"Alles komt goed"

Hoofdstuk 8: verdwenen... (deel 2)

John pov.
Ik weet dat ze allebei niet luisterden toen ik zei dat het korps dit op moet lossen. Dat wij Emily terug moeten vinden en niet zij. Ze zullen iedereen in gevaar brengen, hunzelf en ook Emily. Eva is nog niet helemaal hersteld en Floris heeft een mentale klap gehad. Maar iedere keer dat ik hem adviseerde een psycholoog op te zoeken wees hij het af… Nu is de kleine meid ontvoerd en zijn ze van plan haar persoonlijk terug te gaan halen, maar dat kan ik niet laten gebeuren. Hoe erg ik het ook voor ze vind, ik zal ze tegen moeten houden. Op de een of andere manier. Ik heb besloten vanochtend gewoon op het bureau te werken en ’s avonds een kijkje te gaan nemen bij hun huis. Voor het geval dat ze nu al actie willen ondernemen… Aangekomen op bureau komt Romeo naar me toegesneld. “John! We hebben tien minuten geleden een telefoontje gekregen.. Gaby heeft Emily.”, zegt hij gespannen. Ik weet dat Floris en Eva dit zouden moeten weten. Maar ik vertel het ze niet, het zijn rechercheurs.. Die komen zo achter haar verblijfplaats. Ze zullen naar binnen stormen, en dan zal Gaby Emily pijn doen, misschien zelfs doden…

Floris pov.
Ik weet dat Eva en ik heel slecht bezig zijn… We hebben een hacker ingehuurd om in John’s computer te kunnen komen. We weten dat Gaby Emily heeft en we weten ongeveer waar ze zich schuil houdt. Eva zit gefocust achter de computer, in een keer springt ze op. “Ik heb het Flo! Ik heb het!”, roept ze blij. Ik loop naar haar toe, en ze wijst de plek aan waar Emily moet zitten. Het kan gewoon niet anders… Ik schrik, dat is dezelfde plek als waar Fleur een jaar geleden werd neergeschoten. Eva ziet de bange blik in mijn ogen, en weet meteen wat er aan de hand is… Ze staat op en loopt naar me toe: “We moeten gaan Flo, nu meteen..”