Chapter 5 - SUPER MIGGY! <3

159 3 0
                                    

Di ako makalabas ng campus, kasi naman di ko mapigilan umiyak. Alam mo ba yung nasa 70% na yung confidence ko at binaba nanaman ng demonyong yun. Pumunta ako sa may pinakalikod na part ng school, favourite ko yung place na yun. Parang playground kasi siya tapos garden.

Obvious na ba? Mahilig ako sa green!

Hahahaha! Sa Puno ha, hindi yung kung ano ano na green :P

Umupo ako dun sa parang swing. Umupo lang ako, wala lang. Feel ko lang. Kasi naman yung mga kaibigan ko hindi pumasok, alam kasi na orientation lang e. Hay. Odi ako nanamam <///3 Loner nanaman. Magisa nanaman.

Mamaya may epal na nagsalita. HAHAHAHA! Joke lang.

“Umiiyak ka nanaman?” si Miguel.

“Hindi, tumatawa” tapos pinunasan ko yung mukha ko. Nakakahiya naman kasi diba?

“oh, bat mo pinunasan? Ayos lang sa babae ang umiyak” tumigil siya at tinignan lang ako “Kung babae ka nga”

“Hahahaha. Mukha ba akong lalake?”

“Hindi naman. Pero alam mo, naniniwala ako sa kasabihan na mas gumaganda ang babae pag umiiyak sila.” Okay? Kinilig nanaman ako. Hahahaha! “Pero hindi bagay sayo, mas bagay sayo ang ngumiti” nge? Hahaha. Sana hindi mo na bumawi, para ka naman nagdrama queen parin ako. Hahaha.

“why are you blushing?” tanong nanaman niya.

AKO NAGBLUSH?! Patay na ako nito. Ano ka ba! Nagpapakilig ka tapos tatanungin mo ako kung bat ako nagblublush?

“Ang init kasi” yun nalang nirason ko, haha. Oo, hot talaga. Meron ka kasi. :>

“ Mainit? Oo nga, bat ka ba umiiyak?”

Hindi ako sumagot. Nahihiya ako. Anong sasabihin ko? Yung pathetic moments ko? Or yung pangiinsulto sakin nung Demonyong yun?

“Wala. I just feel I am not good enough”

“Kasi may nagpapafeel sayo?”

“Oo.”

“Wag mo silang pansinin, they don’t know your worth then. Tandaan mo kasi lagi, iba iba ang mata ng tao. Hindi lahat parepareho.”

“Ang sakit na kasi minsan” Nagulat ako. Nasabi ko na yun, di ko na napigilan. Nakakahiyaaaa TT__TT

“Ibahin mo ako sakanila ha? Meron naman ako e. Ako ang bahala sayo. Tsaka last year na natin to o. Dapat ayos tayo” Miguel? Talaga? Sheeeet. Gusto kong tumalon sa tuwa. Okay, di ko naman masasabi na gusto ako ni Miguel e, pero hindi rin masama ang magfeeling :P Joke. Mabait lang talaga ata siya?

“Miguel, salamat ha?” Nagsmile lang siya.

“Simula ngayon, ako na tawagin mo pag may kailangan ka. Alam ko may mga bestfriends ka din jan, pero kung possible pwede rin ako. “

MIGUELITOOO! Talaga? :””””””> Natotouch na talaga akoooo! Hahahaha!

“Halika na, lunch na. Nakalimutan mo na e” sabi niya. Hahaha, oo nga. May lunch pala kami :>

Kaya lumabas naglakad lakad na kami. At pumunta sa kotse niya, papunta sa isang Chinese restaurant.

WE HAD OUR LUNCH TOGETHEEEEEEER! =))))))

 hindi ko madetermine kung friendly lunch.. Pero pwede rin naman na..

Flirty lunch? =))) Charing!

“Ano gusto mo?” tanong niya

“Ikaw na bahala, treat mo naman diba?” nagsmile ako. Hahaha, malay mo seryosohin niya?

“Fineeee” AYUN nagorder na siya. Masasarap yung order niya.. PERO GUESS WHAT? Walang rice, walang pork, walang beef.. GULAY LANG.

“Ang hirap pala ng buhay ng kambing” sabi niya. Tapos tumawa.

“Kaya ayoko magdiet e, kaso binibitin mo ako” totoo naman e! Parang nanay ko lang? pero iba kay Miguel. Hahaha

“Yeah,kaso kailangan.. “ sabi ni Miguel. Okay, okay Miguel.

“Asia, ako na maghahatid sainyo” So, on the way na kami sa bahay. FAST FORWARD! Nandun na daw kami sa bahay. Hahahaha.

“Pasok ka muna?” syempre naman no inalukan ko muna diba?

“Sige” at pumayag si sir. Hahaha. HALIKA NA! PASOK KA NA SA BAHAY NAMIN!

Ng may biglang lumabas na hindi kaaya aya sa mata. JOKE! <3

“Mr. Guidotti?” nanay ko yan! OHMYGULAY! TTTT____TTTT magkakilala kayo?

“Hi Mrs. Zobel, how are you?” Okaaaay? May hindi nanaman ako alam dito? Napatunganga nanaman ako. I have been experiencing that lately.

“I am fine.  I don’t know you are friends with my daughter. That is so nice. I am glad. How’s your mother?”

Eh?

Hindi ba alam ng nanay ko na siya ang savior beefsteak ko?

At ano ang sinasabi nila na kamusta ang mama niya?

“We met at school this morning” HA? HOY MIGUEL! Bat hindi mo sabihin yung nangyari sa kasal?! Baka akalain ng nanay ko Easy to get ako? Hahaha! Pero kung kay Miguel lang din naman e, WHY NOT? Joke!

“My mom is fine, Mrs. Zobel.” Dagdag pa niya.

“Well, how’s your business? Nagpacater ako sainyo, alam mo ba yun? Si Asia ang pinapunta ko sainyo.”

“Yes, actually nakita ko nga sa listahan for approval yung last name niyo. So yes, I am aware. Too bad nga lang, I didn’t meet your daughter sa office mismo”

Miguel?Sinungaling ka rin pala? >___< Kainis ka rin ha? Bakit?

“Okay. I am sorry I need to go. May meeting pa kasi. Asia, ikaw na bahala kay Miguel. I am so happy friends kayo. Regards sa mommy mo. Feel at home.” Nagsmile yung mama ko at umalis na..

“That was hard” sabi ni Miguel.

“I don’t understand”

“Sabi ko mahirap yun?” sinapak ko na siya. Syempre naman no! Gets ko talaga yung “I don’t understand” statement niya.

“I mean, bat iba yung takbo nung kwento kanina?”

“Ah, kasi sabihin ko nagmeet tayo sa kasal at ano? Kumain ka nanamn ng napakarami? Tsss. Sabit tayong dalawa. Forgive me if I lied to your mom. That will be the first and the last.”

Well, I get it. He is just trying to protect me diba?

SUPER MIGGY KA TALAGAAAAAAAAAAAAAAAA! <3333333

Weight doesn't matter (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon