'Til My Heartaches End [MKMMK Book II]

[3] Flashback

A/N: Sabi mo cool ako, sabi mo siguro masarap akong maging kaibigan, siguro nga. Alam mo ba? Gusto kong maluha sa sinabi mo, sana ganyan din ang tingin sakin ng mga kaibigan ko 'no? Sana kahit minsan pinahalagan din nila ako 'no? Pero pakiramdam ko hindi e. Ohwell, dedicated sa'yo 'tong chapter na 'to. Ingat. ^________^

JD's POV

I'm your new personal maid, Sir. -sabi ko habang nakangiti.

Naicompose ko na ang sarili ko, hindi ako pwedeng sumuko. Kakayanin ko ang lahat ng 'to. Hindi na pwedeng magtataguan na lang kami ng ganito. Hindi pwede. Martyr nga siguro ako, pero kahit na. Mahal ko siya, yun lang ang mahalaga. Mahal niya din ako, at yun ang panghahawakan ko. Tatayo ako sa tabi niya, tatayo ako para sa kanya. Seryoso, ako si Jayden, isang taong sobrang nasaktan sa pagmamahal, isang taong iniwan, pero kita niyo naman ang ipinalit? Isang Mommy Karla, Isang ZD, at isang Audrey. Feeling ko kumpleto ako kapag nasa tabi ko sila, at yan ang panghahawakan ko. Hindi ko igigive up si ZD, anuman ang mangyari. May humadlang man, promise, hindi ako bibitaw. Yung mga salitang Mahal na mahal kita, JD ang pinanghahawakan ko.

Huh? -sabi ni ZD

I'm your new personal maid, Sir. -ako

No. -isang malaking NO ang sinabi niya.

Gusto ko sanang umiyak sa harapan niya, gusto ko sanang sampalin siya, gusto ko sanang patayin siya ngayon mismo, pero hindi, kailangan kong magtimpi, isa lang ang pinanghahawakan ko, mahal ko siya, yun ang mahalaga. 

Sorry sir, but your mom already hired me. -sabi ko habang nakangiti.

Sa totoo lang hindi ko pa nasasabi 'to kay Mommy Karla, tanga lang? Pasado alas dos na ng umaga. Tingin niyo ba masasabi ko pa yon? Siyempre hindi na. Bukas ko na aayusin ang schedule ko sa trabaho, ang iniisip ko lang ngayon, si ZD. 

Hmm, mom? Who's mother? She's already dead. -sabi niya with a bitter smile.

Ah, I think I just talked to her soul. -sabi ko with a confident smile.

Ngumiti siya, ahh, ang mga ngiting yon, taena. Bakit kasi ang gwapo neto e. Pero there's something in those eyes, something is really wrong with those eyes, it's like a marble, a blank marble. Tinitigan ko pa yung mga mata niya, swear may mali talaga sa kanya. Hindi yun ang huling mga matang nakita ko mula sa kanya, hindi yan ang mga mata ni ZD. Hindi. Nagising na lang ako sa realidad ng magsalita siyang muli.

I'll just talk to you tomorrow. I'll clear this up to you, Miss? -sabi niya

Jayden. -ako, hindi siya si ZD. Hindi siya ang ZD'ng kilala ko. Promise, may mali sa kanya. Oo, given na yung amnesia, pero may mali talaga. Onga pala, nagtataka kayo bakit Jayden? Dahil gusto ko maalala niya ako, hindi dahil magiging pamilyar siya sa pangalan ko, kundi dahil yun ang isisigaw ng puso niya. Madali na sigurong patunayan na ako ay asawa niya, bukod sa wedding rings na suot namin, may anak kami, at paniguradong may tatak Padilla ang anak kong si Audrey. 

Okay, just go to some available room. -with that sinarhan niya na ako ng pinto.

Dumiretso ako sa kwarto ni Yaya Pepay, double deck naman yung kama niya, kaya pwede na akong dun na lang makiroom. Oo anak mayaman ako, oo hindi ako sanay sa ganito, oo alam kong mahihirapan ako, oo hindi naman talaga kailangan ng ganito, pero papatunayan ko sa inyo, kung ano ang kayang gawin ng isang Jayden Tayley K. Bernardo sa taong pinangakuan niyang makasama habang buhay.