Sensizlik dolu bir yaz akşamıydı, ucunda yalnızlık denen büyük derhizlere çıkan yollar, karanlığı aydınlatamayan loş ışıklar. Sen vardın aklımda ve sen doluyordun yarınlarıma. Seni tanıdığım lise yıllarım geldi birden aklıma; hani şu arkadaşının doğum günü olduğu zaman; beni tanımak için baştan aşağı ıslatma gereği duyduğun doğum günü... seni tanıdığımda kendimi çok şanslı hisettmiştim şimdi ise seninle evlendiğim için Rabbime hamd ediyorum.
Olayın neresi den başlamam gerektiğini bilmiyorum sadece seni düşünürken kendimden vaz geçtiğimi, kelimelerin senin yanında kifayetsiz kaldığını anımsıyorum.
