SEN GÜNLÜĞÜ

#ACITIYOR#

      İkinci kitabım umarım beğenirsiniz
                                                 30/11/2016

Oysaki küçüken ne kadar da mutluyduk küçücük şeyler için içten gülümserdik şimdi ise zor gülümser olduk küçüken sırf düşüp dizimiz kanadı diye ağlarken şimdi her gece her sabah sevdiğimiz  için ağlar olduk acının anlamını bilmezdik biz Kalbimiz bu denli çok acıdığı için acının da ne demek olduğunu çok iyi öğretmedilermi bize biz onlar için ağlarken onlar şimdi kim bilir ne yapıyodur biz onlar için sigara alkol kullanıyoken kim bilir onlar kimle mutlu biz duygularımızı kaybettik mi ? Bence etmedik etseydik acının gözyaşının hüznün kırgınlığın duygusunu nerden bilirdik biz çok güvendik aşık olduk evet aşk üç harften oluşuyor oluşmasınada çok can yakıyor be ne kadar vazgeçtik desekte kendimizi sevdiğimiz adamların fotoğraflarına bakarken bulmadık mı?  Ne kadar unutuk desekte nerde ne yapiyo diye merak etmedik mi? Ne kadar whatsappa girip çevrimiçi oluşunu bakmıycaz diyip bakarken bulmadık mı kendimizi ne kadar duygularımızı saklamayı istesekte her duygunun kapısı onlara çıkmadımı yetmedimi kendimizi tüketmemiz yetmedimi ağlamamız yetmedi çünkü biz "GERÇEKTEN SEVDİK" onları başka kadını severken gördük yine de o mutlu diye susmadık mı kaç çığlık sakladık içimizde dağıtamadık mı etrafı alamadık mı kalbimizde ki acının ağırlığını alamadık tabi o o kızla mutluyken biz burda tükenmedik mi aşk denen şey neden bu kadar can yakar ki biz sadece mutlu olmak istemedik mi tıpkı küçüklüğümüzdeki gibi aşktan sevgiden neden uzak duramadık neden mi? Gönül bu kime gönül koyacağını bilemedik aşık olmayız sevmeyiz derken ne türlü bağlandık onlara yüzlerine konuşup onları pişman edemedik sahi onlar pişman olmayı da bilmiyordu demi biz iyiyiz ancak duygularımız ağır basıyor bazen öyle bir an geliyor ki biz bu kadarına dayanamıyacağız diye düşünüyoruz bu kadarı fazla diyoruz ama yapacak bişe bulamıyoruz ki herseye rağmen yine onlara gitmiyomuyuz naparlarsa yapsınlar affetmiyomuyuz istediğimiz tek şey sevdiğimiz tarafından birazda olsa sevilmek değilmiydi aşık olmayı öğretiğimiz adam sıfatını hak etmeyen kisilere aşkı öğretip onun başkasına aşık olmasını görmek nasıl bişeydir kimse bilemez gerçekleştiremediğimiz onca hayal ortada öyle durmuyormu şimdi ne kadar yordu bu hayat bizleri demi şimdi napıyoruz bi elimizde sigara telefonumuzda en ağır çalan şarkı ve onları hatırlatan sözleri gözlerimizden akan onca yaş onlar peki bizi düşünüyor mu bırakıp gittik ne haldeler diye düşünüyolarmı tabiki de Hayır onlar bizleri unutlalı çok oldu biz sevdiğimiz adamlara Günaydın diyemezken o kızlar nasıl derdi acıtıyor işte hersey canımızı yakıyor kimse anlamıyor bizi yine kendi kendimize konuşur olmadık mı şimdi ise bi elimizde kalem kalemimizin ucu günlüğümüzde onlara olan özlemimizi yazıyoruz içimizi döküyöruz bugünlük son satırlarımı yazar oldum ben yine ona ağlamaya gidiyorum sonuçta gözyaşlarımızıda kendimiz silmiyomuyuz? Siliyoruz işte napalım yardım edenimiz yok dinliyenimiz yok anlıyanımız yok
Diyip mavi renkli günlüğünü kapatmıştı kız akan onca gözyaşlarını ellerinin tersiyle silip günlüğünü alıp yastığının altına koyup zor da olsa uykuya dalmıştı kız