Anonim

❄

Lucy nin evi tahmin ettiğimden güzeldi. İçini görmemiştim ama kız evlerinin güzel olduğunu biliyordum.

Koltuğun üstündeki pofuduk ayıya baktım. Pembe ve papyon takmış televizyonun karşısına oturtulmuştu.

Evet resmen kız eviydi... İstemsizce ayıyı alıp kucağıma koydum. Ayıya sarılırken lucy odaya elinde iki bardakla geldi.

Utançtan olduğum şekilde kalırken lucy bardakları bıraktığı gibi kendini yere attı. Yerde yuvarlanıp gülerken çaktırmadan ayıyı yerine bıraktım.

"Ahh ciddi kalamıyorum." deyip gülmeye devam etti. Dayanamayıp yanımdaki yastığı lucy nin suratına attım.

"Hiç komik değil. Çok tatlı görünüyordu sarılasım geldi." dedim açıklama yaparak.

Lucy gülmekten yaşaran gözlerini silip bana baktı.

"Tatlı gördüğün şeylere sarılman mı gerek?" diye sordu alayla.

"Evet,  tatlı şeyler sarılmalıktır. Mesela benim oyuncak kedim Happy. Ona sarılarak uyuyorum." dedim.

Biraz sessizlik çökerken  lucy toparlanıp bana baktı.

"Bana neden sarılmıyorsun o zaman?" diye sordu. Hem şaşırmış hemde kızarmıştım. Lucy ye şuana kadar ölecek olan diğer insanlarmış gibi bakmıştım. Bunun dışında farklı bir gözle bakmamıştım.

Şimdi bakınca gerçekten tatlı olduğu doğruydu. Yanaklarım hafif kızarırken lucynin zaten kızarmış olduğunu fark ettim.

"Aslında seni tatlı bulmuyorum." dedim. Lucynin yüzü düşerken tekrar konuşmak isteyip konuştum.

"Her neyse." diye kestirip attım. Ölecek birine aşık olamazdım ya. Saçma şeyler düşünmemeliydim.

Lucynin getirdiği bardağı elime alıp sıcak çikolataya üfledim.

"Üflememelisin. Çok zararlı bir hareket, karbondioksitleri içeceğe bulaştırıyorsun hemen sonrada içiyorsun." dedi lucy en ince detayına kadar anlatırken.

İçmekten vazgeçip bardağı masaya geri koydum.
"İştah bırakmıyorsun." dedim somurtarak. Omuz silkti.

"Hayatım kitap okumayla geçti. Bilgileri boşuna öğrenmedim. Uygulamamda lazım." dedi. İç çektim.

"Luce? Hiç sevgilin veya arkadaşın olmadı mı?" diye sordum. Gözlerini tavana dikip konuştu.

"Bir kaç arkadaşım vardı ama zengin olduğum için arkadaş rolü kesmişler. Onun dışında beni sevdiğini söyleyen bir çocuk vardı..." dedi ve anlatmayı kesti.

"Ee? Seni seven çocuğa ne oldu?" diye devam ettirdim konuyu. Omuz silkti.

"Diğerleri gibi çıktı işte. Lucy sensiz yapamam. Sensiz intihar ederim falan dedi. Sonuç; bir hiç. Hepsi gibi hayatına devam etti. " dedi.

"Anladım." dedim kısaca. Lucy gözlerini tavandan çekip saate baktı. İki saat...

"Her zaman hastalığım yüzünden öleceğimi düşünmüştüm." dedi.

"Hastalığın mı var?" diye sordum. Başını salladı.

"Kronik astımım var." dedi. Gözlerim açılırken saate bakıyordum.

Acaba lucy nin ölümü hastalıkla bağlantılı mıydı?