Naging palaboy ako sa anim na buwan.
Hindi ko alam kung san kukuha ng tubig, pagkain, at kung san matutulog.
Minsan nagnanakaw nalang ako sa tindahan para lang malipasan ng gutom.
Ang tubig na iniinom ko ay galing sa gripo at mostly, tira tira ang kinakain ko galing sa basura.
Nawalan na talaga ako ng Pag asa na mabuhay muli.
Hanggang isang araw, may babaeng ninanakawan ng isang magnanakaw.
"Help! Help! Somebody please help me!" sigaw nya sa wikang ingles.
Kumuha ako ng bato at binato ang magnanakaw sa noo.
"Shet!" mura nya.
Bago nya ako habulin, binato ko sya ng batong kasing laki ng pinggan at nahimatay ito.
"Bata,salamat ah.eto." she took out her wallet and handed me P1000.
"Pang kain mo" sabi nya.
I looked at her and gave her back the money.
She gave me that 'Why' look.
"Ate..ayoko nang mabuhay ng ganito..Pwede nyo po ba ko ampunin?" pakiusap ko.
"Pero...Baka kasi yung asawa ko...hindi ka matanggap dahil gusto nito ay lalaking anak..Pero hindi kasi naging lalaki ang anak namin na si Inah kaya parang ibang tao ang turing nito sakanya" sabi nya.
"Magpapakalalaki po ako kung kinakailangan." i said.
"Sige na nga. Pero huwag kang magpapahalata na babae ka. Importante sakin toh" sabi nya.
"Opo. Ako nga pala si Karla Cruz" I introduced.
"Maya Reyes" sabi ng babae.
She took out her phone and called someone.
Minutes later, a car came and we went in.
The driver drove us to a barber shop para gupitan ako ng boy cut.
On our way to the Home of this Maya Reyes, she opened a box of chocolate wafers and offered to me.
"Treat?" she said.
I took one and smiled to her.
When I saw the house, it was a MANSION.
My new life begins Now.
BINABASA MO ANG
Ang LabStory Ni Tomboy at Boy
Roman d'amourAko nga pala si Karla pero gusto ko Karlos ang itawag nyo saakin kasi ako ay isang Tomboy. At ito ang istorya nang aking Buhay at ang unang lalaki na nagpatibok ng pusong babae ko.
