Aklımdakiler ve sen

Yeniden

Tam olarak iki sene olmuştu ve ben lisemi yine değiştirmiştim.Bugün yeni lisenin ilk günüydü.Hayallerim çoktu.Arkadaş konusunda seçici olmalıydım.Yani daha doğrusu hiç edinmemeliydim.Okulun kapısından girdim ve adımı aramaya başladım.D şubesindeyim.Güzeldi aslında okulun en üst katındaymış.Sınıfa iki ders geç gittim ama sınıf boştu sanırım herkes kaynaşmış olmalı ya da kimse birbirinden hoşlanmamış.Oturdum ama içim içimi yiyordu.

"Merhaba.Yanın boş mu?" İrkildim.İnce,zayıf,ela gözlü bir kız yanıma oturmak istiyordu."Tabii."dedim çünkü yanıma gelmesine çok ihtiyacım vardı.

  "Benim adım Zeynep."

  "Memnun oldum."Dedim ama adımı söylemeyi unuttum.İçimden ne zaman sözünde durmam gerektiğini sordum kendime çünkü bu kıza kanım çok ısınmıştı ve onunla hemen arkadaş olmuştum.Ardından zil çaldı ve içeriye otuz kişiden daha fazla öğrenci girdi.Sanırım ilk günden birinin yerine oturmuşuz.Kalkıp boş bir yere oturduk.Zeynep benimle konuşmaya çalışıyordu ancak ben pek fazla konuşamıyordum.Oysaki çok konuşkanımdır.Birden telefonun titredi.Olamaz!Hayır gerçekten bu olamaz!Mahmut bana mesaj atmıştı.

  "Yeni okuluna alışabildin mi ?" Bu gerçekten olmamalıydı.Ne yapacağını şaşırdım ve bunu Zeynep'te farketmişti ancak belki de çekindiği için pek fazla soru soruyordu.Zaten hep soruyordu,ben sadece kısa cevaplar veriyordum.

"Sen...Nerden biliyorsun?"

"Tam iki sene oldu ancak hiç bir şekilde seni merak etmediğini mi düşünüyorsun?"

"Ama.."

  "Okulun nasıl?"

"İyi.Ya sen hala bizim okulda mısın ?"

"Hayır."

"Neden ayrıldın,Dilara ne yapıyor biliyor musun?"

"Gerçekten onunla konuşmuyor musun?"

"Birkaç kez mesaj attım ancak cevap vermedi."

"Sen gittikten sonra benimle uzun bir konuşma yaptı.Beni sevmediğini ve sana ayrıl diye bir şey söylemediğini söyledi."

"Sen ne yaptın."

"O okula gelme nedenim sendin ancak sende olmadıktan sonra orda bulunmanın bir anlamı yoktu.Bunları söyledim zaten beni sevmediği belliydi."

"Sevindim."

"Hala onu düşündüğüne inanmıyorum ayrıca sana mesaj bile atmamış."

"Daha fazla onunla ilgili konuşma!"dedim çünkü bu olayların bütün suçlusu olarak onu görmeye başlamıştım.Üstelikte utanmadan hala bana mesaj atacak kadar...

"Sana tek bir söyleyeceğim ben kısayım ve sen de öyle.Sadece benimle tekrar beraber olmanı istiyorum."Bunu bana nasıl söyleyebilir anlayamıyorum.Ancak kafam çok karışık ,yeni bir okuldaydım ve yanımda daha  konu açıp konuşamadığım bir kız vardı.

  "Lütfen inadı bırak."

"Tamam." Eminim çok şaşımıştır.Daha bu olaylar olmadan bile onu çok zorlamıştım.Beni benden daha çok tanıyor ama çaresiz olduğumu oda anlamıştır belkide.

"Seni seviyorum"İlk defa duydum bunu ,gerçekti.Yani öyle olsa çok iyi olurdu.Mutluluğum her geçen gün artıyordu.Zeyneple iyi olmuştuk ve üç tane arkadaşım daha olmuştu.Daha da can alıcı kısmı Mahmut'u çok seviyordum.Hep böyle geçmeliydi aslında.Hayat anlamlıydı çünkü onunla ...