De briefnaar

Hoofdstuk 3

De volgende ochtend werd ik laat wakker en daar baalde ik echt van. Ik moest nog een nieuwe plek vinden voor mijn postbus en een nieuwe opdracht klaren. Als eerste zocht ik op het internet naar een goede plek. Ik vond er eentje drie straten verder op. Na de lunch zou ik er heen gaan, ik liep naar de losse plank en pakte een brief. Hij was groen en er zat een bekend luchtje aan. Ik opende de brief en las hem door. "Stand straat 119 oude vrouw katten irritant 500 euro" het briefgeld zat aan het blaadje vast met een plakbandje. Ik aarzelde geen seconde en ik kleedde me gelijk om, in de brief stond dat ze oud was. Dus word een verhaal verzinnen niet zo moeilijk. Ik pakte de brief en een nieuw paar handschoenen. Ik deed ze in mijn tas en liep naar het huis. Het was een oud klein rood huisje. Het stond in een rijtjes huis dus waarschijnlijk kwam de brief van de buren. Het huis staat op de hoek. Dus de klacht komt van huis nummer 118. Ik herkende de auto op de oprit van huis 118. Maar ik liet het gaan en belde aan. Het duurde even voordat er iemand open deed. "Hallo meid" zei de vrouw vriendelijk. "Hallo mevrouw ik ben mijn hond kwijt mag ik even binnen komen?" Zei ik liefelijk. "Ja tuurlijk meis wil je wat te drinken of te eten?" "Nee hoor" zei ik vriendelijk terug. Ik ging zitten op de bank en de oude vrouw ging op een grote stoel zitten. Ze zuchtte luidruchtig. Dit was mijn kans. Ik stond op en sloeg haar op haar hoofd, en zoals gewoonlijk laat ik de details weg maar het ging heel makkelijk. Ik legde de brief neer bij haar hoofd, aaide de kat, en liep naar de voordeur. Ik schreeuwde nog:"bedankt mevrouw!" En toen trok ik de deur dicht. Toen ik door het raam keek van het huis 118 zag ik iemand zitten. Ik herkende hem vaag van de achter kant. Maar toen ik goed nadacht zag ik hem weer zitten op onze bank met de krant. Het is de agent! Hij werkt zelf aan de zaak en toch heeft hij wat ingestuurd! Ik schrok ervan en rende terug naar huis. Toen ik naar binnen liep hoorde ik iemand huilen.

Ik liep naar de huiskamer en zag mijn moeder op de grond zitten bij de salontafel, in haar hand had ze onze famillie foto van 3 jaar geleden. Toen was mijn vader er nog. Ik liep naar haar toe en ging naast haar zitten. Ik pakte de tissues die op de tafel lagen en gaf het aan haar. Dankbaar pakte ze er eentje en snoot haar neus,"weet je lieverd, vandaag is je vader 2 weken geleden weg gegaan. En ik mis hem nog elke dag" zei ze snikkend. "Ik ook mam, ik ook." Zei ik.

De volgende ochtend werd ik erg vroeg wakker, ik stond op en pakte wat brieven erbij. Ik bekeek ze allemaal en tenslotte pakte ik er eentje uit. Er stond met grote letters op: DE BRIEFNAAR. ik opende hem en zag gelijk al het geld, het was wel €800 euro!!! In de brief stond:"tweeling een moet weg, extra als je ze allebei vermoord, tylpenstraat 31" ik was super blij met deze opdracht en begon er gelijk aan te werken. Ik zou vanavond de opdracht uitvoeren. Ik liep naar beneden om wat te eten te pakken, maar voor dat ik überhaupt de kamer in liep zag ik mijn moeder samen met de agent zitten op de bank. Ik wilde weer rustig weg lopen maar mijn moeder was me voor. "He juull kom je even gedag zeggen?" Zei ze. Ik kon er nu niet meer tussenuit en liep naar de bank. De agent stelde zich voor,"hallo volgensmij hebben wij elkaar nog niet ontmoet, ik ben alexander zonet. Maar iedereen noemt me alex" zei hij."ik ben jullia en ik heb hier niet om gevraagd." Zei ik boos en ik liep naar boven. Mijn moeder kwam achter me aan en we gingen samen op mijn bed zitten. "Wat is er nou juull?" Vroeg ze, "hij heeft een opdracht gestuurd!" Zei ik. "Wat bedoel je ?" "Hij wilde dat ik iemand vermoorde voor geld!"