'Til My Heartaches End [MKMMK Book II]

[6] Flashback

Austine?! -gulat na gulat kong sabi. Kumaway siya at ngumiti, dali-dali akong yumakap sa kanya. Miss na miss ko na 'tong taong 'to. Simula kasi nung JS prom, hindi na 'to nagpakita e. Ilang years na rin yun, pero ang gwapo parin netong lokong 'to. Pagkayakap ko sa kanya, bakit parang may ibang amoy? Ah, hindi wala lang 'to. Kumalas na ko sa yakap, at humarap sa kanya.

Aray! -angil niya, binatukan ko kasi. Ang tagal-tagal ba namang hindi nagpakita, tapos ngayon lang siya magpapakita. Pero namiss ko 'to sobra. Niyakap na lang ulit ako ni Austine, tapos hinila niya ko papalabas ng gate, tapos isinarado niya yung gate. Nagsign pa siya kay manong Kikoy. Napatawa na lang ako, nagtwo thumbs up kasi e. XD Parang ano lang. mehehe. Wag na nga.

Nagpunta kami dun sa kotseng itim na feeling ko ay nakita ko na. Ah wala lang lang 'to. Masyado ko lang talagang namiss 'tong ugok na 'to. Nagpunta lang kami sa park, naglakad-lakad habang nagkakamustahan, nagkekwentuhan. Namiss ko 'tong mokong na 'to sobra, namiss ko yung taong nagtatanggol sakin every time na may nangyayari sakin. Haay, if I could just wake up in this nightmare, matagal ko ng ginawa.

Yung sana, maaalala ako ni ZD, yung pakiramdam na may mag-aalaga sa'yo, yung pakiramdam na mahal ka ng taong pinakamamahal mo, namimiss ko na yun. Namimiss ko ng lahat. Makakayanan ko pa ba 'to? Makakayanan ko pa ba? Oo, kaya ko 'to, ako ata si Jayden. Si Jayden na palaban at walang inuurungan. Kaya ko 'to. Para sa'yo ZD, kakayanin ko.

Huy tulala ka. What happened? -si Austine. Niyuyugyog niya na pala ako kaninapa. Nakatulala lang pala ako habang naglalakad kami. Haha, siguro nagtataka na 'tong si Austine, hindi niya pa kasi alam, o sa tingin ko lang? Wala naman kasi siyang nababanggit sakin na alam niya na e. Yung kay ZD. Ngumiti lang ako kay Austine at umiling. Hinila niya naman ako sa may bench, tapos niyakap.

Iiyak mo lang, nandito ako. -sabi niya. At dun na nga nagsimulang tumulo yung luha ko na matagal ko ng pinipigilan. Masakit kasi. Oo, sisiw lang naman talaga sakin yun e. Yung hindi ako nakikilala ng taong mahal ko, sisiw lang yun. Sus, kayang kaya ko yon, pero yung pakiramdam na parang naiwan ka na? Yung parang siya, palayo ng palayo, pero ako, nakatingin lang habang umiiyak. Yun yung pakiramdam ko e, yung feeling na naiwan ako, hindi ako sanay ng naiiwan ako. Ayoko. Masakit para sakin yun.

Just tell me everything if you're ready. -sabi ni Austine, sabay pinat yung ulo ko. Sumiksik lalo ako sa dibdib ni Austine. Namimiss ko na kasi yung pakiramdam na may nagmamahal at may pake sa'yo. Na every time na iiyak ka, nandyan siya para lang patawanin ka kahit magmukha na siyang katawa-tawa. Namimiss ko yun.

Ha-ha, ang weak ko. -sabi ko, habang naiyak. Naiinis nga ako sa sarili ko. Ayokong umiyak pero eto na naman ako, umiiyak. Hindi ko naman kasi mapigilan e. Yung pakiramdam na ang bigat bigat ng dinadala ko. Tapos, nag-iisa lang ako. Masakit kasi e. Masakit sobra.

Hindi ka weak, okay? Naiiyak mo nga lahat e. Alam mo Tayley, hindi basehan ng pagiging matapang ang hindi pag-iyak. Ang pagiging malakas, yan yung mga taong naipapakita nila ang tunay nilang nararamdaman, kahit magmukha pa silang kaawa-awa. Kaya ikaw Tayley, magpakatatag ka, okay? Nandito lang ako, just trust me, everything will be all right. (Hangga't kontrolado ko pa ang sitwasyon). -siya, niyakap niya lang ako ng mahigpit. hindi ko na narinig yung huli niyang sinabi.

Umiyak lang ako magdamag, habang siya hinihimas-himas yung likod ko. Bakit ganito? Andrama. Pucha. Ayoko na ng ganito. Ayoko ng malungkot. Ayoko ng makita ako ng anak ko na nagkakaganito. Ayoko ng maging iyakin, tsaka ako si Jayden Tayley Bernardo, hindi umiiyak at nagpapatalo. Tama!

