I'm at park, i need some fresh air pagkatapos kong makita si Ashton sa mall. Hindi pa din ako nakaka-move on.
Malungkot ako pero nasa masaya akong place. Weird
Kung titingin ako sa left side ko, couples everywhere. Mga PDA.
Kung titingin ako sa right side, happy kids with their parents.
I smiled bitterly. Hindi alam ng mga batang ito, gaano sila ka-swerte na kasama pa nila ang mga magulang nila. While me, I'm with my brother na lang.
Ang sarap pakinggan yung mga tawa ng mga bata. Para silang angel.
"Ate, Ate!" a cute little boy approached me.
"Why are you crying?" he whiped my tears. Ang sweet naman ng batang ito, sarap pisilin pero baka i-report ako ng magulang nito eh.
"Nothing."
"You sure?"
"Yes, baby"
He hugged me. Ang sweet talaga. Sana magkaroon ako ng little bro, pero alam ko naman na impossible na.
"Oh my God! Ben!"
"Mommy"
Tingin ko, mama niyo to eh. At base sa pagkakarinig ko, Ben ang pangalan ng cute at sweet na batang ito.
"Where have you been? You gave us a heart attack"
"I saw a girl crying, mommy" tapos tinuro niya ko.
Parehas sila nakatingin sakin, mag-nanay nga magkamukha eh. But w-wait, kamukha niya si mama. Ang pinagka-iba lang green eyes tong mama ni Ben. Pero magkamukha talaga sila. I miss mama.
"Hey"
"Uh..hey, ma'am!"
"Akala ko nawala na tong anak ko. Salamat ha?"
"Walang anuman po, uh--uh..mama pwede po ba magtanong?"
"Sure. Drop the 'ma'am' okay?" she laughed. pati pagtawa parehas kay mama
"May I know your name? Uh..uh magkamukha po kasi kayo ni mama ko eh" I smiled.
"Oh, really? Ganun talaga pag maganda" she laughed again even me. Wow, tingin ko 50 years old na to eh, pero puno pa din ng hangin.
Nagtama ang mga mata namin, I saw her green eyes which reminds me of Luke.
"My name is Liz Hemmings. Gotta go! My son is waiting. Bye, hope to see you soon again"
MY. JAW. DROPPED.
LIZ HEMMINGS.
HEMMINGS.
HEMMINGS.
Is she related to Luke and Lulu? Parang oo.
Hindi na natanaw ng mga mata ko sila Ms. Liz and Ben.
Umupo ako dito sa damuhan at inilapat ko ang noo ko sa tuhod ko.
"I miss you mom and dad" i whispered.
[ FLASHBACK]
"Kuya! Diba ngayon na babalik sila mama and papa? Any plans?"
"What about cake?"
"Our specialty?"
"Yeah. That would be great"
"TARA!"
hinila ko na si kuay papuntang kusina. Magbe-bake kami ng cake for mom and dad. Ngayon na kasi yung uwi nila eh from L.A. Business Trip
"I-prepare mo na yung mga kailangan natin. Kukunin ko lang yung apron"
I prepared the ing--
"CANDICEEEEE! HALIKA DITO" he shouted, parang natataranta si kuya so natataranta din akong pumunta sa sala.
"Confirmadong bumagsak ang eroplano ng Philippine Airlines sa karagatan ng pasipiko. Ang nasabing eroplano ay galing mula sa L.A at sinasabing wala nang naka-ligtas dito.................."
THOSE WORDS.
Kusa kong nabitawan ang kutasara na nasa kamay ko nung narinig ko yung sinabi ng reporter sa t.v. That words broke my world.
"Kuya!" tumakbo ako kay kuya at niyakap siya.
Speechless siya at nag po-process pa din sakanya ang lahat ng nangyayari
"KUYA! SILA MAMA AT PAPA"
-
We ran to the hospital but it's too late.
"Time of dead: 6:34pm : December 1, 2016"
[ END ]
Naramdaman kong may tumabi sakin. Hindi ko na lang pinansin.
"Spill it"
FAMILIAR YUNG BOSES NIYA.
Anong ginagawa niya dito?
"My name is Liz Hemmings. Gotta go! My son is waiting. Bye, hope to see you soon again"
Hindi kaya, si Luke yung tinutukoy niyang 'son'
'
"Luke?"
"Ayoko nang babaeng umiiyak. Anong problema mo?"
"Hindi mo na kailangang malaman"
"Okay. Ikaw din, ako na nga tong willing tumulong eh para gumaan yang loob mo"
Tumayo na siya at pinagpag na yung pwetan niya.
But..
Pinigilan ko siya.. Hinawakan ko siya sa kamay at pinuupo ulit sa tabi ko.
Tama nga siya, kung sasabihin ko sakanya gagaan ang loob ko.
I told him everything, tahimik lang siyang nakikinig sakin. Pati yun sa parents ko, kinwento ko sakanya. Naramdaman ko na lang yung kamay niya nasa balikat ko na at niyakap niya na ko. I feel better. Thanks to Luke!
"Don't worry, I'm here"
BINABASA MO ANG
When I Met You (Luke Hemmings Tagalog Fan Fic)
Fiksi PenggemarHe's my knight, he saved me. Pero paano kung mas masakit pa yung gagawin niya sakin kaysa sa past ko? May chance ba na maibabalik pa ang lahat? O kalimutan ko na lang lahat gaya ng paglimot nya sakin?
