Odd World (A Kpop Fanfiction Story)

Chapter Five:

Just what the fuvckkkk!! 😱😱 nagising na ako't lahat lahat andito pa din ako sa book! Baka di pa tapos ang chapter four. Goshh!! Ano nalang gagawin ko pag nastuck ako dito. My gosh! 😢😣😱 kahit gusto kong manatili dito I know it's wrong.

Nagulat nalang ako nang may biglang naglagay ng malamig na panyo sa ulo ko. Pagtingin ko it's Yoongi. "You're still sick. " yan lang sinabi niya at umalis na, dumating naman si Jin na may dalang soup nakasunod si Jimin na may dalang tubig at gamot. "Oh? You're awake that's great, here eat this. " linagay niya sa harap ko "Thank you Jin. " ngumiti lang siya "Noona! " naguluhan naman ako ng may tumawag na noona.

"I'll feed you noona. " aigoo, si tae tae!! 😍 pero noona? Ane be yen.. Kakeleg nemen!! "Yah Hyung! Don't be too naughty! Noona is sick she might be more sicker because of you. " sabi naman ni Jimin, ano ba to? Nakakastress ahh.. Feeling ko pinag aagawan nila ako 😂 libre lang mangarap. Dahil busy pa naman sila sa pag aaway, kukunin ko na sana ang spoon nang biglang may humablot nito, shock to see it's Jungkook.

"I'll feed you instead of Taehyungie. Here open wide. Ahhh.. " wala na akong nagawa kundi kinain ko nalang ang sinubo niya. Kakeleg naman nito, ganito ba talaga sila ka sweet sa manager nila? Or ako lang talaga? 😂 libre lang mangarap. Ngumiti lang si Jungkook habang tinitignan akong ngumunguya "Yah!! Kookie!! I'm the one who should feed her! " aigoo, andiyan na naman si tae tae.

"I already feed her and also it's because Yan is getting hungry seeing you guys fight so I feed her. " aish, di naman talaga ako ganun ka gutom. "Aish, arraseo now go.. I'll finish feeding her. " kinuha naman ni Taehyung ang spoon kay Jungkook kaya umalis nalang siya. Ayun si Taehyung na nga ang sumusubo sa akin at si Jimin hinintay lang akong matapos kumain para daw mapainom na ako ng gamot.

"We'll go wash the dishes and you go rest. " yan ang sabi nila before umalis sa harap ko. Inayos ko na din ang sarili ko, humiga na at pumikit. Naramdaman ko naman na may kamay na humahaplos sa buhok ko, kaya nagbuka ako ng mata shocked to see it's yoongi. "Go to sleep now.. It's okay I'm just here. I can't write words because I'm worried of you manager, I remember my mom because of you. " aigoo.. Bakit ba laging ako yung nagiging nanay dito? Aish, kung wala lang talaga akong sakit eh sumagot pa ako.

Nanghihina pa ako pero hinawakan ko ang kamay niya at sabing "It's okay, your mom misses you as much as you missed her. " tapos ngumiti ako because I know what his story about his family. I may not know everything about that story but I know, I feel it, that he is sad and hurting. "I hope so. " ngumiti din siya at pumikit na ako at natulog.....

.
.

After some moment, naalimpungutan ako dahil sa init na nasa may leeg ko. Binuka ko ang mata ko at iniscan ang paligid walang tao kaya tinignan ko ang nasa tabi ko, nagblush ako bigla dahil sa nakita ko. It's Yoongi sleeping like a baby, yung baba niya malapit lang sa leeg ko kaya ayun mainit. Ang gwapo naman ng taong to at ang puti pa. Grabe oh. Ang itim kong tignan. Na shook ako dahil nagbuka siya ng mata at masama akong tinignan. "What are you looking at? " para akong nabilaukan sa sinabi niya, ano nga bang tinitignan ko?

"Ahm, I just.. Hm.. I was just being curious who is in my side when I was sleeping--" inilapit niya ang mukha niya kaya napatigil ako sa pagsasalita, kahiya naman no. Di kaya ako nagtoothbrush, alangan naman na magsalita ako na ang lapit ng mukha niya. Nilagay niya ang kamay niya sa noo ko. "You're not sick anymore. The other's went to the store to buy foods for everyone. " tapos umalis na siya sa harap ko.

