Сэхүн түүнлүү ёжтой инээн урьдын адил хүйтэн царайга гарган
Сэхүн-Уучлаарай Сол ийм хүн сонирхдоггүй юм! тэр ингэж хэлэн гарнаас минь татан чирж эхэллээ. Би ч гараа тавиулах гэж хичээсэн ч тэр тавьж өгсөнгүй
Би-Новш гэж сэхүн ёнжи та хоёр надаас юугаа хүсээд байгаа юм!? гэтэл тэр намайг тэврэн санаа алдаад
Сэхүн-Ёнжиг чөтгөр аваг!!! Би чамайг хайрлаж ч болохгүй гэжүү!?
Би-Больж үз сэхүн... чи хэзээ ч надад сайн байгаагүй! хэмээн түүнийг түлхээд
Би-Тэгээд ч бид.... нууц амрагууд байсан! хэмээн ёжтой инээтэл тэр үнэхээр уйлж байна.. Тэнэг амьтан!! Үзэн ядмаар амьтан!!
Би ч уруулаа зуун эргэж харан түүнийг тэнд нь үлдээн харгалзагч дээр очоод
Би-Хараал идсэн торондоо хориодох! гэтэл тэр миний гарыг гавлан сэхүний хажуугаар өнгөртөл тэр гараа атгасаар
Сэхүн-Би чамайг заавал эндээс гаргах болно сол...
Тэр ингэж шивнэж байсан юм... Энэ бүхэн жүжиг биш бололтой.. Гэсэн ч би түүнд итгэхэд бэлэн биш байна!
Харанхуй хүйтэн төмөр торны цаана суух... Энэ тийм ч хүсэхээр зүйл биш.. Гэсэн ч надад одоо хоёр жил байгаа.. Үхмээр он жилүүд. Сол чи үнэхээр ингээд л хэнд ч хэрэггүй амьтан болж байгаа юму!
Өвдөгөө тэврэн нулимсаа залгин сууж байтал тор дугарах шиг болон дээш өндийн харвал бэкхён надруу инээмсэглээд зогсож байлаа.
Бэкхён-Сол уйлдаг юмуу!?
Би-Явж үз!!! Би сул дорой байдлаа харуулахыг хүсэхгүй байна!
Тэр чимээгүй зогсож байснаа гэнэт л газар суун
Бэкхён-Тэгэхээр тэр хүн чамаар яах гэсэн юм!?
Би-Юу!?... Чи миний амьдралыг мэддэг юмшиг ярьж байсан!! Чи яагаад түүнд уурласан юм!? гэтэл тэр гардахь жигнэмэгээ хазан
Бэкхён-Юүжоноос сонссон юм!
Би-Чамд яагаад би ийм их сонирхолтой байгаа юм!? гэтэл тэр инээх аядаад
Бэкхён-Учир нь чи яг би юмшиг!
Би түүнлүү ширтэж байгаад өвдөгөө тэврэн
Би-Надад хэн ч хэрэггүй. намайг тайван орхи!!
Тэр хэсэг тэндээ сууж байснаа санаа алдсаар явах нь тэр.. Надад үнэхээр хэнд ч итгэх хүсэл алга.. Өөртөө ч итгэхээс айж байна.
-Хөөе Хоригдол 227!!! чи босохгүйюу!?
Нүдээ нээн харвал харгалзагч бас огт харж байгаагүй нэг ах орж ирчихсэн бүгд надруу ширтэж байлаа.
