I'm Not Monster // ChanBaek

🌑 5

"Artık sakinleşmelisin," Kyungsoo yumuşak sesiyle söylediğinde Baekhyun'dan yine bir tepki alamadı. "Hey, bak sorun yok tamam mı? Sana zarar vermeyeceğiz. Chanyeol sana zarar vermeyecek."

Baekhyun yatağın uç kısmında bacaklarını kendisine çekip sarılmış, kafasınıda oraya gömmüş titreyerek oturuyordu. Neredeyse bir buçuk saattir tepki vermeden öylece duruyordu. Kyungsoo ona dokunduğunda ise daha çok titriyordu. Bedeni zaten küçüktü, Kyungsoo ona zarar vermek istemiyor, istese bile kıyamayacağını biliyordu. Baekhyun cidden masum bir bebek gibiydi. Herşeyiyle.

Baekhyun aynada kendini gördüğünde korkmuştu. Gözleri tehlikeli bir tonda parlıyordu ve odadaki kimsenin gözleri parlamıyordu. Tırnakları simsiyahtı ve odadaki kimsenin tırnakları siyah değildi. Chanyeol ona alayla ve nefretle bakıyor, Kyungsoo ve Sehun ise şaşkın ve hafif korkmuş bir şekilde onu izliyordu. Baekhyun'un da onlardan aşağı kalır yanı yoktu. Daha birkaç gün önce kendisini çok güzel bulmuştu üstelik. Kendisini diğerleri gibi hissetmişti. Bu onu mutlu ve iyi hissettirmişti. Ama şimdi... Herşey alt üst olmuş gibiydi. Kalbinde tarif edemeyeceği garip bir his, aklında ise susmayan kötü düşünceler vardı. Beyaz, siyah derken nefesini tutarak ağlamaktan hiç şikayetçi değildi. Chanyeol ve Sehun odada değildi ama şuan Kyungsoo'nun varlığından bile korkuyordu. Onun canavarımsı halini görmüştü. Ondan Chanyeol gibi nefret edecek, tekrar o karanlık odaya dönecekti. Tekrar canı yanacak, tekrar kan ve rutubet kokusuna doyacak, tekrar soğuk zeminde uyuyacaktı.

"Hala aynı mı?"

Sehun'un sesi duyulduğunda Kyungsoo kafasını çevirip ona baktı. Sehun çoktan odaya girmiş Baekhyun'un yatağına Kyungsoo'nun yanına oturmuştu. Kyungsoo üzgünce kafasını salladı. "Malesef aynı. Beni duymuyor bile. Sadece kıpırdamadan öylece duruyor."

Sehun bakışlarını Baekhyun'a yöneltti. "Baekhyun, sakin ol. Gel sana sakinleştirici verelim." ve cevap yine tepkisizlikti. "Baekhyun!"
Sehun elini onun koluna koydu. "Baekhyun, daha fazla uğraştırma."

Yine aynı cevabı alınca Kyungsoo yataktan kalkmaya yeltendi. "Belkide sonra gelmeliyiz."

"Hayır." Sehun keskince söyleyip birden Baekhyun'un kafasını kaldırdığında, Baek'in gözleri korkuyla genişledi. Odadakilerin ise tam aksine şaşkınlıkla. Çünkü... Çünkü Baekhyun'un gözlerinden akan şeyler göz yaşı değil, siyah garip bir sıvıydı. Aynı zamanda kucağı kolları ve dizine de bulaşmıştı.

"Chanyeol!" Sehun seslendiğinde Baekhyun kendisini sanki mümkünmüş gibi geriye çekti ve korku dolu gözlerle onları izledi. Yine aynı şekilde bakıyorlardı. Korkuş gibi, farklı bakıyorlardı.

Birkaç saniye sonra Chanyeol kapıda belirdi. Baekhyun'u gördüğünde sinirle gerildi bedeni. "Yine iğrenç sıvılarını akıtıyorsun..?" dedi alayla ve odanın içerisine doğru ilerleyip Sehun ve Soo'yu süzdü. "Size demiştim. O bir canavar, bizim gibi değil! Onun yeri çöplük, hiçlik. O hiçbirşey. Artık sizde gördüğünüze göre onu ait olduğu yere götürebilirim."

Chanyeol hızla yürüyüp Baekhyun'un kolundan tuttuğunda, Baekhyun onun çekişine karşı koyamadı ve yataktan aşağıya sürüklendi. Chanyeol çok güçlüydü. Hatta şimdiden kolunda morluklar oluştuğuna yemin edebilirdi.

Kyungsoo ve Sehun ayağa fırladılar. "Hayır Chanyeol bırak onu!" Soo öne atılı Baekhyun'u kendine çekerken Chanyeol sinirle onlara bakıyordu.

"Sorununuz ne sizin?! Canlı canlı gördünüz işte!" eliyle Baekhyun'u gösterdi. "O bir canavar!"

Sehun, Kyungsoo ve Baekhyun'un önüne geçti. "Chanyeol o sadece ağlıyor. Ağlarken ise gözlerinden siyah bir madde akıtıyor. Evet bu normal değil fakat... Böyle birşey normal bir insan için imkansız. Ona birşey yapılmış." Sehun bunu derken Baekhyun'a baktı. Hala korkuyla titriyor ve korkuyla onlara bakıyordu.