Di ko namalayan na tumigil pala ako sa paghinga, grabe kinapos ako ng hininga sa situation na yun. I placed my hand on my chest, anlakas naman ni heart tumalbog. "Crush ko ba siya? Well, gusto ko naman silang lahat. " sabi ko na ikinahagikhik ko, ang landi ko talaga. 😂 bigla nalang may tumilapon na disposable spoon at nasapo ito sa noo ko. "Stop speaking alien. I cannot understand you. "

Sabi naman ni Yoongi, akala ko naman kasi di niya narinig kaya ayun sinabi ko na. "Yeah, arraseo.. " tumayo na ako at nagligpit nang dumating ang boys. "Yah! Yoongi! Why did you let Yan do that!? " sabi ni Namjoon na pumunta agad sa harap ni Yoongi. Babatukan niya sana ng nagsalita si Yoongi "Touch or die. " kaya umurong ito. I giggled takot pala ah. 😂 "Tsk. " yan nalang sinabi ni Namjoon 😂 tawa ko to.

"Are you okay now? " tanong ni Jin sa akin habang linalagay niya sa table ang pinamili nila. "Yes Jin, thank you. I can finally go back to my dorm now. " tapos ngumiti ako sa kanila. "Why? You don't like it here? With us? " tanong naman ni Hoseok. Aigoo, namisunderstood nila "No.. Of course not. It's just too awkward for me--the only girl here to sleep with you. " sana makalabas na ako dito sa book. Ano pa kaya ang gagawin ko makalabas lang dito?

"Yeah, that's right. It is awkward for Yan Noona to sleep in this dorm full of stupid people and me the hunk. " sabi naman ni Jimin. Tsk. Binato ko nga ng unan. "Ouch! " nasundan yun nang maraming sapak dahil sa aming lahat. 😂 Pagkatapos nong bangayan slash harutan naming lahat, nagtulong tulong kaming maghanda ng lunch namin.

Wala pa namang schedule ang bangtan ngayon, pero sa susunod na mga araw magkakaroon na sila ng busy na schedule. "As a manager of this soon to be brilliant group, I would like to say. I'm so proud and so lucky to be your manager. " sabi ko habang nagiinoman kami ng sujo ng tanghaling tapat 😂.

Ang sayang maging manager nila. 😍 You won't feel sad instead you will feel loved and cherished. "The Dramatic Manager is here. Woooo!! Turn up!! " we all turn up and own the day 😂 we just drink and play games and celebrate while we still can because the following days are a hell one starts to bloom.

After drinking, nalasing na ang lahat. Kaming lahat lasing pero nakakatayo pa naman ako so I think I'm not that drunk. Pumunta ako sa labas para makalanghap ng hangin and to think na winter ngayon. 😂 nababaliw na ako. Paglabas na paglabas ko, ramdam na ramdam ko ang coldness ng winter breeze to think na gabi na din ngayon kaya lalong lumalamig.

"Woo.. Finally, nakaexperience na din ako ng winter. For the first time. " tapos ngumiti ako habang inaabangan ang first snow, antagal naman mag snow. "Hey. " narinig kong may nagsalita sa likod, si Yoongi na naman pala. Lagi nalang tong andito.

"Yo! " sabi ko habang nakangiti sa kanya, sumimangot siya ng makita niyang isang jacket lang suot ko. "It's cold. You should've wear something more warm. Here. " hinubad niya ang makapal niyang sweater at sinuot sa akin. "You know what Yoongi.. You really are a good person. There is no one like you. " umupo siya sa tabi ko at di lang nagsalita.

I take that as a chance to tell him everything. "You are like an ice cream.. Cold outside yet so sweet. You have a different flavor than the others, yours is unique. Your goodness is within you and it's natural to you. I like how true you are to yourself, I admire you just like that. " tapos tumingin ako sa kanya, siya kanina pa pala nakatingin. Nagtitigan lang kami.

Ang nakakagulat lang is yung sinabi niya sabay ng pagbuhos ng first snow..

"I like how you blurted every opinions you have without hesitations. " then the first snow falls.

First snow falls in winter...

Heart beats faster than a bullet...

This man is.......

------------
'End of Chapter Five'