Aklımdakiler ve sen

Aklımdakiler ve olanlar

Sabah kalkmak istememem gerekti.Neden bilmiyorum ama istiyordum.Okula gitmek istememin nedeni sadece matematik değildi birde dünkü yaşananlar vardı.Yarım bırakmak istemiyorum galiba ...

    "Günaydın".

   "Günaydın".

   "Dün neden erken gittin ?".

  "Çok yorgundum" .

  "Bence çok sinirliydin".

       "Aslında biraz ".

  "Mahmut hakkında değişik davranıyorsun gibi geliyor".

   "Aslında biraz ...".

   "Benim bilmediğim bir şey mi var ?".

  "Dün gece her zaman gittiğimiz yere gelmiş.Çok sessiz ve garip davranıyor".

   "Sana bir şey söylemek istiyorum".

   "Tabii".

     "Sanırım ben ona aşığım".

Gerçekmiydi bu acaba ?Bananeydiki.

   "Sevindim".

   "Şey... bu gece yine oraya gitsek acaba gelir mi?".

  "Bilmiyorum".

    " O zaman bu gece buluşalım mı?".

  " Olur.Sen nasıl istersen"dedim ve sınıfa girdik.Muhammet Bey içeri girdiğinde biraz suratı asıktı."Sanırım sınıfta sadece bir kişi başarılı olmuş".Kesin Mahmut'tur dedim içimden.Zaten ne zaman bir sınava çalışsam hep başarısız oluyordum.Hoca adımı söyledi ve beni yanına çağırdı.Başarımın sebebini sorduğunda şaşırdım ve sadece etrafa bakındım.Mahmut'a baktığımda bana baktığını farkettim ve hemen Dilara'ya baktım.Mahmut'a bakıyordu.Bana bakmıyordu ilk defa.Sanki onu kıskanıyordum ve bana baktığında sanki kıskançlığımı anlamıştı.Sadece baktı.Hoca bana teşekkür etti.Bende yerime oturdum.

  "Mahmut sana niye bakıyor?".

  "Bilmiyorum.Bana mı bakıyor ?".

  "Farketdilmeyecek gibimi sence?".

"Ben farketmedim".

    "İyi".

  "İyi".

      Dilara bana kızmıştı ama gece bana mesaj atmıştı."Geliyorum."

   Maalesef arkadaşım bana kızacak kadar aşık olmuş.

  "Geldiğin için saol".

  "Onu bana kızacak kadar seviyor musun?".

  "Özürdilerim".

   "Önemli değil ama bilmen gereken bir şey var .Mahmut değişik birisi bu zamana kadarda kimseyle ilişkisini olduğunu da duymadım.Anlıyacağın güvenilir bir tipi yok.".

   "Ben sadece seviyorum".

    Haklıydı bunları söylememeliydim.

  "Yine özürdilerim".

  Ordaydı, bakıyordu ama bir şey söylemedim.Ona doğru yürümeye başladığımda kaçıyor gibiydi.

  "Nereye ".

  "Saat geç oldu geleceğini zannetmem". Doğruladı ve evine gitti.Sanırım yarın onunla konuşacaktım.Dilara'da böyle istemişti ondan hoşlandığını bilmesini istiyordu.

      Bazen o kadar yakının senden, sana o kadar uzak bir şey isterki yapmak istemezsin.Yapmak zorundayım ama ...

  Neden sürekli kantinde oturuyordu acaba?

   "Sana bir şey sorabilir miyim?".

   "Hayır ben öyle bir şey hissetmiyorum ".

     Ne,nereden anladı ne soracağımı?

   "Ne oldu ki ben daha hicç bir şey sormadım".

  "Ondan hoşlanmıyorum".

       "Ama o senden hoş... Dün gece neden oradaydın ?".

   "Sen?".

    "Ben her zaman orada olurum".

  "Biliyorum,bende o yüzden her zaman oradayım".

  "Sanırım anlaşamayacağız".

   "Anlamak istersen ben anlatabilirim".

   "Anlat".

   "Ben senden hoşlanıyorum ve Dilara'da benden sanırım.Tam bir çuvallama!Sana yaklaşmak için ne zaman yaklaşsam her zaman üstüne alınıp bana yaklaşıyor".

  "Ne zamandan beri buraya geliyorsun?".

  "Taşındığımızdan iki uç gün sonra başladım ve her gece buraya geliyorum".

"...".

    "Benim yakındaki düşüncelerin gerçekten bunlar mı yoksa Dilara'nın bana aşık olmasını sendemi istemiyorsun?".

   "Onu senden korumak için yalan söyledim başka bir amacım yoktu.".

  "Yalan söyleyemiyorsun ama".

  "Yalan söylemiyorum".

  "Kendini benden korumaktaki amacını öğrenmek isterdim".

"Daha çok zihnimi okumak ve bana uzun uzun bakmak yerine düşüncelerimi bana sorarsan cevapları daha net ve kolay alırsın".

  "Bana doğruyu söylemediğini anlayabiliyorum".

"O zaman soru sormana gerek yok ne hissettiğini de anlamışsındır".dedim ve bana gülerek baktı, sanırım ona anlamadan güzel bir şeyler söyledim.

  Kapıdan çıkarken Dilara beni yakaladı.

  "Konuştum mu?".

  "Konuşmak istemedi sanırım senin zannettiğin kadar benden hoşlanmıyor.Herhalde senin konuşman daha saglıklı olacak".dedim ve hızlandım rakamdan ne söylediğini anlayamadım. Öğrenmek istezmedi.Umarım ona gerçekleri anlatmaz ...