Ate Wendy

eighty six *narration"

Nag madaling umalis ng bahay si Wendy. Sobrang lakas ng kabog ng kaniyang dibdib, magkadikit ang mga palad-- nagdadasal na sana walang masamang mangyari kay Jungkook.

Hindi niya alintana ang mga tingin sa kaniya ng mga tao sa paligid dahil sa suot nito maikling baby pink na shorts at muscle tee at angking ganda, wala siyabg pakeelam kahit na hinuhubaran na siya ng mga kalalakihan sa jeep.

Pumara siya sa village nila Jungkook at tumakbo, pinahirapan lang niya sarili niya pwede namang mag tricyle pero dahil nga puno na ng "Ilongness" ang utak niya wala na siyang ibang maisip.

Nakita niya ang bahay nila IU na nakabukas ang gate, mukhang napabayaan. Hindi alam ni Wendy kung maganda ba ang ibig sabihin nito o hindi, nadala na kaya ito sa ospital? Tumawag ba si IU ng tulong kaya nakabukas ang gate? Hindi niya masaba kaya pumasok siya ng walang paalam.

"JUNGKOOK!" Sumigaw si Wendy habang humahangos. Nilibot niya ang mata sa living room pero wala siya doon, sunod sa dining area ngunit wala. Ang sinunod niyang tinungo ay ang kitchen, napatigil si Wendy ng maabutan si Jungkook na may hawak na kutsilyo habang nag pinupunasan ang mga mata.

Mas lalong bumilis ang tibog ni Wendy.

"Jungkook!" Sigaw ni Wendy, napalingon si Jungkook halatang gulat na gulat na nasa bahay nila si Wendy.

Agad na lumapit si Wendy kinuha ang kutsilyo mula sa kamay ni Jungkook at nilagay ito sa sink. Humarap ito sa naguguluhan na binata. Pinag mamasdan niya ang humahangos na dalaga at napapaisip kung anong pakay niya at sumisigaw siya at bakit ito galit.

"Siraulo ka! Siraulo ka!" Pinagsususntok ni Wendy ang dibdib ni Jungkook, dumadaing naman si Jungkook at pinipigilan ang umiiyak na dalaga.

"Bakit mo 'to ginagawa sa sarili mo ha?!" Hindi mapigilan ang nag wawala na dalaga.

"Ah!-- ah! Ate--- Ano ba?" Hinuli ni Jungkook ang mga kamay ni Wendy upang pigilan ito. Sa wakas tumigil na si Wendy.

Nag tagpo ang mga mata nilang dalawa. Nanginginig ang mga labi ni Wendy at patuloy na pumapatak ang mga luha niya. Habang si Jungkook ay pulang pula ang mga mata.

"Bakit mo ba ginagawa saakin ito?" Bulong ni Wendy.

"Ako nga dapat mag tanong niyan, anong pinag gagagawa mo saakin at pinag hahampas mo ako?" Nagtatakang tanong ni Jungkook.

"DAHIL HINDI KO KAYA NA MAWALA KA DAHIL MAHAL KITA!" Sa wakas, lumabas na rin sa kaniyang bibig ang tunay at totoong nararamdaman niya at nais sabihin sa binata.

Lalong lumaki ang ilong ni Jungkook sa narinig. Kumukurapkurap ito habang tinititigan si Wendy.

Tama ba yung narinig ko?

Humihikbi parin ang dalaga.

"Huwag mo naman ako iwan oh, baka hindi ko makakaya na may mamatay na naman dahil saakin." Nag simula ng humagulgol muli ang dalaga. Inabot at hinawakan niya ang mga pisngi ni Jungkook. Nanigas sa kinatatayuan si Jungkook.

"Pasensya na kung nire-reject kita. I'm sorry for lying that I only see you as my bestfriend's brother..." Her lips were quivering, tears rolling on her cheeks and her hands holding Jungkook's face trembling.

"I lo-- mahal na mahal kita Jungkook so much that sometimes I feel uncomfortable, insecure and guilty." Hinayaan lang ni Jungkook na mag salita ang dalaga.

"Lagi kitang nire-reject dahil--- I made promise to a guy who killed himself just for me because I never notice his presence. Pakiramdam ko ako ang may responsibilidad hanggang ngayon kung bakit siya namatay, kung- kung napapansi---" wendy's soft lips were sealed with jungkook's lips that causes her to stop her from talking.

Ginawa ito ni Jungkook dahil nakikita niya na nahihirapan ng huminga si Wendy dahil sa agresibo nitong pagsasalita at pag iyak.

Jungshook na si Jungkook dahil hindi niya inaasahang mag re-response agad si Wendy sa kaniyang halik. He expected na si Wendy ang magugulat, gusto niya pakalmahin si Wendy pero siya ata ang nagulat.

Their mouth was in sync. Wendy tip-toed to help Jungkook since he's bending forward just to reach for her lips. Wendy circled her arms around Jungkook'd neck, while Jungkook right hand rested on her left hip while the other was on her back and pulled her closer.

Their body touched, they can feel each other's heart beats and their chests rising and falling in sync. Jungkook left hand traveled uo and stopped on Wendy's nape, pushing it more to deepend the kiss. Wendy's gasped for some air but Jungkook did not let her breathe as soon as he inserted his tongue. Wendy moaned in Jungkook tongue's magic.

Hearing Wendy's moaned made Jungkook groaned at kapag pinag patuloy nila ito baka kung ano pa ang magawa ni Jungkook kaya he broke the slow yet hard and deep kiss.

She looked at Wendy's face. Her dreamy eyes, her cheeks were wet from her cries and red because of the heat that they shared, and her sexy messed up parted lips caused by intense slow kiss.

"Hindi ko alam ang dahilan kung bakit mo nasabi na mag papakamatay ako pero sigurado ako yung hunghang kong kapatid ang nag sabi sa iyo nito." Nagtaka si Wendy nang basagin ni Jungkook ang katahimikan.

" Nag luluto lang ako ng corned beef pero pangalawang beses ko na 'to dahil nasunog yung naunang dalawa dahil wala ako sa sarili at naabutan mo akong nag hihiwa ng onion." Nanigas ang katawan ni Wendy habang nasa ganoong posisyon kanina, habang nag hahalikan sila. Naramdaman ni Jungkook ang pag pigil ng hinga nito.

Nag chuckle it inuntog ang ulo sa dalaga.

"Ah!" Na daing ito.

"Pero salamat kahit hindi malinaw dahil hindi pa boo ang dahilan mo, salamat dahil ngayon alam ko na na..."

Nilapit ni Jungkook ang ilong--- labi pala nito sa tenga ni Wendy.

"Mahal mo rin ako."