Ate Wendy

Epilogue

"Kook?" Bulong ko sa tenga niya habang nakadapa siya sa kama at mahimbing ang tulog. Inalog ko ang balikat niya. "Jungkook?~"

Hindi parin siya nagigising. Baka ma-late kami. "Ilong?~"

"Siraulo ka talaga, sabi ko Hubby itawag mo saakin tutal ayaw mo ng 'jungkook ko'." Inaantok na saad niya, natawa naman ako.

"Gising na aalis pa tayo." Inlog ko ulit yung balikat niya. Hindi parin siya gumagalaw. Nag pout ako at muli siyang kinulit. "Kookie alis na tayo please bangon na." Malambing na pakikiusap ko.

Bigla naman siyang ngumuso, napangiti ako pero nag kunwaring hindi ko alam ang pagpapakahulugan ng pag nguso niya.

"Bakit ka nakanguso diyan? Bangon na bili-- ay!" Napatili ako ng bigla siyang bumangon at mabilis na hinila ako papahiga sa kama at pumaibabaw siya saakin. Ang ulo ko ay nasa pagitan ng kaniyang mga kamay.

"Tss kunwari 'di alam. Kiss kasi 'yun." Nagtatampo na sabi ni Jungkook. Tinawanan ko siya.

"Ah gan'un ba, di ko a--" hindi niya ako pinatapos sa pagsasalita ng bigla siyang yumuko at binigyan ng mabilis na halik ang aking mga laba. Napangiti ako. "Ikaw ta--" muli niya akong hinalikan.

"Ganda talaga ng Wendy ko." Tapos he buried his face in my neck and sniffed me. "Bango bango pa!"

I cringed kasi nakikiliti ako. "Hahaha stop." Pero patuloy parin siya sa ginagawa niya. Bigla akong may naalala...

"Jungkook, nadadaganan mo siya." Agad napaangat ng ulo ni Jungkook at nanlalaki ang mga mata at butas ng ilong.

"Sh*t!" Agad naman na umalis sa tuktok ko si Jungkook at bumaba ng kama, lumuhod sa sahig at marahang pinatong ang palad sa tiyan ko.

"Sorry baby nakalimutan kita, ang ganda at sexy kasi ng nanay mo. Sarap manyakin." Natatawa ako at mapag larong pinalo ang balikat niya.

Nag dadalang tao na ako, 4 months na. I'm not other pregnant mother na nag ke-crave masyado at grabeng emotional. Ang problema ko lang, I'm weak. Nanotice namin yun ni Jungkook, medyo nagiging weak ako at mabilis mapagod laging nahihilo sabi ko baka normal lang 'to. But Jungkook insisted na kailangan ko mag pa check-up which is ngayon. Siya ang nag pa sched at nag pumilit, siya pa ang late bumangon.

"Loko. Maligo ka na nga!" Ngumisi siya habang nakatingin saakin. Baka ma late kami dahil sa kalandian namin, mag pa-pa check up pa ako.

"Bakit? Totoo naman ah!" Natatawa akong napangiwi, nahihiya sa mga pinagsasabi niya. Napatili ako ng mabilis niya akong binuhat-- bridal style.

"Jungkook!"

Nilapit niya ang mukha niya saakin habang malawak ang ngiti. Ngiti na kayang solusyonan ang problema sa kurapsyon sa Pilipinas. Ngiti na kayang magpakain ng libo libo taong nagugutom.

"Tara na, ligo na tayo."

-------{After Check Up}-----------

"I told you normal lang sa mga pregnant na manghina. You keep on insisting na mag pa-check up ako nag sayang tuloy tayo ng pero. Ayaw ko kasi maniwala saakin, hello nasa Medicap field ako." I nagged habang nag da drive siya. Nag 'tsk' siya.

"Nag-aalala lang naman ako sa iyo. Sorry, OA lang eh baka mamaya may nangyayari na sa iyo." Hindi siya saakin naiinis, sa sarili niya. He cancelled all his meeting para dito.

I can't help but smile, I find it sweet na nag-aalala siya saakin. Saktong red light, I grab that opportunity para mag lean sa kaniya ang kiss his cheeks. Tumingin agad siya saakin, nakangiti ako sa kaniya, unti-unti rin siyang napangiti saakin.

"Huwag na iritable Jungkook ko." Lumawak ang ngiti niya dahil narinig na niya ulit ang gusto niya na itawag ko sa kaniya.

"Pakshet kinilig ako." Di mapigilang sani ni Jungkook habang namumula ang mukha lalo na ang tenga.

"Luh pabebe ang Jungkook ko, nakita mo na lahat lahat nahalikan mo na lahat lahat saakin." Pang-aasar ko sa kaniya. Nag pout siya.

"Mamaya ka saakin, makikita mo ang tunay na pabebe saating dalawa." Nakakalokong ngisi niya.

**************

Yey tapos na pwede na ako bumalik loob sa WenV!