na sa lasing wag lang sa bagong gising at gutom! Argh! Nagulat nalang ako kasi may kutsara at may lamang pagkain na ang nasa harap ko. 😝😳 "I'll feed you. Ahhh. " lalo akong napapout kasi di ko maintindihan, naiinis ako dapat hindi kinikilig. "*clears throat* Maybe I should eat outside. Enjoy! " sabi ni Taehyung at lumabas na.

"Crazy. " bulong ng asungot na ito. "Now.. You need to eat. Ahhh. " wala na akong nagawa kundi ang isubo yun kasi ang cute niyang tignan, parang mag asawa lang eh. 😇😍😳 . Mainggit kayooo~~ si Yoongi ohh~~ sinusubuan ako~~ 😂😇 We ate together, sinusubuan niya lang ako tapos siya naman ang susubo in the SAME SPOON. 😍 Indirect kiss is real guysssss. 😍😍😍😋

After moments of eating. "Waahh~~ I'm full.. Thankies Yoongi-ah! " sabi ko nang malakas sabay haplos ng tiyan ko, natawa naman siya at tinap ang ulo ko--ano ako aso? "You're always so cute. " 😳😳😳😳😳😳😳😳 enebe! Kenekeleg eke. Nakipagtitigan ako sa the mighty yoongi. Nang maalala ko kung anong nangyare. "Ahm.. Yoongi~ Why am I here? " napatigil siya at hinawakan ang kamay ko. "Cause you suddenly fell of the ground. The doctor says it's because of stress. I'm sorry. " Bakit to nagsosorry? 😅

"Why are you saying sorry? " I suddenly have the urge to trace my hands on his face pero pinigilan ko lang. "Cause I think, I'm one of the reason of you being stress. I'm sorry Yan. " di ko na mapigilan hinawakan ko ang cheeks niya kaya napatingin siya sa akin. 😆😳😳 "You don't need to say sorry. Infact I was the one who needs to say sorry. " pumikit lang siya habang hinahaplos haplos ko ang cheeks niya. Ang lakas ng tibok ng puso ko, parang sasabog na ito pero itong malakas na pag tibok na ito ay napakasarap pakinggan. 😳😍

The sound of your heartbeat when you're in love. In love na nga ako, at di ko na mapipigilan pa ito. "I think.. This is the right time to say it. " 😳😳😳😍 bigla niyang sabi. Right time, yumuko ako, I'm sorry yoongi there's never a right for us both. This is all fantasy, my sweet fantasy. 😢😔 he cup both my cheeks and look at me in the eye saying. "I think... I'm in----" the door opens widely at niluwa nito ang 6 na myembro ng Bangtan. Napabitaw naman si Yoongi at napatingin silang lahat sa amin. 😳😳😳😲😱

I bet my cheeks are burning. "Manager and Yoongi.. Are you a couple already? " Jin asked and we blush. Fuck. 😳 fuck.. What to say!?! Ano ba Yan Kim! Snap out of it!? Manager ka!?!! "No.. Yoongi's just being good to me.. You know he's taking care of me. " nakatingin lang sila at ako naman nakayuko because I felt Yoongi's stare. 😟😩

"So, okay.. The doctor told us to check you up any minute now and after that we can all go home. " sabi ni Namjoon. Hayss salamat naman. Makakauwi na din. I can still feel his cold stares. Bigla siyang tumayo kaya napatingin kaming lahat sa kanya "I. Need. To. Go. " at umalis na siya.

"Maybe he's just going somewhere. Hihihi " sabi ni Hoseok na halata naman na kinakabahan din.. I felt sorry for Yoongi.. Earlier, I knew he was about to confess. I don't know kung paano ako magrereact kaya nagpasalamat ako at dumating sila. I know I felt something for him pero hindi to pwede, we're not meant to be together... 😩😭

--

Pack up na kami at talagang di na namin nakitang bumalik si Yoongi nang hospital, kaya we decided to just go home. Wala din naman silang gagawin kaya parang day-off nila ngayon. 😋 While me, I was just staying in my own house beside their dorm. Inaayos ko yung mga gamit ko nang may kumatok. Gabi na din kasi. Creepy niya kung sakali. *tok tok*

"Coming. " sabi ko at tumayo na para pagbuksan si kung sino man ito---😳 si Yoongi. Pagkakita niya sa akin bigla niya akong hinila palabas and pushing me to the wall, traping me between his arms. "Y-yoo--" 😳😳 tapos bigla niya nalang akong hinalikan sa labi, marahan na halik, halik na parang nangungulila. Nang kumalma na ang halik niya dun na ako nadala dahil nadin siguro sa lasa ng beer na galing sa bibig niya. Nahahawa ako. Tumugon ako sa mga halik niya, 😍😘 Inilagay ko ang mga kamay ko sa leeg niya habang nakikipaghalikan padin ako sa kanya, naramdaman ko ang mga kamay niya sa bewang ko at napunta sa likod hinahaplos ito.

I felt love within Yoongi's kisses and touch. Nang mawalan na kami ng hininga humiwalay na kami sa isa't isa pero di kami lumayo, ipinagdikit niya ang mga noo namin at ngumiti. 😊 ngumiti na din ako. Para akong nalasing sa halik niya. "I love you Yan. " Parang hinila palayo ng kung ano ang hininga ko sa narinig ko. 😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳😍 Nakatingin lang ako sa kanya. This is all wrong but why does it feels so right? Whatever.. I just want to do what I want in this world and I choose to......

"I love you too Yoongi. "

Love him with all my heart...

Until....

It all.....

Ends....

------------------
'End of Chapter 10'