Yolun Sonu

1.bolüm

Benim dünyaya gelisimle hayata 1-0 yenik başlamam bir olmuş.Dünyanın karanlığından bir haber masum gözlerimin küçücük bedenimde hapsoldugu gün annem bile demeye dilimin varmadığı kadın beni acımasızca çöp bidonunun içine bırakıp arkasına bile bakmadan kaçıp gitmiş. Karanlık geceyi aydınlatan ağlama seslerimle canımdan bile çok sevdiğim kadir dedemle tanıştım.
Anne kokusu çekemedim belki onun şevkatli kollarında kafamı gösüne yaslayıp gözlerim gözlerinde hapsolmadı ama Kadir dedemin sevgi dolu kucağında huzur veren bakışlarıyla uykuya daldım. Kadir dedem ilk evliliğinden hiç çocuk sahibi olmamış karısının ismide Arifeymiş. Kadir dedem öyle çok severmişki Arife nenemi evlenebilmek uğruna her şeyi herkesi arkalarına alıp göz yaşlarıyla başlayan ama mutlu sonla biten bir hikaye bırakmışlar arkalarında.
Şanski tam Arife nenemin ödüğü gün bulmuş beni Kadir dedem. Acı dolu bakışlarıyla sokakta feryat ederken kulağa ninni sesi gibi gelen ağlayışlarımla olduğu yerden sıçrayıp çöp bidonunun içine doğru uzatmış kafasını benim küçücük bedenimde hapsolmuş mavi gözlerimi gördüğünde biraz olsun dinmiş acısı. Kalbinin tam derinliklerinde çektiği evlat özlemi tuz buz beni kucağına aldığında. O günden beri benim her ihtiyacımı karşılamıştır. Beni doğmayan cocuklarının yerine koymuş. O gün beni bulmasında
Allah 'ın iki yaralı kalbi birleştirip,bir az da olsa acılarının dinip dünyanın kötülüklerinden arındırıp birbirlerinin yatiralarını sarmasını istemektedir der hep Kadir dedem.
Siir gibi adamdır. Anlaması zor ama dinlemesi güzeldir benim dedemi. Hayatımımın en güzel günlerini kadir dedemin kollarında geçirdim. On yasıma kadar beni tüm kötülüklerden koruyup kolladı. Huzur veren bakıslarıyla insanin icini yakıp kavurur ,sozleriyle mest ederdi. Yüce Allah'ın adaletine sığınır benide hep ona emanet ederdi.

Gözlerimi yavaşça aralayıp ,kafamı kaldırıp etrafa göz gezdirdim. Salondan birtakım bağırış sesleri geliyordu. Seslerin soğukluğu kanımı dondursa da ürkek adımlarla salona doğru ilerledim kendimi ne kadar da zorlasam başaramamış göz yaşlarıma hakim olamamıştım. Kadir demin inleyişleri korkumun iki kat daha artmasına sebeb oluyordu. Ürkerek seslerin geldiği yere doğru ilerledim. Kadır dedemi kanlar içinde yerde yattığını görünce korkumun yerini kocaman bir endise sarmiştı
"Kadir dede ne oldu sana?"
Dedim ağlayarak. Dayak yemekyen şişmiş gözlerini zorla araladı. Adamların beni kolumdan tutup götüreceklerini tahmin edercesine dayak yemekten bitkin düşmüş kollarıyla bileklerimi sımsıkı kavradı. Ona sımsıkı sarılıp bir daha hiç bırakmak istemedim. Ufacık bedenimle gösüne sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladım. Minik ellerimi ağarmış saçlarında gezdırdim. Göz pınarlarımdan akan her bir damlayla sankı yüreyimi defalarca söküp atmışlar gibi acı çekiyor ve her yeni akan damlayla o acı ikiye katlanıyordu. Benim hayatımı kurtaran insan şu an resmen kallatımda can veriyordu. Benimse tek yaptığım kafamı sıcacık gösüne yaslayıp,göz pınarlarımdan akan yaşları ellerimle silip ,öpmeye doyamadıgım yanaklarını son bir kez öpmekti. Benim beş katım bir adam yanıma gelip beni kolumdan tutup kaldırmak istedi. Kadir dedemle birbirimize oyle sıkı sarılmışız ki o benim beş katı adamın gücü bile bizi ayırmaya yetmedi. Kadır dedem, ölümü göze almışcasına bitkin düşmüs kollarıyla sardı minik bedenimi. Korku dolu bakışlarımın arkasında gızlenen acı tüm benimi sarıyordu. Ğözlerim ağlamaktan kan çanağına dönmüş ğöz pınarlarım kurumuştu. Adamın sabrı taşmış gözlerinden ateş fıskırıyordu. Belinden çekip çıkardığı silahı kadir dedeme doğru yönelttiğinde şaşkınlığım ,korkumun tüm bedenime yayılmasına engel olamadım. Kadir demin anlıma kondurduğu minik öpücüğün veda öpücüğü olduğunu anlayamamam ne kadarda acı vericiydi. Titrek ve cılız bir ses "seni herseyden cok seviyorum deniz. Her ne olursa olsun asla pes etme vaz geçme,kurtar kendini. Bundan soraki hayatında ben yokun ama sen kalbinin sesiyle ve Allah'ın yolunda yürü. Sakın yarışı yarıda bırakma güzel kızım ,sakın!
Zalimlere boyun eyıp kimsesiz ve çaresizleri ezdirme,zorda kalanlardan yardımını esirgeme. Belki benim kanımdan ,canımdan degilsın ama bunlardan daha fazlasızın. Sen benim hem kanım ,hemde canımsın sen benim yaramı sarıp sarmalayan ,mavi gözlerine baktıgımda huzur bulduğum tek isansın. Kalbimin derinliklerindeki beni ortaya çıkaran ,dibi belli olmayan karanlık kuyudan çekip kurtaran kurtarıcımsın. Allah'a emanet ol güzel kızım "
Silah sesleriyle çığlığım odada yankılanmistı