De briefnaar

Hoofdstuk 4

De volgende ochtend maakte mijn moeder me wakker. Ze had een raar uniform bij zich en ze had een dringende blik. "Wat is dat mam?" Vroeg ik aan haar."dat is een school uniform, je gaat naar school"

Na wat geruzie, wat jullie vast niet boeit, had mijn moeder het gewonnen. Ik ging naar school, nadat ik mijn (foeilelijke) uniform aan had gedaan en mijn tas had ingepakt. Had mijn moeder ook nog besloten om me zelf naar school te brengen. Gelukkig mocht ik nog wel opdrachten doen, en daar was ik super blij mee. Nadat ik had ontbeten gingen we naar buiten en namen we een taxi. Toen we bij de school aankwamen wilde ik dus echt niet naar binnen! Ik verzette me zelf maar mijn moeder stond erop dat ik naar school ging. We moesten het kantoor van de directrice vinden, toen we hem gevonden hadden moesten we even wachten. Voorons kwamen nog een in elkaar geslagen jongen van ongeveer 17, en nog een groepje cheerleaders die er boos uitzagen. Na het gesprek wist ik mijn lesrooster en mijn klas, ik liep naar het lokaal 314 en deed de deur open. Iedereen keek me aan en de docent ook. "Kom binnen" zei ze rustig. Ik stapte naar binnen en ging pal voor de klas staan. "Dit is jullia, ze is nieuw hier op school en ik geloof dat jullie haar hier welkom gaan heten. Ga maar ergens zitten jullia." "HIER!" Riep een meisje van ongeveer mijn leeftijd. Ik liep naar de tafel toe en ging zitten, de docent ging door met de les maar het meisje negeerde haar. "Hoi! Ik ben mackie, maar iedereen noemt me mack." Zei ze."ik ben jullia, maar dat wist je al." Zei ik terug."wil je vanmiddag afspreken?" Vroeg ze. "Ja hoor waarom niet bij mij doen we" zei ik. "Afgesproken!"zei ze

Na school liepen we samen naar mijn huis. Toen we daar kwamen zag ik dat mijn moeder weer niet thuis was. Ik deed de sleutel in het slot en we liepen naar binnen. Mackie maakte gelijk allemaal leuke opmerkeningen over hoe mooi ze het huis vond.
Ik pakte wat te eten voor ons en we liepen naar mijn kamer.
We gingen zitten op de grond om te kletsen, ik had nog nooit een vriendin gehad dus wist ik niet zo goed wat ik moest zeggen. "Jullie hebben echt een mooi groot huis!""hoe kan je moeder dit betalen? Wat doet ze voor werk?" Ik aarzelde en toen zei ik: "ze was een huurmoordenaar" in mijn hoofd sloeg ik mezelf tegen mijn hoofd, hoe kon ik zo stom zijn! Straks gelooft ze het nog!!!"wat bedoel je daar mee?" Zei mackie lachend. Ik aarzelde en toch zei ik iets dat ik nooit had moeten zeggen, de drie woorden die mijn hele leven op zijn kop zetten. "Het is waar"