Udając szczęście, by zamaskować ból...
Tylko anioł krzyczy moje imię.
Przestaliśmy udawać, że wszystko jest dobrze.
Nie maskujemy swoich twarzy, spaliliśmy je jak mosty za nami.
Pukam do drzwi Lucjusza, lecz odpowiadają mi pustki.
Znajduję Cię tam, gdzie reszta Cię zostawiła, przykuta żalem i naiwością..
Kluczem do naszych bram jest miłość.
Pamiętaj, potwory będą za nami na dole.
Upadłe anioły powstają raz za razem...
Wschodząc, tworzymy swoją drogę do szczęścia.
