Evet ben bencil bir insanım. Mutluluğumu herkesle paylaşırken acımı kendime saklarım. Evet ben saf bir insanım. Herkesin ne olduğunu bilirsen görmezlikten gelirim. Evet ben yalancı bir insanım. 'Iyi misin?' diye soranlara kötü olsam bile 'iyiyim' derim. Evet ben inek bir insanım. Insanların dolduramadığı boşlukları kitaplarda ararım. Evet ben soğuk bir insanım. Insanlar bu kadar insafsızken onlara yaklaşık onları üzmek istemem.
Hergün müzik dinlerim mesela. Sinirlendiğimde insanları üzmek yerine sessiz bir yere oturup sinirim geçene kadar ağlarım. Çok üzüldüğümde yalandan gülüşler satarım etrafa. Okuldan nefret edip deli gibi üniversite hayali kurarım. Ondan başka kimseyi sevmeyip onun da benim olmayacağını bilerek hayatıma devam ederim. Ben buyum işte. Hep başkalarının önyargılarına konu olmuş, kırılmış, kanamış biriyim. Herkesin içinde yapayalnız hissederim kendimi. Etrafım kalabalıkken rahat nefes alamam.
Güzel değilim. Muhteşem bi fiziğim, tipim, vücudum yok. Makyaj yapamam. Herkese kendimi gösteremem. Kimseyi kendime zorla inandırmam. Etrafım yok, arkam yok. Ama kitaplarım var, büskivim var, limonatam var, çikolatam var. Bi etrafımda insanım yok. Ama ben cansız şeyler, daha çok severim zaten. Çünkü onlar terk edip gitmezler...
