herkesin hayatı boyunca unutamayacağı bir kaç cümle varmış meğer.Tek bir cümle insanı nasıl da yaralıyor değil mi?
Bir an geliyor "şimdi öleyim evet hemen şimdi!"Öleyim ki bu nasıl bir duygu bilmeyeyim.kelimeler yetmiyor artık bazı şeyleri anlatmaya hem anlatmakta çare olmuyor.Boğuluyorum ama aynı zamanda nefes de alıyorum gibi bir şey bu.
Keşkelerle geçiyor ömrüm ve çoğu keşkeler seninle dolu.Keşke tanımasaydım seni o zaman daha rahat uyuyabilirdim ve keşke diyorum adını unutacak kadar çok zaman geçse ama olmayacak biliyorum.İçimde daima yoldaşım olacak büyük bir boşluk hissediyorum.Bir türlü dolmayan koca bir boşluk.
şimdi anıları olan iki yabancıyız ve artık imkânsız olmuşuz,hayattayken üstelik.Kısacası biz karşılaşmaması gereken iki insandık,biz birbirimizin imtihanıydık.
