ทรีตเม้นต์หัวใจยัยตัวแสบ [18+]

11 อย่าลืมนะครับน้องวี

ชิน's part

ผมพยายามจะไม่หงุดหงิดแล้วนะ แต่ไอ้การที่ผมต้องถ่อกลับไปถึงหอพักเพื่อไปหยิบไอ้ขวดเวรที่ยัยวีลืมไว้เนี่ย แม่งเหนื่อยนะเห้ย! วีบอกมันไม่ใช่ยา แต่เป็นวิตามินห่าไรซักอย่าง เออ ขอโทษได้ป้ะล่ะ ที่เรียนแพทย์แต่เสือกไม่รู้อะ

คือพอได้ข่าวจากยัยดาวว่าวีมันบ่นจะอ้วก ผมก็รีบกลับไปเช็กหอทันที เป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วยล่ะ ขวดแก้วสีชาทรงกระบอก ฝาปิดสนิทและขวดน้ำหนึ่งขวดที่วางคู่กันเหมือนเตรียมพร้อมจะหยิบติดตัวไปมอด้วย แต่เจ้าตัวดันสมองปลาทองลืมหยิบไปซะงั้น!

ผมรีบคว้าขวดทั้งสองมาแล้ววิ่งกลับไปที่คณะถาปัตย์ แต่ส่งที่ผมเห็นตรงใต้ต้นไม้คือ... ไอ้วีนั่งสบายอารมณ์หัวเราะร่ากับไอ้หน้าหล่อคนนึง แหม สบายเชียวนะมึง แล้วดูกู! เหงื่อเต็มตัว

"สัสวี แดก" ผมตรงเข้าไป ยัดยาใส่มือวีแล้วเปิดฝาขวดน้ำในท่าเตรียมกรอกปาก "ห้ะ...ไรวะ..." "มึงลืมยาไงสัสส" แน่ะ ยัง ยังมาทำหน้ามึนอีก น้องใครวะ โง่สัส "อ่ออ เออ แต้งๆ" นี่คือสิ่งที่กูได้รับ เออ แต้งๆ ค่ะน้องวี แต้งมากกกกกเลยสัส

"แล้วนี่...?" ขณะที่วีกำลังกินยาเข้าไป ผมก็ช่วยมันจับน้ำกรอกปากไปด้วย พลางก็อดสงสัยไม่ได้ว่าไอ้หน้าหล่อที่เธอนั่งอยู่ด้วยเนี่ยมันใคร "เออ นี่อ้อ แฟนไอ้พริ้ง" อ้อ...ชื่อผู้หญิงป่าววะ...

ตอนนั้นแหละที่ผมเหลือบไปดูกระโปรงเลยรูั โอเค ทอมแม่งหล่อ เออยอม แต่ก็ดีละ มิน่าวีถึงไม่แพ้ "ตอนนั้นกูเกือบเป็นลม อ้อเลยพามานั่งนี่" วีอธิบายแล้วยื่นขวดน้ำคืนให้ผม ผมประเคนมะเหงกมันไปทีนึง โทษฐานทำให้เหนื่อย!

"อ่อนแอจังวะมึง" ผมแค่นหัวเราะแล้วถือวิสาสะนั่งลงข้างๆวี ส่วนอ้อก็ขอตัวไปเข้าเรียนต่อ "เออ โคตรน่าเบื่อ" วีถอนหายใจยาว ผมก็สงสารมันนะ จริงๆ พื้นฐานมันไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อยอะ เจอผู้ก็หวีด แต่เข้าใกล้ไม่ได้ โถ้ะ