Bar tayo! :D -sabi ko kay Austin. Nagkamot lang siya ng ulo, naguluhan siguro. Haha. Edi pinagdrive niya naman ako sa bar. Tapos ayun, nilantakan ko na yung mga pulutan na binibigay sakin nung bar tender, nakausap na ata ni Austine. Mwahaha, salamat. ^____^

Kuya, isa ngang beer diyan. Yung hard, kahit ano. -sabi ko, binigyan niya naman ako ng nagtatakang mukha, nginitian ko na lang siya. Tapos ayun, binigyan niya ko ng isa, at ng isa pa, at isa pa. at isa pa. Nakailang tagay na ata ako. Mwahahaha. Pero ayos lang, tagay pa mga pre! Hahaha.

Isa pa! -sabi ko dun sa bartender.

Pero ma'am, lasing na po kayo. -mahinahong sabi nung bartender.

Tanga, kaya nga ko naglalasing para malasing e. Bobo ampota. -ako, hindi ko trip mang-inis, pero nakakabanas kasi 'tong bartender na 'to. Nasa tamang edad naman ako, tapos pagbabawalan pa ko. Sapakin ko 'to dito e. Binigyan niya naman ulit ako, pasalamat ka hindi ako may-ari ng bar na 'to. Kundi pinatalsik na kita. =___=

Nahihilo na at naiihi na ko. Kaya naman tumayo ako mula sa stool, at naglakad papuntang restroom. Pagewang gewang pa nga ako, pero keri lang. Hindi pa ko lumpo. xD Pagkalabas ko ng restroom, dumiretso naman ako dancefloor. 

Let's dance. -sabi nung isa, ngumiti lang ako at nakipagsayaw sa kanya. Pero pakiramdam ko parang may humahawak? Ano yun? O__O Tapos nagsayaw pa rin ako ng nagsayaw, kaso may humahawak talaga e. Hanggang sa maramdaman kong galamay pala ng bakulaw na 'to yung naglalakbay sa likod ko. Eh gago pala 'to e.

Hoy, bitawan mo ko! -ako

Wag muna ngayon miss, nag-iinit na ko e. -sabi niya.

Tanga! Edi lumagok ka ng yelo, idadamay mo pa ko. Lumayas ka nga, tapos na ko! -ako, itinutulak-tulak ko na siya, pero hindi pa rin matinag 'tong abnoy na 'to. Aba, sinusubukan ata ako nito.

Hoy lalaki, hindi porket lasing ako, hindi na kita kaya. Hindi mo ko kilala, tandaan mo. -pagbabanta ko, para namang natakot siya, pero maya-maya lang, ngumisi ulit at hinila ako papalapit sa kanya. Aba! Sumusobra na sa pananantsing 'to.

Blag!

Pong!

Pang!

Ping!

Baagagaga!

Tinadyakan at sinuntok suntok ko kasi. Akala niya, nung una hindi pa ko makatama kasi ang galing niya umiwas, pero napakadali naman ng technique ng pag-iwas nito. Hala mong duwag pa. =.= Kaya ayan, bugbog sarado tuloy. Pahamak e, nasan na ba kasi 'tong si Austine? =__= Tiningnan ko yung lalaki kanina,

Kilala mo na ko? -ako, kumaripas naman siya ng takbo. Kay laki laki ng katawan, napakaduwag. Grabe na talaga ang mga tao ngayon. Sa payat kong 'to, hindi man lang ako nagantihan. =___=

Splash!

May nagbuhos ng malagkit na red punch sakin. Ang lagkit, anak ka naman talaga ng tatay mo. Nakita ko yung nagbuhos, mga sa tingin ko, kasing edaran ko lang din. Pinunasan ko muna yung sarili ko, akala niyo ba tapos na ko? Ha, nagkakamali kayo.

Hinablot ko yung babaeng nagbuhos sakin, tapos kinuha ko yung mukha niya. Oo, as in yung mukha niya. Tapos sinapak-sapak ko, then sinampal-sampal ko, tapos sinabunutan ko. Nagtry siyang lumaban, pero dinadaganan ko siya, yung kamay naman niya, iniipit ng mga paa ko.

Sa susunod miss, wag kang tatanga-tanga. Hindi mo ko kalevel, kaya wag kang haharang sa dinaraanan ko. sa sobrang inis ko sa pagmumukha niya, sinipa ko pa ng isa. Badtrip na nga ako, babadtripin pa. Nagsitabihan naman yung mga taong nakaharang sa daan ko. Ngumiti ako na pandemonyo sa harapan nila habang naglalakad ako sa gitna. Ha! Edi natakot din kayo.

Aray. Aray. Aray. -ako yan, kakainis kasi 'tong si Austin, pagkadaan na pagkadaan ko, ayun hinablot ako at inilagay sa kotse niya. Tapos eto nga, ginagamot yung mga pasa ko. Oo, nagkaron ako ng pasa, malay ko kung san galing yan, ang alam ko hindi ako tinamaan e. XD

Nawala lang ako ng saglit, Tayley nakipag-basag ulo ka na. =___= naiinis na sabi ni Austine, nagpeace lang ako sa kanya. Hehehe. Tapos ayun, nagpunta kami sa isang part. Maghahating gabi na rin kasi. Humiga ako sa tabi ni Austine sa damuhan, wala na kong maalala. =__=