Gitmenin En Kötü Huyu

Saçma

Güneş, günlerdir doğmaya devam ediyor es geçerek rutubetin duvarlarımda boya, oda spreyinin küllükte duran paketlerce izmarit olan bu dört duvarı. Yine Kabataş yine Maçka ve yine son gördüğüm yer olan Etilerde ücra bir park. Son 6 ayımı bu üçlünün arasında geçirmek. Gitmeyi kurtuluş olarak görenlerden olma gafletine düşmüş biri olmaktan acizlik duyuyorum. Onu sevdiğimi herkesten çok onun bilmesi gerekirdi. Yakacağım bu sigara sana gelsin. Neyse senden gitmemim iki nedeni vardı birincisinin senin benden gitme ihtimalin ikincisi beni sevmeme ihtimalin. İhtimaller sebeptir ve benden gitmene ramak kala ben senden gittim ben giderken sen kapıma kilit, ayaklarıma prangalar, pencereme beton döktün ben ne seni göre biliyorum ne sana gelebiliyorum ne sana kaça biliyorum. Ben seni sadece seve biliyorum.

                Gidiyorum

Gidiyorum, yol bir hayli uzun

Koşuyorum, kalabalık tayım

Yorulduğum oluyor

korkuyorum; dinlenmekten

Çıkmaz değil bu sokak

Ya sen ya mahşer

Yol karanlık, kalabalık hınca hınç

Herkes ayakkabılı, Hırkalı kimisi dört ayaklı

Ben çıplağım, bastonlu yum

Üşüyorum, susadım ama koşuyorum

Çıkmaz değil bu sokak

Ya sen ya mahşer