❤ΑΣΤΥΝΌΜΕ❤

Κεφάλαιο 16

Γιατρός: το χειρουργείο τελείωσε τον μεταφέραμε σε δωμάτιο καταφέραμε να βγάλουμε την σφαίρα με πολύ δυσκολία αλλά δυστυχώς έπαθε εσωτερική αιμορραγία και είναι σε κόμα "

Κ.Γ.:και πότε θα ξυπνήσει; "

Γιατρός: δυστυχώς αυτό δεν μπορούμε να το πούμε με σιγουριά μπορεί να ξυπνήσει σε δύο μέρες μπορεί και πότε "

Ε.:τι????"

Γιατρός: λυπάμαι αλλά δεν αναπνέει τον κρατάμε με τεχνητή αναπνοή προς το παρόν βλέπουμε ανταπόκριση αλλά στο μέλλον μπορεί να σταματήσει τις προσπάθειες και τότε εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα" εντάξει κάποιος να με κρατήσει νομίζω θα λιποθυμήσω μόλις άκουσα αυτά που είπε ο γιατρός με ξανά έπιασαν τα κλάματα και δεν μπορούσα να μιλήσω έτσι πήρε ο κ. Γιάννης το λόγο

Κ.Γ.:πότε μπορούμε να τον δούμε; "

Γιατρός: μπορείτε να πάτε και τώρα αλλά πρώτα πρέπει να συζητήσουμε κάτι "

Κ.Γ: έγινε κάτι;  "

Γιατρός: ο ασθενής όταν τον έφερε εδώ το ασθενοφόρο είχε και άλλη πληγή "

Ε.:ναι τον είχαν μαχαιρώσει στο μπράτσο "

Κ.Γ: και παρ' όλα αυτά τον στείλατε σε επιχείρηση του είπα να προσέχει και να ξεκουραστεί "

Ε.:δεν μου είπε τίποτα "

Κ.Γ: μάλιστα από εδώ και πέρα θέλει πολύ προσοχή σε περίπτωση που ξυπνήσει "

Ε.:μην ανησυχείτε θα τον προσέχω εγώ "

Είπα πριν φύγει και μείνω μόνη με τον κ. Γιάννη ο οποίος λίγο αργότερα μου είπε να πάω εγώ πρώτη στον Αρη και μετά από πολλές άρνησης δέχτηκα να πάω εγώ πρώτη όσο αυτός θα ενημέρωνε τους άλλους έτσι δεν έχασα χρόνο και μπήκα κατευθείαν μόλις άνοιξα την πόρτα τον είδα ξαπλωμένο με διαφορά καλώδια και μηχανήματα γύρω του ήταν φρικτό χωρίς να το σκεφτώ έτρεξα δίπλα του και τον αγκάλιασα έπειτα έκατσα δίπλα του με δάκρυα στα μάτια και του κρατούσα το χέρι μόλις ηρέμησα άρχισα να του μιλάω...

Ε.: αγάπη μου σε παρακαλώ μην παραιτηθείς συνέχισε να προσπαθείς να ζήσεις, μωρό μου μην με αφήσεις μόνη μου τι θα κάνω χωρίς εσένα ποιος θα με προσέχει, ποιος θα με αγαπάει και θα με φροντίζει όπως εσύ Άρη αν με αφήσεις μόνη μου δεν θα στο συγχωρήσω ποτέ, Θεέ μου τι λέω αφού εγώ φταίω για αυτό που έγινε αχ αγάπη μου τι σου έκανα δεν αξίζω να βρίσκομαι δίπλα σου δεν μπορώ να το πιστέψω αγάπη μου συγγνώμη εγώ φταίω τώρα κανονικά θα καθόμασταν στον καναπέ αγκαλιά και θα μιλούσαμε και αντί αυτού είμαστε στο νοσοκομείο και δεν μπορώ να βλέπω τα όμορφα ματάκια σου μωρό μου εγώ φταίω συγγνώμη "είπα και σταμάτησα να μιλάω για λίγο λόγω του ότι έκλαιγα δεν μπορώ να τον βλέπω σε αυτή την κατάσταση πονάω να τον βλέπω ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου ξέροντας μάλιστα πως εγώ φταίω για ότι έγινε "θεέ μου βοήθησε με να φανώ δυνατή και κάνε καλά τον Άρη σε παρακαλώ " είπα από μέσα μου.....