CEHENNEM SOKAĞI

Cehennem Sokağı 1. Bölüm : Yeni Ev

Yeni bir eve taşınmak hiç hoşuma gitmemişti. Zaten doğup büyüdüğüm yerden gitme fikrini hiç sevmemiştim . Ama anne ve babaları bilirsiniz. Bazı şeylerde bize pek danışmazlar . Ve bu konuda da bana danışmadılar . Eşyalarımı toplarken  aslında içimde bir şüphe vardı . Ama annem orada her şeyin daha güzel olacağını söyleyerek beni avutmaya çalışıyordu. Babamsa benimle aslında pek anlaşamaz. Hatta bazenleri evlatlık olduğumu bile düşünürüm. Onun tek sevdiği çocuğu abim Jason. Ondan başkasını umursamaz. Zaten yeni bir eve taşınıp İspanya'dan ayrılmamızın sebebi de malesef abim olan Jason'ın okulu. O olmasaydı hala burdaydık ama malesef o var . Ben bir yandan içimden bunları düşünüp diğer yandan eşyalarımı toplarken yanıma annem geldi '' Senin için zor olduğunu biliyorum Olivia ama malesef burdan gitmek zorundayız .'' Ben gözlerimi devirerek söylenmeye başlamıştım bile '' Anne neden zorundayız ? Burada güzel bir hayatımız var . Dilini bile konuşamadığımız bir ülkeye neden gidiyoruz ki ? '' Annem sanki bir şey söyleyecekmiş gibi oldu ama sonradan lafı kıvırmaya başladı '' Biliyorumsenin için zor olucak ama...'' Ben hemen annemin sözünü kestim . '' Anne içimde bi şüphe var sanki bir şeyler ters gidiyor . '' Annem sanki bu konudan sıkılmış gibiydi son kez ellerini daha henüz yıkadığım için mis gibi kokan saçlarımda gezdirdi '' Korkmamalısın Olivia inan bana her şey daha da güzel olacak .'' Ben daha fazla lafı uzatmak istememiştim odamda kalan son bavulumu da alıp aşağıya indim babam ve abim arabaya binmiş bizi bekliyorlardı . Ben de hemen kulaklıklarımı takıp arka koltuğa yerleştim . Annem de arabaya binince son kez çocukluğumun geçtiği eve baktım ve babam arabayı sürmeye başladım . Sonra  koltuğa gömüldüm ve uyuya kalmışım Annem bir kaç saat sonra beni uyandırdı bir kasabaya girmiştik. Çok ıssız bir yere benziyordu . Tabelalarda yazan şeyler çok dikkatimi çekmişti . Ve o sırada yolun kenarında oturan bir adam gördüm . Adam bana ters ters bakınca hemen gözlerimi başka bir tarafa diktim . Bir kaç kilometre yol aldıktan sonra babam eski yıkık dökük bir evin önünde durdu. Etrafta aynı görünüşte başka evlerde vardı . Ve bu beni çok korkutmuştu . Babam ve annem ev sahibiyle konuşmak için arabadan inip gitti ve anahtarı da benim elime verdiler. Ben ve Jason birbirini tanımayan iki yabancı gibi arabada sessizce oturuyorduk . Jason birden arabadan inip ormanlığa doğru yürümeye başladı. '' Hey Jason ! Beni burada tek başıma bırakma !! '' diye bağırıyordum . Ama Jason oralı olmuyordu . Bir süre sonra Jason iyice gözden kayboldu. Ben korkuyordum . Çünkü ortalık çok sessizdi annem ve babamda oldukça geç kalmışlardı. Birden elimdeki anahtara baktım . Ve arabadan inip yavaşça eve doğru ilerledim . Bu ev beni çok ürpertmişti. Anahtarı deliğe sokup yavaşça çevirdim kapı büyük bir gıcırdamayla açıldı. İçerisi çok karanlıktı . Ben hem korkarak hem de titreyerek yavaşça adım atıyordum . Ama bastığım yer gıcırdıyordu. Birden yukarı kattan bir kapı sesi geldi . Ben nefesimi tutmuş çıt bile çıkarmıyordum . O sırada merdivenlerden ayak sesleri geldi . Oydu . Bu o adamdı...