Bitter Sweet

Chapter 52

Laurence POV

Damn it ako pa ang masama ngayon?! I just stand up for my girlfriend kasi sinaktan siya! Lumalabas nanaman kasi pagkawar freak ng babaeng yun.

Pero... tama yung sinabi ni Francis.. hindi magagalit ng ganun si Elaine kung walang dahilan

"Fren what really happened inside?"-Laurence

"Nakikipag-usap lang ako ng maayos tapos bigla nainis siya then sinampal at pinagsasabunot na niya ako"-Frences

"Elaine will never fight back unless you did something to her"-Laurence

"You stand up against your friend just for me. And now you are defending her, now that they are gone?!"-Frences

"Ngayon ko lang narealize. Kilala ko si Elaine. She is my bestfriend. You are just my girlfriend"-Laurence

"Just your girlfriend? Mas mahalaga pa siya kesa sakin? Alam mo ba ganu kasakit marinig yun"-Frences

"You know the reason why I'm still in a relationship with you. And that is to protect Elaine. I don't want anything to happen to you but you promise not to hurt her"-Laurence

"Siya naman talaga ang nang-api eh!!"-Frences

"tell me the truth NOW!"-Laurence

"Okay! She said na mas magandang wala na ako sa buhay mo para masolo ka na niya! Sinabi niyang malaki akong sagabal sa buhay mo!"-Frences

"You're joking!"-Laurence

"Why would I joke something like that! Porket okay na kayo ay gusto ka na niya agawin sa akin! Pagkatapos nun lumaban ako para mapakita kong hindi siya tama na ang kapal ng mukha niya pero wala mas lalo lang niya ako sinaktan :'("-Frences

Hindi ako makapaniwala na magagawa ni Elaine yun. Alam kong hindi niya kayang magawa yun. Kilala ko si Elaine.

Kahit na parang iiyak na si Frences ay tumakbo na akong paalis at hinanap ko na si Elaine. Mas maniniwala ako kapag siya ang nagsabi.. girlfriend ko si Frences pero mas parang papanigan ko si Elaine

Naghanap ako buong campus halos inisa isa ko ang mga classroom hanggang sa may narinig akong umiiyak sa abandonadong music room

Pumasok ako doon at si Elaine nga yung umiiyak.. nakita niya ako at binalak pa niya tumakbo palabas kaso sinara ko yung pinto at nilock ko

"Baliw ka ba??!!"-Elaine

"Mas baliw ka! Umiiyak ka dito sa abandon na music room walang ilaw"-Laurence

Nakikita ko sakanya na natataranta siya

"Anong problema mo? Takot ka sa dilim?"-Laurence

"Baliw! Sa labas lang iyan nabubuksan! Ang tanga mo talaga! Paano na tayo lalabas niyan!!"-Elaine

"Huhh??! Sinong baliw ang gumawa naman nito??! Bakit sa labas nabubuksan? Weeeirrd!"-Laurence

Anubayan.. ilang ulit ko na sinubukang buksan ung pinto kaso ayaw talaga mabuksan

nagsimula na din mapraning tong si Elaine

"Calm down Elaine calm down.. magiging okay din ang lahat.. hindi kayo makukulong.. makakalabas ka din"-Elaine

"Manahimik ka lang muna puwede. I'm thinking of a way on how to get out of here"-Laurence

"Calm down.. wooh.. AAAHH!! Paano kung.. paano.. paano kung hindi na tayo.. makalabas!! Aah huhuhu!!-Elaine

"Elaine shut up puwede??! Stop being a crybaby. Tanda tanda mo na!"-Laurence

"ayoko pa mamatay!! Marami pa ako pangarap!! B-bakiit.. bakit ikaw pa kasama ko ngayon.. aahh huhuhu.. p-paano na iyan.. ayoko ng ganito!!"-Elaine