Chapter 5: Growing Up.

210 5 0
                                    

Jelly’s POV

Huh? Ayaw na ni Max magpatawag ng Pipay? Talaga naman oh, nagdadalaga na prinsesa namin =D Uh eh, talaga naming nagdadalaga na sya eh, ayaw niya lang aminin -__-“

*Breaktime*

Nakita ko si Max, eh? Bakit parang gulong-gulo sa buhay? Tsk. May naalala na kaya siya? May pangitain na kaya siyang nakita tungkol sa memoryang nawala sakanya? O baka naman nagkausap na sila ni Mart? Hayyy. Matanong na nga.

*Lumapit sya sakin*

“Oh, Max? bakit parang may gumugulo sa isip mo? May naaalala ka na ba”

“Eh, Sissy kasi kanina ano eh.. ah eh may ano tapos nagulat ako may nakita akong parang ano.” Ano ba to?hahaha, parang nang-uuto lang.

“Max ano ba? Dami mong sinabi di mo naman nasagot yung itinatanong ko sayo, ang gulo ah, ang tinatanong ko sayo e kung may naaalala ka na ba kako.”

“Ah eh, kanina sa room, nanaginip ako…” HANUDAW? Nanaginip? >.<

“Paanong nanaginip eh may klase? Max, nagcut ka?”

“Sissy, of course not, nakatulog ako kasi ano, umalis yung teacher namin.” Asus, yun naman pala eh, nakatulog dahil umalis ang teacher, PSH.

“Oh, eh ano bang nakita mo sa panaginip mo?”

“Nakita ko, dalawang bata. Ako yung babae at isang lalaking hindi ko kilala, nagkukulitan sila. Parang kilala ko siya pero di ko matandaan, naguguluhan ako, bakit ganito, ate? Nahihirapan ako eh.”

“Max, you have to be strong, I’m here naman oh, I’ll never leave you.”

“Osige sissy. Promise to support me together with my bff Mich. Okay?” ‘to talagang batang ‘to oh.

“Sure Max, eh teka pala. Bakit mo baa yaw ng pipay? Dati naman gusto mo yun eh?”

“I don’t know, it’s just that I’m no longer comfortable with that nickname anymore.”

Ano dawww? WHOAW. Max, I’m happy for you, nagdadalaga ka na nga.

Di ko alam kung matatawa ba ko oh ano, kaya tinukso ko na lang siya, para naman matawa siya, este maasar. Hahahaha :”D

“Uyyy, si Maxilita, nagdadalaga na oh.”

“Sissy, shut up. I’m still mom’s baby princess! And one more thing, it’s Maxene, not Maxilita, pinapapangit mo naman eh.>3<”

“DUH. Max, grow up! Ano ka ba naman? High school ka na kaya!”

“No way! I’m scared sissy, I’m not yet ready to be a Lady, kahit na high school na ko, ano…

.

.

.

Di pa din pwede, tapos ano, AH BASTA DI PA AKO HANDAAA TT^TT”

Hahahahahaha. Nakakatawa talaga ‘tong pinsan ko, denial! Hahaha, parang baby.

“Max, di ka pa naman magiging Lady, Young Lady palang. Isa pa, you’re getting ready na nga oh, kaya ka nga ginagabayan eh. Denial ka lang.”

“Hindi ahh! Bastaaa! Tsssk. Sige na nga sissy, I’ll go back na sa classroom. Byieee! See you Laterrr.”

Naaasar nay an oh.hahahaha

“Sige, oh. Ingat ka Pipay, este Maxene pala, peace ^__^V”hahahahah. Sarap asarin talaga.

“Sissy!” pawarning niyang sabi, ang tulin talaga mainis! :D

Hahaha. GOT HER :D

Maxene’s POV

Grabe yung epekto ng flashback na yun sakin>< Maghapon akong natulala, lutang ako tapos parang lumulutang yung utak ko, ewan ko ba pero di ko maiwasang isipin na baka chinachallenge ako netong memorya ko.

Pagkauwi ko naman sa bahay, ipinahinga ko muna yung sarili ko. Pero nag-iisip pa rin ako. Ngayon, iniisip ko naman yung sinasabi ni Sissy…

 waaaaaaaaaaaaaaah!

nagdadalaga na daw ako! Hindi naman diba? Bata pa din ko.

Ako pa rin yung baby princess nila, ako pa din ang baby ni mommy at daddy >3<

Tiningnan ko yung paligid ng kwarto ko, ang gara. Malinis na siya ngayon, organisado na. sinilip ko yung banyo ng kwarto ko, nakita ko, lahat ng personal gamit ko, nakaayos at lahat nasa lugar. Sunod kong tiningnan yung closet ko. Magkakasama yung mga shoes, belts, dresses, shirts, pants, bags, tsaka pajamas. Bakit ganito?

Hindi ako ganito sa mga gamit ko ah? Madalas magulo mag ‘to, magkakahalo lahat, tapos yung mga shoes ko di nakalagay sa closet.

. Nagbago na lahat, naging mas maayos, mas organisado, at mas ano, mas….

FINE! Pang mas matured na tao!

 hindi ko napapansin to ah?

Nagbabago na ko? Di na ako yung dating musmos na naglalaro lang.

*Habang kung anu-ano iniisip ko..

Biglang ..

**Calling… Mama<3

“Hello ma?”

(Oh, baby princess, buti naman gising ka pa, how are you?)

 Awwwww :”> I missed my MOM’s voice :/

“Uhh, ma I’m fine.”

I Lied…

(It feels good to hear my baby princess’ voice, kaya lang parang di ka naman okay?)

Eh, Ma, normal bang magbago? totoo bang nagdadalaga na ko? Hindi na ba talaga ‘to mapipigilan?

^Naramdaman ko at narinig kong napatawa siya

(Darling, changes will always be normal. It’s permanent. Lahat naman nag-dadalaga baby, kung hindi ka magdadalaga, edi abnormal ka.hahaha)

Mama naman oh, pinagtatawanan pa. gusto kong pigilan ‘tong mga pagbabago ko ma, I hate it ><

(Anak, ang pagbabago, normal na yan sa buhay ng bawat tao, wala na tayong magagawa jan, kasi permanente na yan.

ISA PA ANAK, ANG PAGBABAGO HINDI PINIPIGILAN…

SINASABAYAN)

*CALL ENDED

Naubos na siguro yung load ni mama, anyway...

Tama nga sila. Mother knows best.

Maxene, admit it,  

DALAGA KA NA,

YOU’RE GROWING UP.

Love is Sweeter The Second Time Around.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon