Super Lovers ☤Jikook☤

neon☤

2 Yıl Sonra
Jimin çantasını omzuna attıktan sonra okulun bahçesinde ilerlemeye başladı. Bugün mezun olacaktı ve okulu en erken bitirme rekoruna sahip olduğunu bile düşünüyordu. Tabi bu lise için değildi.

İlkokul ve ortaokul öğrenimini altı ayda tamamlamıştı. Çok zeki bir çocuk olduğundan bu dersler ona fazlasıyla basit geliyordu. 17 yaşına girmesine rağmen liseyi daha yeni okuyacak olması da ayrı bir durumdu.

Kiraz çiçeklerinin havada uçuşmasını izlediği sırada duyduğu ince sesle arkasını döndü. Bu ince sese sahip olan kişi So Jin'den başkası değildi. Koşturarak Jimin'in yanına geldikten sonra nefes nefese konuşmaya başladı.

"Jimin bugün son günümüz hep birlikte gidip yemek yiyelim"
"Gidip toparlanmam lazım"
"Bundan haberim var da bugün mezuniyet günümüz ya"

Genç kız hesap sorar bir şekilde Jimin'e bakmaya devam ederken konuşmasını sürdürdü.

"Ayrıca bütün kızlar bugün son şansları olduğunu düşündüklerinden mail adresini alma peşindeler"
"Benim mi? Neden?"

So Jin gözlerini devirdikten sonra işaret parmağını Jimin'e doğrultarak söyledi.

"Yurt dışında büyümüş nakil bir öğrencisin. Üstelik abin çok yakışıklı bir host. Böylesine çekici iki kardeşi görmezden geleceklerini mi sandın?"
"Anlamıyorum"
"Neyse boşver. Ama bir dahaki sefere kesinlikle geleceksin"
"Tamam"

So Jin başını aşağı yukarı salladıktan sonra kaldırımda bir süre yürüdü. Arkasına bakarak el salladığında bağırarak konuştu.

"Görüşürüz"

Jimin çevresindeki insanları bir türlü anlamıyordu. Davranışları çok garip geliyordu. Bunları düşündüğü sırada arkasında duyduğu sesle derin bir nefes alıp gözlerini kapattı.

"Jimin! Buldum seni"

Ses kendisine daha çok yaklaştığında boynuna dolanan kollarla nefesini tutmuştu. Burnuna dolan kokuyla irkilerek başını arkasındaki bedene yasladı. Jungkook burnunu siyah tutamlara sürterken hala gülümsemesini sürdürüyordu.

Çevredeki öğrenciler Jungkook'un geldiğini farkettiklerinde bakışlarını onlara çevirerek hafifçe kıkırdamaya başladılar.

"Abiciğin her yerde seni arıyordu Jiminie. Sınıfta değildin ve bir grup teyze beni rehin aldı"
"Hey bırak beni!"

Jungkook sarılmayı bıraktıktan sonra kolunu küçüğünün omzuna atarak yürümeye başladı.

"Nasıl kurtuldun?"
"Hiç Korece bilmiyor numarası yaptım"
"İyi de host olarak çalışıyorsun. Böyle şeylere alışık değil misin?"
"Müşterilerimle normal kadınlar çok farklılar. Eee? Mezuniyet törenin nasıldı? Üzgün müsün?"

Jimin bakışlarını etraftaki ağaçlarda gezdirerek konuşmaya başladı.

"Değilim. Altı ay kadar bir süredir buradaydım zaten. Sınıf arkadaşlarımın çoğunun yüzlerini hatırlamıyorum bile. Tekrar okula başlayacak olmam da çok sinir bozucu"
"Köpeklerin yüzlerini hiç unutmuyorsun ama! Bu ne şimdi?"

Jungkook küçüğüne dönerek konuşmaya devam ettiğinde aklına gelen şeyle olduğu yerde durdu.

"Doğru ya. Tatlıcıya uğramamız lazım. Ev sahibim çilekli daifuku almamı söylemişti"
"Çilekli daifuku mu?"
☤